MAHKEMESİ : Asliye Hukuk Mahkemesi


Davacı .. vekili Avukat .. tarafından, davalılar ... ve diğeri aleyhine 03/02/2010 gününde verilen dilekçe ile rücuen tazminat istenmesi üzerine mahkemece yapılan yargılama sonunda; davanın kısmen kabulüne dair verilen 27/11/2013 günlü kararın Yargıtay’ca incelenmesi davacı vekili tarafından süresi içinde istenilmekle temyiz dilekçesinin kabulüne karar verildikten sonra tetkik hakimi tarafından hazırlanan rapor ile dosya içerisindeki kağıtlar incelenerek gereği görüşüldü.
1- Dosyadaki yazılara, kararın dayandığı kanıtlarla yasaya uygun gerektirici nedenlere, özellikle delillerin değerlendirilmesinde bir isabetsizlik görülmemesine göre aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları reddedilmelidir.
2- Diğer temyiz itirazlarına gelince;
Dava, 2330 sayılı Kanun uyarınca rücuen tazminat ödetilmesi istemine ilişkindir. Mahkemece istem kısmen kabul edilmiş; karar, davacı tarafından temyiz olunmuştur.
Davacı idare, davalıların haksız eylemi ile yaralanan dava dışı polis memurlarına 2330 sayılı Kanun gereğince ödediği tazminatın rücuen ödetilmesi isteminde bulunmuştur.
Davalılar, davanın reddi gerektiğini savunmuşlardır.
Mahkemece, yaralanan polis memurlarından birisine ödenmesi gereken tazminat yönünden istemin kısmen kabulü ile davalılardan müştereken ve müteselsilen ödetilmesine, diğer iki polis memuruna ödenmesi gereken tazminat yönünden ise davalı .."ten ödetilmesine karar verilmiştir.
.. 74. (818 sayılı BK 53.) maddesi uyarınca ceza mahkemesinin beraat hukuk mahkemesi yönünden bağlayıcı değilse de ceza mahkemesince belirlenecek maddi olgular hukuk mahkemesi yönünden de bağlayıcıdır.
Dosya arasındaki bilgi ve belgelerden, .. 2008/268 esas, 2009/254 karar sayılı ilamı ile davalılar hakkında görevi yaptırmamak için direnme suçundan yapılan yargılama sonunda, sanık davalıların polis memurlarına saldırarak yaralanmalarına neden oldukları kabul edilerek verilen mahkumiyet kararı, .. 18/12/2012 günlü kararı ile “....” gerekçesiyle onandığı anlaşılmaktadır.
Şu durumda, davalıların ceza mahkemesince katılan üç polis memuruna karşı direnme eylemleri nedeni ile mahkum oldukları, Yargıtay 4. Ceza Dairesinin eylemin birden fazla kişiye karşı işlenmiş olması nedeniyle.. 43/2. maddesi uyarınca cezanın artırılması gerektiğine değinerek fakat aleyhe temyiz olmadığından kararı onadığı anlaşıldığına göre ceza mahkemesinin belirlediği ve kesinleşen maddi olgu her iki davalının da katılan üç polis memuruna karşı direnme suçunu işledikleri yönünde olduğundan davacı tarafından polis
memurlarına ödenen tazminat tutarından müteselsilen (dayanışmalı) sorumlu tutulmaları gerekir. Mahkemece yanılgılı değerlendirme ile davalılardan .. tek polis memuruna yönelik yaralama eyleminde bulunduğu kabul edilerek diğer iki polis memuruna ödenen tazminattan davalı .. ile birlikte müteselsilen sorumlu tutulmamış olması doğru olmamış ise de anılan yanılgı yeniden yargılama yapılmasını gerektirmediğinden 6217 sayılı Kanun"un 30. maddesi ile 6100 sayılı .. ’na eklenen “.. ” atfıyla uygulanmakta olan 1086 sayılı .. 438/son maddesi gereğince kararın düzeltilerek onanması gerekmiştir.
SONUÇ: Temyiz olunan yukarıda (2) sayılı bentte gösterilen nedenle hüküm fıkrasının 3 nolu bendinde yer alan “...” sözcüklerinin silinmesine, yerine “.....” sözcüklerinin yazılmasına, davacının öteki temyiz itirazlarının (1) sayılı bentte gösterilen nedenle reddiyle kararın düzeltilmiş bu biçiminin ONANMASINA 28/01/2016 gününde oybirliğiyle karar verildi.