MAHKEMESİ :Asliye Hukuk Mahkemesi

Davacı ... vekili Avukat ... tarafından, davalı ... aleyhine 24/08/2012 gününde verilen dilekçe ile kurum zararının tazmininin istenmesi üzerine mahkemece yapılan yargılama sonunda; davanın kabulüne dair verilen 23/01/2014 günlü kararın Yargıtay’ca incelenmesi davalı vekili tarafından süresi içinde istenilmekle temyiz dilekçesinin kabulüne karar verildikten sonra tetkik hakimi tarafından hazırlanan rapor ile dosya içerisindeki kağıtlar incelenerek gereği görüşüldü.
1- Dosyadaki yazılara, kararın dayandığı kanıtlarla yasaya uygun gerektirici nedenlere, özellikle delillerin değerlendirilmesinde bir isabetsizlik görülmemesine göre aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları reddedilmelidir.
2- Diğer temyiz itirazlarına gelince;
a) Dava, kurum zararının ödetilmesi istemine ilişkindir. Mahkemece, davanın kabulüne karar verilmiş; hüküm, davalı tarafından temyiz edilmiştir.
Davacı, davalının müdür olarak görev yaptığı 368 sayılı .... Tarım Kredi Kooperatifi ortaklarından dava dışı .... ve ...."a gerekli ve yeterli teminatları almadan kredi kullandırması, kefillerin ödeme kabiliyetlerinin bulunmaması ve bu kredilerin halen tahsil edilememesi nedeniyle kurumun uğradığı zararın, bu zarara neden olan davalı tarafından ödetilmesine karar verilmesini istemiştir.
Davalı, Genel Müdürlüğün bilgisi ve onayıyla kredi verildiğini, icra dosyalarının halen derdest olduğunu, aciz vesikası alınmadığını, hakkında ceza davası da bulunmadığını belirterek davanın reddini savunmuştur.
Mahkemece, davalının yeterli teminat almadan verdiği ve tahsil edilemeyen kredi nedeniyle zararın oluştuğu gerekçesiyle davanın kabulüne karar verilmiştir.
Dosya kapsamından; davaya konu kredilerin kullandırıldığı 2006 ve 2007 yıllarına ait “Kurum Bölge Birlikleri ve Merkez Birliği Görev Yetki ve Sorumluluk Yönetmeliği”nin 88. maddesinde kooperatif müdürünün ortaklar için kredi kullandırmak teklifinde bulunmak ve tespit edilen kredi limitleri dahilinde kredi kullandırmak görevi vardır. Buradan, kredi kullandırmada müdürün tek başına yetkisi olmadığı, onayla kullandırdığı anlaşılmaktadır. Yine; davacı kurumun kredi mevzuatında da (5.3, 5.4, 5.5, 5.6 md.leri vs) bir kısım kredilerin merkez birliğinin, bir kısmının ise bölge birliğinin onayıyla kullandırılacağı açıklanmaktadır. Dava dışı kredi kullandırılan kişilerle ilgili icra dosyalarında bulunan genel kredi sözleşmelerinde de “bölge birliği” onayına dair mühür olduğu anlaşılmaktadır. O halde, kredi onayı sırasında teminatlar konusunda davacı idarenin de gerekli denetim ve gözetim kusuru ortadadır. Kaldı ki, kredi kullandırılması işlemin doğası gereği riski barındırması karşısında olay tarihinde yürürlükte bulunan 818 sayılı BK.’nun 43-44. maddeleri (TBK"nun 51-52 md.) uyarınca mahkemece bir miktar indirim yapılabilir. Anılan yön gözetilmeden yazılı şekilde istemin tamamına karar verilmesi doğru görülmemiş, bu nedenle hükmün bozulması gerekmiştir.
b) Hükme esas alınan bilirkişi raporunda, dava dışı kişilere kullandırılan kredi miktarları; kredi tarihi ile vade tarihi arasındaki işleyen faiz hesaplanarak vade sonu alacak miktarı bulunmuş ve bu faizli miktara da dava tarihine karar faiz uygulanarak zarar miktarı hesaplanmış ve mahkemece bu miktarın dava tarihinden itibaren yasal faiziyle birlikte davalıdan tahsiline karar verilmiştir.
Dava tarihinde yürürlükte bulunan 6098 sayılı Türk Borçlar Kanunu 121/son (818 sayılı Borçlar Kanunun 104/son) maddesindeki hüküm, hiçbir tereddüde yer vermeyecek bir açıklıkla, geçmiş günler faizinin ödenmesinde temerrüde düşülmesinden dolayı, faiz borcuna ayrıca faiz yürütülemeyeceğini öngörmektedir. Bu hükmün anlamı, para borcunu ödemede temerrüde düşen borçlunun, geçmiş günler faizine mahkum olduktan sonra, geçmiş günler faizini ödemekte de temerrüde düşmesi halinde, bunlar için tekrar temerrüt faizi yürütülemeyeceğidir (F. Necmettin Feyzioğlu, Borçlar Hukuku Genel Hükümler, C:2, Fakülteler Matbaası, İstanbul 1977, sh: 251 ). 3095 sayılı Yasa"nın 3. maddesindeki, yasal faiz ve temerrüt faizinin hesaplanmasında mürekkep faiz yürütülemeyeceğine ilişkin kural da, Borçlar Kanunu"nun bu hükmüne paralel ve bir bakıma onu açıklayıcı niteliktedir.
O halde mahkemece faize faiz yürütülecek şekilde TBK"nun 121/son maddesine aykırı hüküm kurulması doğru değildir, kararın bu nedenle de bozulması gerekmiştir.
c) Davaya esas kredilerin tahsili için başlatılan icra dosyaları derdest olup, bu dosyalardan da tahsilat yapılması ihtimali nedeniyle, mahkemece icra dosyalarından yapılacak ödemelerle tahsilde tekerrür oluşmayacak şekilde hüküm kurulması gerekirken, bu hususun nazara alınmaması nedeniyle de kararın bozulması gerekmiştir.
SONUÇ: Temyiz olunan kararın yukarıda (2/a-b-c) bentlerinde gösterilen nedenlerle BOZULMASINA, diğer temyiz itirazlarının ilk bentteki nedenlerle reddine ve peşin alınan harcın istek halinde geri verilmesine 19/01/2016 gününde oybirliğiyle karar verildi.