MAHKEMESİ :ASLİYE HUKUK MAHKEMESİ
DAVA TÜRÜ : TAPU İPTALİ VE TESCİL

Taraflar arasında görülen tapu iptali ve tescil davası sonunda, yerel mahkemece davanın kabulüne ilişkin olarak verilen karar davalı vekili tarafından yasal süre içerisinde temyiz edilmiş olmakla dosya incelendi, Tetkik Hakimi ..."un raporu okundu, açıklamaları dinlendi, gereği görüşülüp düşünüldü;

-KARAR-

Davacı, davalı ile ortak mirasbırakanı ...’nin kayden maliki olduğu 13 parsel (eski 2parsel) sayılı taşınmazı 28.12.1978 tarihinde davalıya satış suretiyle devrettiğini, temlikin muvazaalı olduğunu ileri sürerek çekişmeli taşınmazın tapu kaydının iptali ile miras payı oranında adına tesciline, aksi takdirde tenkise karar verilmesini istemiştir.
Davalı, satışın gerçek olduğunu, mirasbırakanın mal kaçırmasını gerektirecek bir nedeninin bulunmadığını belirterek davanın reddini savunmuştur.
Mahkemece, muvazaa olgusunun sabit olduğu gerekçesi ile davanın kabulüne karar verilmiştir.
Dosya içeriği ve toplanan delillerden, davaya konu 13 parsel (eski 2 parsel) sayılı taşınmaz mirasbırakan ... adına kayıtlı iken; taşınmazdaki 170/4080 payını 28.12.1978 tarihinde davalıya satış suretiyle temlik ettiği, mirasbırakan ..."ın 29.08.2012 tarihinde ölümüyle geride mirasçı olarak 1942 doğumlu ikinci eşi ..., 1950 doğumlu kızı ..., 1968 doğumlu kızı ..., 1965 doğumlu oğlu ... ve 1969 doğumlu oğlu ...’un kaldığı anlaşılmaktadır.
Hemen belirtilmelidir ki, 6100 sayılı Hukuk Muhakemeleri Kanunu"nun(HMK) 190. maddesinde, "İspat yükü, kanunda özel bir düzenleme bulunmadıkça, iddia edilen vakıaya bağlanan hukuki sonuçtan kendi lehine hak çıkaran tarafa aittir."; 4721 sayılı Türk Medeni Kanunu"nun(TMK) 6. maddesinde, "Kanunda aksine bir hüküm bulunmadıkça, taraflardan her biri, hakkını dayandırdığı olguların varlığını ispatla yükümlüdür." şeklinde yer alan hükümlerle, açılmış bir davada ispat yükünün kural olarak davacıya yüklendiği tartışmasızdır.
Ne var ki, mahkemece yapılan değerlendirmenin isabetli olduğunu söylebilmek mümkün değildir.
Somut olayda, ileri sürülen iddiaları ispata yönelik olarak davacı tarafından somut bir delil gösterilmediği gibi; aksine, dinlenen tanık beyanlarının davalının savunmasını destekler içerikte bulunduğu görülmektedir.
Öte yandan, salt resmi akitteki satış bedeli ile gerçek değer arasındaki farkın muvazaanın kanıtı sayılamayacağı da kararlılık gösteren uygulama ile benimsenmiştir.
Değinilen ilke ve olgular birlikte değerlendirildiğinde, mirasbırakan ...’ın davalı eşine yaptığı temlikin mirastan mal kaçırma amaçlı ve muvazaalı olduğu yönündeki davacı iddiasının kanıtlanamadığı sonuç ve kanaatine varılmaktadır.
Hal böyle olunca, davanın reddine karar verilmesi gerekirken, yanılgılı değerlendirme ile kabul edilmesi isabetsizdir.
Davalının yerinde bulunan temyiz itirazlarının kabulü ile, hükmün (6100 sayılı Yasanın geçici 3.maddesi yollaması ile) 1086 sayılı HUMK"un 428.maddesi gereğince BOZULMASINA, alınan peşin harcın temyiz edene geri verilmesine, 12.02.2018 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.