MAHKEMESİ :SULH HUKUK MAHKEMESİ

Taraflar arasındaki alacak davasının mahkemece yapılan yargılaması sonucunda, davanın reddine yönelik olarak verilen hükmün, süresi içinde davacı vekili tarafından temyiz edilmesi üzerine; dosya içerisindeki kağıtlar okunup gereği düşünüldü:
Y A R G I T A Y K A R A R I
Davacı, İstanbul 5. İş Mahkemesinde açtığı dava ile alacak talebinde bulunmuştur.
Mahkemenin; davanın davalı ... yönünden reddine, davalı ... yönünden kabulüne ilişkin kararının, Yargıtay 7. Hukuk Dairesinin 24.09.2013 tarih ve 2013/14699 Esas, 2013/16961 Karar sayılı ilamı ile uyuşmazlığın kira ilişkisinden kaynaklandığı, görevli mahkemenin genel hükümlere göre genel mahkemeler olduğu, Mahkemece görevsizlik kararı verilmesi gerekirken işin esası incelenerek davanın esastan sonuçlandırılmasının doğru olmadığı gerekçesiyle bozulmasına karar verilmiştir. Mahkemece bozma ilamına uyulmasına karar verilerek, 27/03/2014 tarih ve 2013/735 Esas, Karar: 2014/186 sayılı karar ile görevsizlik kararı verilmiştir. Görevsizlik kararının davacı tarafça temyiz edilmesi üzerine Yargıtay 7. Hukuk Dairesinin 14.10.2014 tarih ve Esas: 2014/17852 Karar: 2014/18801 sayılı ilamı ile onanarak kesinleşmiştir.
Görevsizlik kararının kesinleşmesi üzerine, dosya İstanbul 22. Asliye Hukuk Mahkemesine gönderilmiş, Asliye Hukuk Mahkemesi de kira ilişkisinden doğan alacak talepleri de dahil tüm uyuşmazlıkların Sulh Hukuk Mahkemesinde çözümlenmesi gerektiği gerekçesiyle 28.05.2015 tarih ve Esas: 2015/5 Karar: 2015/214 sayılı ilamı ile davanın usulden reddine karar verilmiş, karar 01.12.2015 tarihinde taraflarca temyiz edilmeksizin kesinleşmiştir.
Görevsizlik kararının kesinleşmesi üzerine davanın yargılaması görevli İstanbul 5. Sulh Hukuk Mahkemesi tarafından yürütülmüş ve 25/10/2016 tarih ve Esas: 2015/1329 Karar: 2016/903 sayılı karar ile davanın reddine karar verilmiştir.
İlk derece mahkemesinin kararına karşı istinaf kanun yoluna başvurulmuş, İstanbul Bölge Adliye Mahkemesi 35. Hukuk Dairesinin 30/05/2018 tarih, Esas: 2017/1745 Karar: 2018/967 sayılı kararı ile temyiz incelemesinin Yargıtay ilgili dairesince yapılması gerektiği belirtilerek görevsizlik kararı verilmiş, dosyanın Yargıtay ilgili dairesine gönderilmek üzere ilk derece mahkemesine iadesine karar verilmiştir.
6100 sayılı HMK"nun 373/4 ve geçici 3. maddelerinin düzenleniş amacı, Bölge Adliye Mahkemelerinin göreve başlama tarihinden önce verilen kararlara karşı Yargıtay yoluna başvurulmasını ve karar kesinleşinceye kadar kanun yolu denetiminin Yargıtay tarafından yapılmasını sağlamaktır.
Diğer bir anlatımla, Yargıtay’ın verdiği bozma kararları üzerine verilen kararların tekrar Yargıtay denetiminden geçmesi, başka bir deyişle Yargıtay kararının istinaf yolu ile denetlenmesinin önüne geçilmesi amaçlanmıştır.
Somut uyuşmazlıkta; İstanbul 5. İş Mahkemesinin kararı hakkında bozma kararı verilmiştir. Bu aşamadan sonra, görevli İstanbul 5. Sulh Hukuk Mahkemesi tarafından esasa ilişkin yargılama yapılıp, karar verilmiştir.
Aleyhine kanun yoluna gidilen karar, İstanbul 5. Sulh Hukuk Mahkemesinin kararı olup, bu karar ile ilgili olarak Yargıtay’ın bir denetimi söz konusu değildir.
Bu itibarla, 25/10/2016 tarihinde verilen ve daha önce Yargıtay denetiminden geçmeyen kararın kanun yolu denetimi "İstinaf" olup, görevli merciinin İstanbul Bölge Adliye Mahkemesi olduğu anlaşıldığından, dosyanın İstanbul Bölge Adliye Mahkemesine gönderilmek üzere ilk derece mahkemesine İADESİNE, 10/10/2019 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.