MAHKEMESİ :SULH HUKUK MAHKEMESİ

Taraflar arasında görülen tahliye ve alacak davasının mahkemece yapılan yargılaması sonucunda, davanın kabulüne yönelik olarak verilen hükmün, süresi içinde davalı vekili tarafından temyiz edilmesi üzerine; temyiz dilekçesinin kabulüne karar verildikten sonra, dosya içerisindeki bütün kağıtlar okunup gereği düşünüldü:
Y A R G I T A Y K A R A R I
Davacı 07.08.2015 tarihinde açtığı işbu davada, davalının ... (ATGV)’na ait lojmanda 01.11.2008 tarihli sözleşme gereği kiracı olarak bulunmakta iken Yargıtay Cumhuriyet Savcılığı’ndan Gaziantep Hakimliği"ne atandığını ve ATGV Konut Yönetmeliği"nin 19. Maddesi uyarınca 03.06.2015 tarihinde lojmanı boşaltması gerektiğini, görev süresi bitmesine rağmen lojmanların boşaltılmamasının büyük haksızlıklar meydana getirdiğini, bunun önlenebilmesi için ATGV Konut Yönetmeliği"ne göre haksız kullanım süresince 10 kat kira ödenmesi şartı kabul edildiğini belirterek davalının taşınmazdan tahliyesine ve 03.06.2015 tarihinden dava tarihine kadar Konut Yönetmeliği"ne göre hesaplanan 10 kat tutardan ödemeler düşüldükten sonra kalan 5.732,03 TL tutarındaki kira alacağının faizi ile birlikte tahsiline karar verilmesini talep etmiştir.
Davalı, davanın reddine karar verilmesini dilemiştir.
Mahkemece, davanın kabulü ile kiralananın tahliyesine ve 5.732,03-TL alacağın tahsiline karar verildiği önceki hükmün, davalı vekilince temyiz edilmesi üzerine Dairemizin 26.04.2018 tarih, 2018/2692 Esas, 2018/4656 Karar sayılı ilamı ile Ankara 9.İdare Mahkemesi"nin 10.12.2013 tarih, 2012/237 Esas ve 2013/1871 karar sayılı dosyanın kesinleşmesi beklenerek ve kiralanan taşınmazın tahliyesinin gerçekleşip gerçekleşmediğinin yöntemine uygun şekilde araştırılarak sonucuna göre karar verilmesi gerekirken eksik araştırma ile karar verilmesinin doğru olmadığından bahisle bozulmasına karar verilmiştir.
Bozma üzerine yeniden yapılan yargılama sonucunda Mahkemece, davanın kabulü ile 5.732,03 TL kira alacağının ve 1 yıllık kira bedeli olmak üzere toplam 9.423,59 TL’nin tahsiline karar verilmiş, hüküm davalı vekilince temyiz edilmiştir.
1- HMK 26.maddesi hükmüne göre, mahkeme tarafların iddia, savunma ve talepleri ile bağlıdır. Kural olarak mahkemenin talepten fazlasına veya başka bir şeye hükmetmesi olanak dışıdır.
Açılan bir davada hakim istenilenden fazlasına veya başka bir şeye hükmedemez. Öğreti ve uygulamada taleple bağlılık olarak adlandırılan bu kural sadece sonuç istem yönünden değil, sonuç istemi oluşturulan her bir alacak kalemi yönünden de uygulanır.
Olayımıza gelince; davacı tarafından dava dilekçesinde 03.06.2015 tarihinden dava tarihine kadar Konut Yönetmeliği"ne göre hesaplanan 10 kat tutardan ödemeler düşüldükten sonra kalan 5.732,03 TL tutarındaki kira alacağının tahsili talep edilmiş ise de mahkemece 5.732,03 TL kira alacağının ve 1 yıllık kira bedeli olmak üzere toplam 9.423,59 TL’nin tahsiline karar verilmiş, talep aşılarak hüküm kurulmuştur.
Bu itibarla; mahkemece yukarıda açıklanan maddi ve hukuki olgular dikkate alınarak, taleple bağlılık kuralına aykırı olarak yazılı şekilde karar verilmesi doğru görülmemiş, hükmün bozulması gerekmiştir.
2- Bozma nedenine göre davalının sair temyiz itirazlarının incelenmesine şimdilik gerek görülmemiştir.
SONUÇ: Yukarıda birinci bentte açıklanan nedenlerle hükmün HUMK.nun 428. maddesi gereğince davalı yararına BOZULMASINA, ikinci bentte açıklanan nedenle davalının diğer temyiz itirazlarının incelenmesine şimdilik yer olmadığına, peşin alınan temyiz harcının istek halinde temyiz edene iadesine, 6100 sayılı HMK"nun geçici madde 3 atfıyla 1086 sayılı HUMK.nun 440.maddesi gereğince karar düzeltme yolu kapalı olmak üzere, 10.10.2019 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.