MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
HÜKÜM : Mahkumiyet

Mahalli mahkemece verilen hükümler temyiz edilmekle evrak okunarak;
Gereği görüşülüp düşünüldü:
1) Sanık ... hakkında kasten yaralama suçundan kurulan mahkumiyet hükmüne yönelik sanık müdafiinin ve katılan ... vekilinin temyiz taleplerinin incelemesinde:
Anayasa Mahkemesinin 24.11.2015 tarih ve 29542 sayılı Resmi Gazete"de yayımlanarak yürürlüğe giren 08.10.2015 tarih ve 2014/140 Esas - 2015/85 Karar sayılı kararı ile 5237 sayılı TCK"nin 53. maddesindeki bazı hükümler iptal edilmiş ise de, bu husus infaz aşamasında dikkate alınabileceğinden bozma nedeni yapılmamıştır.
Yapılan yargılamaya, toplanan ve karar yerinde açıklanan delillere, mahkemenin kovuşturma sonucunda oluşan inanç ve takdirine, gösterilen gerekçeye ve uygulamaya göre, sanık ... müdafiinin ve katılan ... vekilinin temyiz sebeplerinin reddiyle hükmün istem gibi ONANMASINA,
2) Sanık ... hakkında 6136 sayılı Kanun"a muhalefet suçundan kurulan mahkumiyet hükmüne yönelik sanık müdafiinin ve katılan ... vekilinin temyiz taleplerinin incelemesinde:
Yerinde görülmeyen diğer temyiz sebeplerinin reddine, ancak;
a) 6136 sayılı Kanun’un 13/1 maddesi gereği hükmolunan 1 yıl hapis ve 30 gün adli para cezasına dair hükümde, adli para cezasının gün karşılığı belirlenirken günlüğü 100 TL’den 3000 TL adli para cezası yerine, 4 gün olarak dikkate alınıp günlüğü 100 TL den 400 TL adli para cezasına hükmolunarak eksik ceza tayini,
b) 5237 sayılı TCK"nin 52. maddesinin 2. fıkrasına göre, “En az yirmi ve en fazla yüz Türk Lirası olan bir gün karşılığı adlî para cezasının miktarı, kişinin ekonomik ve diğer şahsî hâlleri göz önünde bulundurularak takdir edilir.” şeklindeki düzenleme karşısında, mahkemece kimlik tespiti esnasındaki beyanına göre, sanığın işçi olarak çalıştığı ve aylık 1.500 TL geliri olduğunun tespit edilmesi karşısında hükmedilen gün adli para cezasının ekonomik ve şahsi haline uygun olacak şekilde adli para cezasına çevrilmesi gerekirken, günlüğü 100 TL"den adli para cezasına çevrilmesi sureti ile fazla belirlenmesi,
c) Hapis cezası yönünden; Anayasa Mahkemesinin 24.11.2015 tarih ve 29542 sayılı Resmi Gazete"de yayımlanarak yürürlüğe giren 08.10.2015 tarih ve 2014/140 Esas - 2015/85 Karar sayılı kararı ile 5237 sayılı TCK"nin 53. maddesindeki bazı hükümlerin iptal edilmesi nedeniyle hak yoksunlukları yönünden sanığın hukuki durumunun yeniden değerlendirilmesinde zorunluluk bulunması,
Bozmayı gerektirmiş, sanık ... müdafiinin ve katılan ... vekilinin temyiz sebepleri bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükmün bu nedenlerle 6723 sayılı Kanun"un 33. maddesiyle değişik 5320 sayılı Kanun"un 8/1. maddesi ile yürürlükte bulunan 1412 sayılı CMUK’un 321. maddesi uyarınca isteme aykırı olarak BOZULMASINA,
3) Sanıklar ... ve ... hakkında kasten yaralama suçundan kurulan mahkumiyet hükümlerine yönelik sanıkların temyiz taleplerinin incelemesinde:
Yerinde görülmeyen diğer temyiz sebeplerinin reddine, ancak;
a) Sanıkların suç tarihinde sabıkalarının bulunmadığı, mahkemenin “sanıkların suçu işledikten sonra yargılama sürecinde gösterdikleri davranışları dolayısıyla tekrar suç işlemeyecekleri konusunda olumlu kanaatini” gerekçe göstererek sanıklar hakkında verilen cezanın 5237 sayılı TCK"nin 51. maddesi uyarınca ertelenmesine karar verirken, mahkemenin “sanıkların kişilik özellikleri ile duruşmadaki tutum ve davranışlarını” gerekçe gösterip, hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına yer olmadığına karar vererek çelişki yaratması,
b) Anayasa Mahkemesinin 24.11.2015 tarih ve 29542 sayılı Resmi Gazete"de yayımlanarak yürürlüğe giren 08.10.2015 tarih ve 2014/140 Esas - 2015/85 Karar sayılı kararı ile 5237 sayılı TCK"nin 53. maddesindeki bazı hükümlerin iptal edilmesi nedeniyle hak yoksunlukları yönünden sanıkların hukuki durumunun yeniden değerlendirilmesinde zorunluluk bulunması,
Bozmayı gerektirmiş, sanıklar ... ve Umut Değirmenci"nin temyiz sebepleri bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükümlerin bu nedenlerle 6723 sayılı Kanun"un 33. maddesiyle değişik 5320 sayılı Kanun"un 8/1. maddesi ile yürürlükte bulunan 1412 sayılı CMUK’un 321. maddesi uyarınca isteme aykırı olarak BOZULMASINA, 26.09.2019 gününde oy birliğiyle karar verildi.