Mahkemesi :Asliye Ceza Mahkemesi
Suç : Taksirle Yaralama
Hüküm : TCK"nın 89/1, 89/2-b-e, 62/1, 53/1. maddeleri ile CMK’nın 231/11. maddesi gereğince mahkumiyet hükmünün açıklanması

Taksirle yaralama suçundan sanığın mahkumiyetine ilişkin hüküm sanık müdafii tarafından temyiz edilmekle, dosya incelendi gereği düşünüldü;
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre, sanık müdafinin yerinde görülmeyen sair temyiz itirazlarının reddine; ancak;
Taksirle yaralama suçundan sanık hakkında yapılan yargılama sonucunda, 5237 sayılı Türk Ceza Kanununun 89/1, 89/2-b-e, 62/1. maddeleri gereğince 5 ay hapis cezası ile cezalandırılmasına, 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanununun 231/5. maddesi gereğince sanık hakkındaki hükümlerin açıklanmasının geri bırakılmasına, 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanununun 231/8. maddesi uyarınca 5 yıllık denetim süresine tabi tutulmasına dair Kdz. Ereğli 1. Sulh Ceza Mahkemesinin 07.05.2012 tarihli ve 2010/755 esas, 2012/525 karar sayılı kararının 10.07.2012 tarihinde kesinleştiği, belirlenen 5 yıllık denetim süresinin kesinleşme tarihinden itibaren başladığı, belirtilen kararın kesinleşmesinden ve 5 yıllık denetim süresinin başlamasından önce sanığın 26.03.2012-15.06.2012 tarihlerinde tarihinde TCK"nın 163. maddesinde tanımlı karşılıksız yararlanma suçunu işlediği ve Ereğli 2. Asliye Ceza Mahkemesince sanığın bu suçtan cezalandırılmasına karar verildiği, bu kararla birlikte sanık hakkında daha önce açıklanması geri bırakılan hükmün takdir ve ifası için mahkemesine ihbarda bulunulduğu, ancak ihbar üzerine ele alınan dosya kapsamında sanık hakkında belirlenen denetim süresinin başlamadığı bir zaman diliminde işlenen kasıtlı bir suçtan dolayı açıklanması geri bırakılan hükmün açıklanamayacağı gözetilmeden yazılı şekilde hüküm kurulması;
Kanuna aykırı olup, sanık müdafinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden, sair yönleri incelenmeksizin, hükmün 5320 sayılı Kanunun 8. maddesi uyarınca halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK"un 321. maddesi gereğince isteme aykırı olarak BOZULMASINA, 03.12.2020 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.