MAHKEMESİ :İş Mahkemesi

Davacı, 24/12/2009 tarihinden itibaren yaşlılık aylığına hak kazandığının tespitiyle, fazla ödenen Bağ-Kur priminin iadesine karar verilmesini istemiştir.
Mahkeme ilamında belirtildiği şekilde, isteğin reddine karar vermiştir.
Hükmün, davacı vekili tarafından temyiz edilmesi üzerine temyiz isteğinin süresinde olduğu anlaşıldıktan sonra düzenlenen raporla dosyadaki kağıtlar okundu, işin gereği düşünüldü ve aşağıdaki karar tesbit edildi.

K A R A R

Dava; davacının Bağ-Kur sigortalığına dayanak olan şirketin faal olmadığı ve şirket ortaklığının fiilen devam etmediğinden emekli olacağı düşüncesi ile fazladan ödediği bağkur primlerinin iadesi ile 24.12.2009 tahsis talep tarihini takip eden aybaşından itibaren davacıya yaşlılık aylığı bağlanması ve aksine kurum işleminin reddine ilişkindir.
Mahkemece, Dairemizin bozma ilamına uyularak yapılan yargılama neticesinde davanın reddine karar verilmiştir.
Dosyadaki kayıt ve belgelerden, geri çevirme ile istenen bağkur bilgilerine göre davacının 19.1.1983-01.12.1984, 23.1.1986-12.02.1987, 24.2.1987-19.10.1988, 1.12.1989- 31.07.1999 ( geçici 63. madde gereği durduruldu) tarihleri arasında bağkur sigortalılığının bulunduğu, 13.2.1987 tarihinde ... kapsamında çalışmaya başladığı, 11.12.2009 tarihine kadar aralıklı olarak çalışmaya devam ettiği, önceden başlayan sigortalılık bağkur olup bağkur hizmeti ile çakışan süre dışlandığında 1538 gün ... hizmeti bulunduğu, 24.12.2009 tarihinde tahsis talebinde bulunduğu, tahsis talep tarihi sonrası prim ödemelerinin bulunduğu, davacının 7.1.2005 tarihinden itibaren devam eden limited şirket ortaklığının olduğu anlaşılmaktadır.
Davacının son yedi yıl içerisindeki fiili hizmetinin büyük çoğunluğu 506 sayılı Kanun kapsamında geçmiştir. Bu nedenle 2829 sayılı Kanunun 8. maddesi uyarınca davacıya aylık 506 sayılı Kanun uyarınca bağlanacak olup yaşlılık aylığının şartlarının tamam olup olmadığı da bu Kanuna göre değerlendirilecektir.
Somut olayda, davacının tahsis talep tarihinde primini ödediği bağkur hizmet süresi tespit edilmeksizin yaşlılık aylığının reddine karar verilmesi hatalıdır.
Yapılacak iş; davacının tahsis talep tarihi olan 24.12.2009 tarihi öncesinde yaptığı prim ödemelerinin bağkur sigortalılık başlangıç tarihi olan 19.01.1983 tarihinden itibaren ne kadarlık süreyi karşıladığını davalı kurumdan sormak, tahsis talep tarihi itibariyle primini ödediği bağkur hizmet süresi ile 1538 gün ... hizmeti toplamında 5150 gün sigortalılığının oluşması halinde, 506 sayılı Kanunun geçici 81. maddesinin B bendinin b alt bendi uyarınca; “25 yıl sigortalılık süresini ve 47 yaşını doldurması ve 5150 gün malullük, yaşlılık ve ölüm sigortaları primi ödemiş bulunması” şartlarını yerine getirmiş olacağından yaşlılık aylığı talebinin kabulüne karar vermek, aksi halde davacının 30.03.2010 tarihinde ödediği prim ile 5150 gün koşulunu sağladığının tespiti halinde ise 01.04.2010 tarihinden itibaren yaşlılık aylığı bağlanmasına karar vermekten ibarettir.
O halde, davacının bu yönleri amaçlayan temyiz itirazları kabul edilmeli ve hüküm bozulmalıdır.
SONUÇ: Temyiz edilen hükmün yukarıda açıklanan nedenlerle BOZULMASINA, temyiz harcının istek halinde temyiz edene iadesine, 04.04.2017 gününde oybirliğiyle karar verildi.