MAHKEMESİ :ASLİYE HUKUK MAHKEMESİ

Taraflar arasında birleştirilerek görülen alacak davalarının mahkemece yapılan yargılaması sonucunda; davaların kısmen kabulüne yönelik olarak verilen hüküm, davacı vekili ile davalılar ... ve diğerleri vekili tarafından duruşmalı, davalılar ... ve diğerleri vekili tarafından duruşmasız olarak temyiz edilmekle; duruşma günü olarak belirlenen 16/04/2019 tarihinde gelen davacı vekili Av. ..., davalılar ... ve diğerleri vekili Av. ... ile davalılar ... ve diğerleri vekili Av. ...’nun sözlü açıklamaları dinlenildikten sonra nevakısın giderilmesi bakımından mahalline geri çevrilen dava dosyası yeniden gelmekle; belli günde dosyadaki bütün kağıtlar okunarak, Tetkik Hakiminin açıklamaları dinlenip, gereği düşünüldü.
Y A R G I T A Y K A R A R I
Davacı; maliki bulunduğu ... İlçesi ... Köyünde kain 417 ve 422 parsel sayılı taşınmazların, genel kuruldan yetki ve onay almayan önceki yönetim kurulu tarafından davalılara satıldığını, bu nedenle davalılar aleyhine açtığı tapu iptali ve tescil davasının derdest olduğunu, ayrıca taşınmazlarda bulunan zeytin ağaçlarından elde edilecek olan gelirin de mahkeme kanalı ile tespit edildiğini ileri sürerek; fazlaya ilişkin hakkı saklı kalmak üzere, 1986-1987 yılı zeytin bedeli olan 1.444.000 TL"nin (yeni 1,44 TL’nin ) davalılardan tahsilini talep etmiştir.
Birleştirilen 1987/437 E., 1988/535 E., 1989/568 E., 1992/408 E., 1993/33 E., 1994/718 E., 1996/57 E., 1996/103 E., 1998/480 E., 1998/863 E., 1999/710 E., 2000/750 E., 2001/896 E., 2002/827 E., 2003/996 E., 2005/534 E., 2005/548 E., 2006/676 E., 2007/546 E., 2008/598 E. sayılı davalarda da; aynı vakıalara dayanılarak, müteakip yıllara ait (mahkeme kanalı ile tespit edilen) zeytin bedellerinin tahsili istenilmiştir.
Davalılar, davaların reddini istemişlerdir.
Mahkemece; asıl ve birleştirilen davaların kısmen kabulüne karar verilmiş; karar, davacı vekili ile bir kısım davalılar vekilleri tarafından temyiz edilmiştir.
1- 5219 ve 5236 sayılı yasalar ile HUMK"nun 427. maddesinde öngörülen kesinlik sınırı 01/01/2018 tarihinden itibaren 2.590 TL’ye çıkarılmıştır.
Davacı asıl ve birleştirilen davalarda dava açılmadan önce mahkeme kanalıyla delil tespiti yaptırmış ve alınan tespit raporlarıyla belirlenen tutarların tahsilini talep etmiştir.
Buna göre; asıl dava ve birleştirilen 1987/437 E., 1988/535 E., 1989/568 E., 1992/408 E., 1993/33 E., 1994/718 E., 1996/57 E., 1998/480 E., 1999/710 E., 2000/750 E., 2001/896 E. sayılı davalar hakkında verilen kararlar, verildiği tarih itibariyle kesin niteliktedir. Kesin olan kararların temyiz istemleri hakkında mahkemece bir karar verilebileceği gibi, 01/06/1990 tarihli ve 1989/3 E. 1990/4 K. sayılı İçtihadı Birleştirme Kurulu Kararı uyarınca Yargıtay"ca da temyiz isteminin reddine karar verilebilir.
Buna göre, tarafların işbu davalara yönelik temyiz istemlerinin reddi gerekir.
2- HMK’nın 297 nci maddesinin ikinci fıkrası; "Hükmün sonuç kısmında, gerekçeye ait herhangi bir söz tekrar edilmeksizin, taleplerden her biri hakkında verilen hükümle, taraflara yüklenen borç ve tanınan hakların, sıra numarası altında; açık, şüphe ve tereddüt uyandırmayacak şekilde gösterilmesi gereklidir." hükmünü içermektedir.
Temyiz edilen kararda ise, birleştirilen 2007/546 E. sayılı davada; tahsil edilecek miktarın ne olduğu ve bu miktara hangi tarihten itibaren faiz yürütülmesi gerektiği gösterilmemiş, sadece davanın kısmen kabulü sözleri ile yetinilmiştir.
Ayrıca, birleştirilen 1996/103 E., 1998/863 E. ve 2005/548 E. sayılı davalar hakkında, olumlu veya olumsuz bir karar verilmemiştir.
Bunlardan ayrı, birleştirilen diğer davalarda, faiz başlangıç tarihleri açıkça gösterilmemiştir.
Mahkemece; böyle bir kararın infazında şüphe ve tereddütler meydana geleceğinin ve bunun sonucunda kararın infaz edilmemesi gibi bir durumun ortaya çıkacağının gözetilmemiş olması, usule aykırı olup, bozmayı gerektirmiştir.
3- Bozma nedenine göre, tarafların diğer temyiz itirazlarının bu aşamada incelenmesine gerek görülmemiştir.
SONUÇ: Yukarıda birinci bendde açıklanan nedenlerle, asıl ve birleştirilen 1987/437 E., 1988/535 E., 1989/568 E., 1992/408 E., 1993/33 E., 1994/718 E., 1996/57 E., 1998/480 E., 1999/710 E., 2000/750 E., 2001/896 E. sayılı davalara yönelik tarafların temyiz istemlerinin REDDİNE, ikinci bendde açıklanan nedenlerle kararın HUMK"nın 428 inci maddesi gereğince taraflar yararına BOZULMASINA, üçüncü bendde açıklanan nedenle tarafların diğer temyiz itirazlarının incelenmesine şimdilik yer olmadığına, 2.037’er TL Yargıtay duruşması vekalet ücretinin yekdiğerinden alınıp yekdiğerine verilmesine, peşin alınan temyiz harçlarının istek halinde temyiz edenlere iadesine, 6100 sayılı HMK"nın Geçici Madde 3 atfıyla 1086 sayılı HUMK"nın 440 ıncı maddesi gereğince kararın tebliğinden itibaren 15 günlük süre içinde karar düzeltme yolu açık olmak üzere, 15/10/2019 tarihinde oy birliği ile karar verildi.