MAHKEMESİ :Asliye Hukuk Mahkemesi

Davacı ... Valiliği Aile ve Sosyal Politikalar İl Müdürlüğü vekili Avukat ... tarafından, davalı ... aleyhine 09/04/2013 gününde verilen dilekçe ile alacak istenmesi üzerine mahkemece yapılan yargılama sonunda; davanın reddine dair verilen 16/06/2015 günlü kararın Yargıtay’ca incelenmesi davacı vekili tarafından süresi içinde istenilmekle temyiz dilekçesinin kabulüne karar verildikten sonra tetkik hakimi tarafından hazırlanan rapor ile dosya içerisindeki kağıtlar incelenerek gereği görüşüldü.
Dava, yersiz ödenen aylıkların tahsili istemine ilişkindir. Mahkemece, davanın reddine karar verilmiş; hüküm, davacı tarafından temyiz edilmiştir.
Davacı, Bakıma Muhtaç Özürlülerin Tespiti ve Bakım Hizmeti Esaslarının Belirlenmesine Dair Yönetmelik hükümleri uyarınca, 06/08/2010 tarihli Sağlık Kurulu raporuna istinaden ağır özürlü ..."a evde bakım hizmeti verilmesi amacıyla annesi olan davalıya, 01/01/2012 tarihinden itibaren evde bakım ücreti ödendiğini, ancak adı geçen özürlü ile ilgili yapılan incelemede, 25/10/2011 tarihli Sağlık Kurulu raporunda, "ağır özürlü" olmadığının belirtildiğinin tespit edildiğini, bu hususun davalı tarafından kuruma bildirilmesi gerekirken bildirilmediğini, bu nedenle 01/01/2012 ilâ 31/07/2012 tarihleri arasında tahakkuk ettirilen ve haksız yere kendisine ödenen bakım ücretlerinin davalıdan tahsilini talep etmiştir.
Davalı, davanın reddi gerektiğini savunmuştur.
Mahkemece, alınan Adli Tıp Kurumu raporunda kişinin "ağır özürlü" olduğunun tespit edildiği; ilgili Yönetmelikte, çok açık bir şekilde ağır özrün %50 ve üzeri bir rahatsızlığı ifade ettiği, tanımlar kısmında açıkça belirtildiğine göre, ayrıca raporda %50 ve üzeri oran şeklinde bir ifadenin var olmasının gerekli olmadığı ve Adli Tıp Kurumunca düzenlenen raporun yeterli olduğu, Yönetmelik hükümleri uyarınca ..."ın evde bakım hizmetinden yararlanması gerektiği gerekçesiyle davanın reddine karar verilmiştir.
Dosya kapsamından, evde bakım hizmeti alan ..."ın, ... Eğitim ve Araştırma Hastanesinden alınan 06/08/2010 tarihli raporda, %70 sürekli ağır özürlü olduğunun belirtildiği, aynı Hastane tarafından düzenlenen ve davacının dayanağını teşkil eden 25/10/2011 tarihli raporda ise, özür ve süreklilik durumunun belirtilmediği, davalı vekili tarafından sunulan, 10/01/2013 tarihli raporda ise, %70 oranında sürekli özürlü olduğu, ancak ağır özürlü durumuna ilişkin olarak, "ağır özür" ibaresinin yanında "hayır" olarak belirtildiği, mahkemece yaptırılan bilirkişi incelemesi sonucunda tanzim edilen 23/11/2014 tarihli raporun, anılan Yönetmelik hükümlerine uygun olarak düzenlenmediği, hüküm
kurmaya yeterli ve elverişli olmadığı sonucuna varılmış olup, eksik inceleme ile karar verildiği anlaşılmıştır.
Şu durumda ; dava dışı ... hakkında, Özürlülük Ölçütü, Sınıflandırması ve Özürlülere verilecek Sağlık Kurulu Raporları Hakkında Yönetmelik uyarınca rapor tanzimi için, adı geçenin, yetkili sağlık kuruluna sevkinin sağlanarak dosyada mevcut raporlar arasındaki çelişkinin ve eksikliklerin giderilmesi suretiyle usulüne uygun düzenlenmiş sağlık kurulu raporu temin edilerek sonucuna göre karar verilmesi gerekir. Bu nedenle kararın bozulması gerekmiştir.
SONUÇ: Temyiz edilen kararın yukarıda açıklanan nedenlerle BOZULMASINA, bozma nedenine göre diğer temyiz itirazlarının incelenmesine yer olmadığına 25/12/2017 gününde oybirliğiyle karar verildi.