MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Hırsızlık
HÜKÜM : Temyiz isteminin reddi (ek karar), mahkumiyet (asıl karar)

Yerel mahkemece sanık hakkında hırsızlık suçundan verilen hüküm ile 15/04/2015 tarihli ek karar temyiz edilmekle, başvurunun süreleri ve kararların niteliği ile suç tarihine göre dosya görüşüldü:
Sanığın öncelikle savunmada bildirdiği adrese MERNİS şerhi olmadan 7201 sayılı Tebligat Kanunu’nun 21/1. maddesine göre çıkarılacak tebligatın iade edilmesi halinde, MERNİS adresine çıkarılacak tebligatın 7201 sayılı Tebligat Kanunu’nun 21/2. maddesine göre tebliğ yapılması gerektiği gözetilmeden, doğrudan sanığın savunmasında bildirdiği adrese MERNİS adresi olduğu da belirtilerek 7201 sayılı Tebligat Kanunu’nun 21/2. maddesine göre tebliğ yapıldığı ve usulsüz olduğu anlaşıldığından, sanığın temyiz talebinin süresinde olduğu kabul edilerek ve mahkemenin 15.04.2015 tarihinde temyiz isteminin süresinden reddine ilişkin ek karar kaldırılarak yapılan incelemede;
Anayasa Mahkemesinin hükümden sonra 24/11/2015 gün ve 29542 sayılı Resmi Gazete"de yayımlanan 08/10/2015 tarih, 2014/140 Esas ve 2015/85 sayılı kararı ile TCK"nun 53. maddesinin (1) numaralı fıkrasının (b) bendine yönelik olarak vermiş olduğu iptal kararları kapsam ve içerik itibarıyla infaz aşamasında mahallinde gözetilebileceğinden, bozma nedeni yapılmamıştır.
Dosya ve duruşma tutanakları içeriğine, toplanıp karar yerinde incelenerek tartışılan hukuken geçerli ve elverişli kanıtlara, gerekçeye ve hâkim’in takdirine göre, sanık ...’in temyiz nedenleri yerinde görülmemiş olduğundan reddiyle, usul ve kanuna uygun bulunan hükmün tebliğnameye uygun olarak ONANMASINA, 19.12.2019 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.