Eskişehir Ceza Kararları - Hırsızlık - Yargıtay 13. Ceza Dairesi 2019/2789 Esas 2019/12794 Karar Sayılı İlamı

13. Ceza Dairesi
Esas No: 2019/2789
Karar No: 2019/12794
Karar Tarihi: 18.09.2019

Hırsızlık - Yargıtay 13. Ceza Dairesi 2019/2789 Esas 2019/12794 Karar Sayılı İlamı

Özet: (Bu özet Yapay Zeka tarafından yazılmıştır. Hukuki olarak geçerliliği yoktur.)

Asliye Ceza Mahkemesi'nde görülen bir hırsızlık davasında, sanığın daha önceki bir cezası nedeniyle tekrar hüküm giymesi durumu ele alınmıştır. Sanığın adli sicil kaydındaki geçmiş bir cezasının tekerrüre esas alınması gerektiği belirtilmiştir. Bu durumda, hüküm kısmından TCK'nın 58. maddesinin uygulanması ile ilgili kısmın çıkarılması ve yerine sanığın daha önceki cezasının infazının gerçekleştirilmesi kararlaştırılmıştır. Kararda, 5237 sayılı TCK'nın suç olarak tanımlamadığı bir eylemden dolayı verilen bir cezanın tekerrüre esas alınamayacağına dair açıklamalar yapılmaktadır. Kanun maddeleri olarak ise TCK'nın 58/6. maddesi ve 5320 sayılı Yasa'nın 8/1. maddesi ve 1412 sayılı CMUK'un 322. maddesi gösterilmiştir.

13. Ceza Dairesi 2019/2789 E. , 2019/12794 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Hırsızlık
HÜKÜM : Mahkumiyet

Mahalli mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle dosya incelenerek, gereği düşünüldü:
Dosya ve duruşma tutanakları içeriğine, toplanıp karar yerinde incelenerek tartışılan hukuken geçerli ve elverişli kanıtlara, gerekçeye ve hakimin takdirine göre; suçun sanık tarafından işlendiğini kabulde ve nitelendirmede usul ve yasaya aykırılık bulunmadığı anlaşılmış, diğer temyiz itirazları da yerinde görülmemiştir.
Ancak;
Sanığın tekerrüre esas alınan Kütahya 2 Asliye Ceza Mahkemesinin 08/02/2002 tarih 2001/289 Esas, 2002/26 Karar sayılı ilamındaki mahkumiyetin 5237 sayılı TCK"da suç olarak tanımlanmaması sebebiyle tekerrür koşullarının oluşmadığı, ancak sanığın adli sicil kaydında geçen Kütahya 2. Sulh Ceza Mahkemesi’nin 09/11/2010 gün 2010/203 esas ve 2010/917 karar sayılı ilamı ile verilen ve 11.02.2011 tarihinde infaz edildiği anlaşılan 1.500.00 TL adli para cezasına ilişkin mahkumiyetinin tekerrüre esas alınması gerektiğinin gözetilmemesi,
Bozmayı gerektirmiş, sanık ..."in temyiz itirazı bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan, hükmün açıklanan nedenle tebliğnameye aykırı olarak BOZULMASINA, bozma nedeni yeniden yargılama yapılmasını gerektirmediğinden, 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi yollamasıyla 1412 sayılı CMUK"nun 322. maddesinin verdiği yetkiye dayanılarak, hüküm fıkrasından TCK’nın 58. maddesinin uygulanmasına ilişkin kısımın çıkartılması ve yerine " Kütahya 2. Sulh Ceza Mahkemesi’nin 09/11/2010 gün 2010/203 esas ve 2010/917 karar sayılı ilamı ile verilen ve 11.02.2011 tarihinde infaz edildiği anlaşılan 1.500.00 TL adli para cezasına ilişkin mahkumiyetinin TCK"nun 58/6. maddesi gereğince mükerrirlere özgü infaz rejimine göre çektirilmesine, cezanın infazından sonra hakkında denetimli serbestlik tedbiri uygulanmasına’’ şeklindeki cümlenin eklenmesi suretiyle, diğer yönleri usul ve yasaya uygun bulunan hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 18.09.2019 gününde oy birliğiyle karar verildi.