MAHKEMESİ : ADIYAMAN AİLE MAHKEMESİ
TARİHİ : 17/09/2013
NUMARASI : 2013/182-2013/666

Taraflar arasında görülen alacak davasının yapılan yargılaması sonunda yerel mahkemece verilen hüküm davacı tarafından temyiz edilmiştir.
Temyiz isteminin süresi içinde olduğu anlaşıldıktan sonra dosyadaki bütün kağıtlar okunup gereği düşünüldü:

Y A R G I T A Y K A R A R I

Davacı vekili dava dilekçesinde; davalının müşterek evi terk edip davacı aleyhine boşanma davası açtığını, evli iken davalının davacıya ait altınları bozdurarak araba satın aldığını, daha sonra arabayı da satıp, muvazaalı olarak kardeşi adına arsa satın aldığını belirterek, düğünde takılan 2 mt zincir, 5 yüzük ve 5 bileziğin aynen, olmadığında 10.000 TL bedelinin davalıdan tahsilini talep etmiştir.
Davalı cevabında; evden ayrılırken sadece kıyafetlerini aldığını, altınlarla taşınmaz satın almadığını beyan etmiştir. Mahkemede ise, altınları araba almak için bozdurduklarını, sonra araba almaktan vazgeçtiklerini beyan etmiştir.
Mahkemece; altınların davacının rızası ile davalıya verildiğinden bahisle davanın reddine karar verilmiş, hükmü davacı vekili temyiz etmiştir.
Tarafların 1999 yılında evlendikleri, 29.10.1999 tarihli çeyiz eşya senedi ile davacı kadına 2 mt zincir, 5 yüzük ve 5 bilezik verildiği sabittir.
Mahkemede dinlenen taraf tanıkları ve ortak tanık beyanlarına göre davacının kendi rızası ile altınları davalıya araba almak için verdiğini, araba alındığını, sonra araba satılarak arsa alındığını ifade etmişlerdir.
Evlilik sırasında kadına takılan ziynet eşyaları kim tarafından alınmış olursa olsun ona bağışlanmış sayılır ve artık onun kişisel malı niteliğini kazanır. Bu durumda, ziynet eşyalarının iade edilmek üzere kocaya verildiğinin, kadının isteği ve onayı ile bozdurulup ev ihtiyaçları için harcandığının davalı tarafça kanıtlanması halinde, davalı koca almış olduğu ziynet eşyalarını iadeden kurtulur (HGK nın 10.11.2010 tarih, 6-533/578 sayılı kararı).
Davada, kadına ait ziynet eşyalarının aynen, olmadığında bedeli talep edilmektedir.
Davacıya ait olduğu anlaşılan ve çeyiz senedinde miktarı belirlenen altınların, evliliğin devamı sırasında davalı tarafından araba almak için bozdurulup, harcandığı davacı ve davalı tarafından kabul edilmektedir. İhtilaf, davacı kadının altınları “iade şartı” olmaksızın davalıya verip vermediği noktasında toplanmaktadır.
Bu durumda, altınların davacı tarafından davalıya iade şartı olmaksızın verildiğini davalı kocanın ispatlaması gerekir.
Mahkemece; davalıdan bu konuda delilleri sorularak oluşacak sonuca göre karar verilmesi gerekirken, yazılı şekilde hüküm kurulması doğru görülmemiştir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan esaslar gözönünde tutulmaksızın yazılı şekilde hüküm tesisi isabetsiz, temyiz itirazları bu nedenlerle yerinde olduğundan kabulü ile hükmün HUMK.nun 428.maddesi gereğince BOZULMASINA ve peşin alınan temyiz harcının istek halinde temyiz edene iadesine, 20.01.2015 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.