İstanbul Ceza Kararları - Yargıtay 3. Ceza Dairesi 2019/9442 Esas 2019/17091 Karar Sayılı İlamı

3. Ceza Dairesi
Esas No: 2019/9442
Karar No: 2019/17091
Karar Tarihi: 26.09.2019

Yargıtay 3. Ceza Dairesi 2019/9442 Esas 2019/17091 Karar Sayılı İlamı

Özet: (Bu özet Yapay Zeka tarafından yazılmıştır. Hukuki olarak geçerliliği yoktur.)

Asliye Ceza Mahkemesi tarafından verilen bir karar temyiz edilmiştir. Temyiz incelemesinde, sanığın savunma hakkının kısıtlanması, cezanın orantılı olmayan şekilde belirlenmesi ve Anayasa Mahkemesi kararı nedeniyle hukuki durumun yeniden değerlendirilmesi gerekliliği tespit edilmiştir. Bu nedenlerle, karar 6723 sayılı Kanun'un 33. maddesiyle değişik 5320 sayılı Kanun'un 8/1. maddesi ile yürürlükte bulunan 1412 sayılı CMUK’un 321. maddesi uyarınca bozulmuştur. İlgili kanun maddeleri şunlardır: 5271 sayılı CMK'nın 193/1. ve 196, 5237 sayılı TCK'nin 86/1 ve 87/1-a, Anayasa Mahkemesi kararı nedeniyle tekrar değerlendirme yapılması gerekmekte olan 5237 sayılı TCK'nin 53. maddesi.

3. Ceza Dairesi 2019/9442 E. , 2019/17091 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
HÜKÜM : Mahkumiyet

Mahalli mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle evrak okunarak;
Gereği görüşülüp düşünüldü:
Yerinde görülmeyen diğer temyiz sebeplerinin reddine, ancak;
1) Hüküm tarihinde İskilip Açık Ceza İnfaz Kurumunda başka bir suçtan hükümlü olduğu anlaşılan sanığa duruşmadan bağışık tutulmak isteyip istemediği sorulmadan ve bu hususta bir karar da alınmadan, hükmün açıklandığı 24/11/2015 tarihli duruşmada hazır edilmeyerek veya SEGBİS aracılığı ile savunması alınmayarak mahkumiyetine karar verilmesi suretiyle 5271 sayılı CMK"nin 193/1. ve 196. maddelerine aykırı olarak sanığın savunma hakkının kısıtlanması,
2) Sanığın mağduru hem duyu veya organlarından birinin işlevinin sürekli zayıflamasına hem de kemik kırığına neden olacak şekilde kasten yaraladığı olayda; birden fazla nitelikli halin ihlali ile atılı suçu işleyen sanık hakkında, meydana gelen zararın ağırlığı ve TCK"nin 3. maddesinde belirtilen cezada orantılılık ilkesi dikkate alınarak 5237 sayılı TCK"nin 86/1. maddesi gereğince temel cezaya hükmedilirken sonuca etkili olacak şekilde alt sınırdan uzaklaşılması gerektiğinin gözetilmemesi,
3) Sonuca etkili olmamakla birlikte, sanık hakkında 5237 sayılı TCK"nin 86/1. maddesi gereği hükmolunan “1 yıl 6 ay” hapis cezasından TCK"nin 87/1-a maddesi gereği bir kat artırım yapıldığında “2 yıl 12 ay” yerine “3 yıl” hapis cezasına hükmedilmesi,
4) Anayasa Mahkemesinin 24/11/2015 tarihli ve 29542 sayılı Resmi Gazete"de yayımlanarak yürürlüğe giren 08/10/2015 tarihli ve E.2014/140-K.2015/85 sayılı kararı ile 5237 sayılı TCK"nin 53. maddesindeki bazı ibarelerin iptal edilmesi nedeniyle, hak yoksunlukları yönünden sanığın hukuki durumunun yeniden değerlendirilmesinde zorunluluk bulunması,
Bozmayı gerektirmiş, sanığın temyiz sebepleri bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan, hükmün bu nedenlerle 6723 sayılı Kanun"un 33. maddesiyle değişik 5320 sayılı Kanun"un 8/1. maddesi ile yürürlükte bulunan 1412 sayılı CMUK’un 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, CMUK’un 326/son maddesi gereğince sanığın kazanılmış hakkının dikkate alınmasına, 26/09/2019 gününde oy birliğiyle karar verildi.