MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
HÜKÜM : Beraat, Mahkumiyet

Mahalli mahkemece verilen hükümler temyiz edilmekle evrak okunarak;
Gereği görüşülüp düşünüldü:
1) Sanık ... hakkında kurulan beraat hükmüne yönelik temyiz sebeplerinin incelenmesinde;
Oluşa, tüm dosya kapsamına, tanık ... ile kapsam dışı sanık ..."in anlatımına, sanığın tevilli ikrar içerikli savunmasına, müşteki ..."ın soruşturma aşamasındaki beyanlarına ve bu beyanları ile uyumlu adli rapor içeriğinde belirtilen "Kafa saçlı deride ense kısmında 1 cm. kanama alanı, sırt sağ koltuk altında 5 cm çaplı kanama alanı, sırt sol yanda 3 cm çaplı kesik" bulgulara göre; olayın iştirak halinde işlenmesi de dikkate alınarak sanığın atılı suçtan mahkumiyeti yerine yasal ve yerinde olmayan gerekçeyle beraatine karar verilmesi,
Bozmayı gerektirmiş, üst Cumhuriyet savcısının temyiz sebepleri bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan, hükmün bu nedenlerden 6723 sayılı Kanun"un 33. maddesiyle değişik 5320 sayılı Kanun"un 8/1. maddesi ile yürürlükte bulunan 1412 sayılı CMUK"un 321. maddesi uyarınca istem gibi BOZULMASINA,
2) Sanık ... hakkında kurulan hükmüne yönelik temyiz sebeplerinin incelenmesinde;
a) UYAP sisteminden yapılan sorgulamada hüküm tarihinde başka suçtan Silivri Açık Ceza İnfaz Kurumunda hükümlü olduğu anlaşılan, duruşmalardan bağışık tutulma yönünde istemi bulunmayan sanığın duruşmalara getirtilmesi ya da SEGBİS ortamında duruşmaya katılması sağlanmadan, 5271 sayılı CMK"nin 193. ve 196. maddelerine aykırı davranılmak suretiyle yokluğunda mahkumiyetine karar verilmesi suretiyle sanığın savunma hakkının kısıtlanması,
b) 5275 sayılı Ceza ve Güvenlik Tedbirlerinin İnfazı Hakkında Kanun"un 108. maddesi uyarınca mükerrirler hakkında denetim süresini belirleme ve gerektiğinde uzatma görevi hükmü veren mahkemeye değil, hükümlünün infaz aşamasındaki davranışlarını da değerlendirerek koşullu salıverme ile ilgili kararı verecek olan mahkemeye ait olacağı gözetilmeden, hükümlülük kararında mükerrir olan sanık hakkında 5237 sayılı TCK"nin 58/6, 7. madde ve fıkrası uyarınca "mükerrirlere özgü infaz rejiminin ve cezanın infazından sonra denetimli serbestlik tedbirlerinin uygulanmasına" karar verilmesi ile yetinilmesi gerekirken, 1 yıl olarak denetimli serbestlik tedbirinin süresinin de belirlenerek infaz yetkisinin kısıtlanması,
Kabule göre de;
c) 5237 sayılı TCK"nin 53. maddesi gereğince hak yoksunları uygulanırken, Anayasa Mahkemesinin 24.11.2015 gün ve 29542 sayılı Resmi Gazete"de yayımlanan 08.10.2015 gün ve 2014/140 Esas - 2015/85 Kararının gözetilmesinde zorunluluk bulunması,
Bozmayı gerektirmiş, sanık müdafiinin ve o yer Cumhuriyet savcısının temyiz sebepleri bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan, hükmün bu nedenden  6723 sayılı Kanun"un 33. maddesiyle değişik 5320 sayılı Kanun"un 8/1. maddesi ile yürürlükte bulunan 1412 sayılı CMUK’un 321. maddesi gereğince istem gibi BOZULMASINA, 26.09.2019 gününde oy birliğiyle karar verildi.