İstanbul Ceza Kararları - Yargıtay 3. Ceza Dairesi 2019/9806 Esas 2019/17285 Karar Sayılı İlamı

3. Ceza Dairesi
Esas No: 2019/9806
Karar No: 2019/17285
Karar Tarihi: 30.09.2019

Yargıtay 3. Ceza Dairesi 2019/9806 Esas 2019/17285 Karar Sayılı İlamı

Özet: (Bu özet Yapay Zeka tarafından yazılmıştır. Hukuki olarak geçerliliği yoktur.)

Asliye Ceza Mahkemesi tarafından verilen bir mahkumiyet hükmünden bahsedilmektedir. Sanıklar hakkında iddianame ile açılan davada bir beraat hükmü verilmiş ve aleyhe temyiz olmadığı için bu hükümler inceleme dışı bırakılmıştır. Ancak, sanık hakkında mala zarar verme suçundan mahkumiyet hükmü verilmiştir ve sanığın temyiz istemi reddedilmiştir. Ayrıca, sanık hakkında kasten yaralama suçundan verilen mahkumiyet hükmünde adli para cezasının taksitlendirilmesine dair bir karar bulunmaktadır. Ancak, adli para cezasının ödenmemesi durumunda yapılacak olan infaz aşamasında Kamuyu Yararına Çalışma programı uygulanacaktır. Kararda geçen kanun maddeleri şunlardır: 6217 sayılı Kanun'un 26. maddesi, 6723 sayılı Kanun'un 33. maddesi, ve 5320 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu'nun Yürürlük ve Uygulama Şekli Hakkındaki Kanun'a eklenen geçici 2. maddesi ile 1412 sayılı CMUK'un 317. maddesi ve 6545 sayılı Kanun’un 81. maddesi ile 5275 sayılı Kanun’un 106/3. maddesi.

3. Ceza Dairesi 2019/9806 E. , 2019/17285 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
HÜKÜMLER : Mahkumiyet

Mahalli mahkemece verilen hükümler temyiz edilmekle evrak okunarak;
Gereği görüşülüp düşünüldü:
Sanıklar hakkında 06.12.2015 tarihli iddianame ile açılan dava sonucu verilen beraat hükümlerine yönelik aleyhe temyiz bulunmadığından bu hükümler inceleme dışı bırakılmıştır.
1) Sanık ... hakkında katılan ..."e karşı mala zarar verme suçundan kurulan mahkumiyet hükmüne yönelik sanığın temyiz isteminin incelenmesinde;
Hükmolunan adli para cezasının tür ve miktarı, 14.04.2011 tarihinde yürürlüğe giren 31.03.2011 tarih ve 6217 sayılı Kanun"un 26. maddesi ile 6723 sayılı Kanun"un 33. maddesiyle değişik 5320 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu"nun Yürürlük ve Uygulama Şekli Hakkındaki Kanun"a eklenen geçici 2. maddesi uyarınca hüküm kesin nitelikte bulunduğundan sanığın temyiz isteminin 5320 sayılı Kanun"un 8. maddesi gereğince yürürlükte bulunan 1412 sayılı CMUK"un 317. maddesi uyarınca REDDİNE,
2) Sanık ... hakkında katılan ..."ye karşı kasten yaralama suçundan kurulan mahkumiyet hükmüne yönelik sanığın temyiz isteminin incelenmesinde;
Sanığa verilen adli para cezasının TCK’nin 52/4. maddesi uyarınca taksitlendirilmesine dair kararda, ödenmeyen adli para cezasının hapse çevrileceğinin ihtarına dair karar verilmiş ise de, 28/06/2014 tarihinde Resmi Gazete"de yayımlanarak yürürlüğe giren 6545 sayılı Kanun’un 81. maddesi ile 5275 sayılı Kanun’un 106/3. maddesinde; “Hükümlü, tebliğ olunan ödeme emri üzerine belli süre içinde adli para cezasını ödemezse, Cumhuriyet savcısının kararı ile ödenmeyen kısma karşılık gelen gün miktarı hapis cezasına çevrilerek, hükümlünün iki saat çalışması karşılığı bir gün olmak üzere kamuya yararlı bir işte çalıştırılmasına karar verilir. Günlük çalışma süresi, en az iki saat ve en fazla sekiz saat olacak şekilde denetimli serbestlik müdürlüğünce belirlenir.
Hükümlünün hakkında hazırlanan programa ve denetimli serbestlik görevlilerinin bu kapsamdaki uyarı ve önerilerine uymaması hâlinde, çalıştığı günler hapis cezasından mahsup edilerek kalan kısmın tamamı açık ceza infaz kurumunda yerine getirilir.” şeklindeki düzenleme doğrultusunda, adli para cezasının ödenmemesi durumunda izlenecek yöntem infaz aşamasında mahallinde gözetilebileceğinden, tebliğnamenin bu yöndeki düzelterek onama düşüncesine iştirak edilmemiştir.
Yapılan yargılamaya, toplanan ve karar yerinde açıklanan delillere, mahkemenin kovuşturma sonucunda oluşan inanç ve takdirine, gösterilen gerekçeye ve uygulamaya göre sanığın yerinde görülmeyen temyiz sebeplerinin reddiyle hükmün ONANMASINA, 30.09.2019 gününde oy birliğiyle karar verildi.

HK./TH. (...E. -54)