MAHKEMESİ :Sulh Hukuk Mahkemesi


Taraflar arasındaki davanın yapılan duruşması sonunda kurulan hükmün Yargıtayca incelenmesi bir kısım davalılar vekili tarafından istenilmekle, süresinde olduğu anlaşılan temyiz dilekçesinin kabulüne karar verildikten sonra dosya incelendi, gereği düşünüldü:
K A R A R
Dava dilekçesinde; davalı ..."ın dava konusu yerin maliki olduğu, davalılardan ... ile ..."nin ise taşınmazda kiracı olduğu ve dava konusu işyerinin veteriner kliniği olarak işletildiği, izleme, müşaade ve her türlü tedavi faaliyetlerinin yapıldığı, site sakinlerinin kasıtlı olarak rahatsız edildiği belirtilerek davalılar aleyhine taşınmazın tahliye edilmesi yönünde genel kurul kararı alındığı, davalı kiracıların dava konusu taşınmazdaki faaliyetlerinin son verilmesi ile taşınmazdan tahliyelerine karar verilmesi istenilmiştir.
Mahkemece; davanın kabulüne karar verilmiş, hükmün davalılar vekili tarafından temyiz edilmesi üzerine Yargıtay 18. Hukuk Dairesinin 2015/7263 E. - 2016/3876 K. sayılı kararıyla “Mahkemece yapılan inceleme ve araştırma hüküm kurmaya yeterli değildir.
Şöyle ki;
1) ....Somut olayda, dava konusu bağımsız bölüm ile ilgili olarak davalı tarafın iddialarının doğruluğunun araştırılması bakımından bağımsız bölümdeki faaliyetin dispanser, klinik ve poliklinik niteliğinde olup olmadığı, sözü edilen yerde tıbbi cihazlar vs. kullanılmak suretiyle yapılan işlerin muayenehane faaliyeti niteliği taşıyıp taşınmadığı ilgili mevzuat hükümleri çerçevesinde konu ile yakından ilgili kurumların da görüşlerine başvurulmak suretiyle alınacak cevapların incelenmesi sonucu oluşacak uzman bilirkişi kanaati doğrultusunda düzenlenecek raporla açıklığa kavuşturulması ve buna göre yürütülen faaliyetin klinik ya da muayenehane niteliğinde olup olmadığı ve buna göre eylemin 634 sayılı Kanunun 24. maddesi ve yönetim planı (9-c) maddesi kapsamında kalıp kalmadığının değerlendirilmesi gerekirken, mahkemece yerinde inceleme yaptırılmadan ve bilirkişi raporu alınmadan eksik araştırmaya dayalı olarak veteriner kliniği olduğunun kabulü ile yazılı olduğu şekilde hüküm tesisi,
2) Yukarıda açıklanan hususlar dikkate alınarak yapılacak araştırmalar sonucunda dava konusu taşınmazın muayenehane kapsamında değerlendirilmesi durumunda ise; Kat Mülkiyeti Kanununun 18. maddesi ile yönetim planı (9-e) maddesi kapsamında inceleme ve değerlendirme yapılmak ve bağımsız bölümde sürekli hayvan (özellikle köpek) bulundurulup bulundurulmadığı, bu hayvanların anataşınmazda yaşayan insanlara korku vs. gibi rahatsızlık verip vermediği, çıkardıkları gürültü, koku vs. nin sözü edilen 18.madde kapsamında rahatsız etme unsurunu oluşturduğunun kabulü halinde, hayvanların barındırıldığı bağımsız bölümden ve anataşınmazdan uzaklaştırılmalarına hükmedilmesi gerekirken, mahkemece bu hususlarda da yeterli araştırma yapılmamış olması doğru görülmemiştir." denilerek bozulmasına hükmetmiştir.
Mahkemece Yargıtay 18. Hukuk Dairesinin bozma kararına uyulmasına karar verilerek yapılan yargılama neticesinde; davalının dava konusu taşınmazı tahliye ettiği anlaşılmakla davanın konusunun kalmadığı, ancak dosyadaki delillere göre davalının dava açılmasına sebebiyet verdiği için masraf ve ücreti vekaletten sorumlu tutulması gerektiği gerekçesiyle davanın konusu kalmadığından karar verilmesine yer olmadığına, 900,00 TL ücreti vekaletin davalılardan alınarak davacı tarafa verilmesine, davacı tarafından yapılan 437,00 TL yargılama giderlerinin davalılardan alınarak davacı tarafa verilmesine karar verilmiş, hüküm bir kısım davalılar vekili tarafından yargılama giderleri ve vekalet ücreti açısından temyiz edilmiştir.
Dava, Kat Mülkiyeti Kanununun 18 ve 24. maddelerine dayalı olarak davalıların faaliyetlerine son verilmesi ve taşınmazdan tahliyesi istemine ilişkindir.
Dosyadaki yazılara, kararın dayandığı kanıtlar ile yasal gerektirici nedenlere göre, mahkemece dosyadaki delillere göre dava açılmasına sebebiyet verilmesi nedeniyle masraf ve vekalet ücretinden sorumlu tutulması gerektiği gerekçesiyle yazılı şekilde karar verilmesinde isabetsizlik bulunmayıp yerinde görülmeyen temyiz itirazlarının reddi ile usule ve kanuna uygun olan hükmün ONANMASINA, aşağıda yazılı onama harcının temyiz edenlere yükletilmesine 17/12/2018 günü oy birliği ile karar verildi.