MAHKEMESİ :SULH HUKUK MAHKEMESİ

Taraflar arasındaki eski hale getirme- tazminat davasının mahkemece yapılan yargılaması sonucunda, davanın kabulüne yönelik olarak verilen hükmün, süresi içinde davalı tarafından temyiz edilmesi üzerine; temyiz dilekçesinin kabulüne karar verildikten sonra, dosya içerisindeki kağıtlar okunup gereği düşünüldü:
Y A R G I T A Y K A R A R I
Davacılar, davalı ile aralarında ... , ... Mah. 3035. Cadde 74 (A ve B Blok) 2 blok 19 kat 184 bağımsız bölümden oluşan taşınmazın kiralanmasına ilişkin 09/08/2012 tarihli kira sözleşmesi bulunduğunu, 30/04/2014 tarihli ihtar ile kira sözleşmesinin davalı tarafından 09/05/2014 tarihinden geçerli olmak üzere tek taraflı olarak feshedildiğini, sözleşmenin 5. maddesinde tahliye halinde yapılan tadilatların aynen bırakılması veya eski haline getirilmesi konusunda kiralayanlara seçimlik hak tanındığını ve 21/05/2014 tarihli ihtarname ile tahliye sonrası kiralananın eski hale getirilmesine yönelik seçimlik hakkın kullanıldığının bildirildiğini, teslimin 14/08/2012 tarihinde gerçekleştiğini ve kiralananda esaslı değişiklikler yapıldığını, sözleşmede iki adet sedye asansörünün davacılar tarafından yapılacağı kararlaştırılmış ise de sözleşmenin en az on yıl boyunca devam edeceğine güvenerek bu şekilde bir sözleşmesel yükümlülük altına girdiklerini, iki adet sedye asansörünün yapımı için yedi adet bağımsız bölümün iptal edildiğini, ancak sadece kiracının ihtiyacı için yapılan asansörlerin tahliyeden sonra kullanılmadığını ve halen sökülmediğini, asansörler bağımsız bölümler yok edilerek yapıldığından binanın tam anlamı ile kullanımına zarar verdiklerini, eski hale getirme işlemleri, süre ve buna ilişkin masrafların belirlenmesine yönelik yapılan Ankara 7. Sulh Hukuk Mahkemesi"nin 2014/82 D.İş sayılı dosyası ile masrafın 1.502.000,76 TL olduğu ve eski hale getirme süresinin de altı ay olacağının belirlendiğini, iki adet asansörün kaldırılması için tadilat projelerine ihtiyaç olduğundan, tüm imalatlar da göz önüne alındığında eski hale getirilmesi için altı aylık sürenin yeterli olmayacağını; ayrıca bu iki asansör için 484.886,24 TL faturalı harcama yapıldığını, bilirkişilerce hesaplanan 1.502.000,76 TL"ye bu bedelin de eklenmesiyle toplam 1.986.887
TL masraf gerektiğini belirterek; fazlaya ilişkin hakları saklı kalmak kaydıyla, eski hale getirme bedeli olarak hesaplanan 1.502.000,76.-TL ile sadece kiracının ihtiyacı için yaptırılan iki adet asansör bedeli olan 484.886,24 TL"nin eklenmesiyle toplam 1.986.887 TL"nin sözleşmenin fesih tarihi itibariyle işleyecek avans faizi ile birlikte ve altı aylık süreye karşılık gelen kira bedelinin davalı kurumdan tahsiline karar verilmesini istemiş, 12/04/2016 tarihli dilekçesi ile 1.986.887 TL olan dava değerini 1.897.261,41TL artırarak, dava değerini 3.884.148,41TL olarak ıslah etmişlerdir.
Davalı, dava konusu taşınmazın kiralanmasından sağlanacak amacın gerçekleştirilmesinin ve sağlık hizmeti sunumunun hukuki ve fiili olarak olağanüstü külfetli ve imkansız oluşu sebebiyle kiralanana ihtiyaç bulunmadığı ve sözleşme ilişkisinin devam ettirilmesinde kamu yararı bulunmadığı gözetilerek sözleşmenin tek taraflı olarak feshedildiğini, delil tespiti dosyasındaki raporun hatalı olduğunu ve kabul etmediklerini, taşınmazı temiz ve bakımlı şekilde tahliye ettiklerini, davacıların 100 aylık kira bedeline ilişkin cezai şart alacağı 39.978.750,00 TL üzerinden başlatılan icra takibine yapılan itiraz üzerine Ankara 8. Sulh Hukuk Mahkemesi"nin 2014/1006 sayılı dosyası ile itirazın iptali davası açıldığını, usul ve esas bakımından haksız olarak açılan, hukuki ve yasal dayanaktan yoksun davanın reddine karar verilmesini dilemiştir.
Mahkemece, davanın kabulü ile 1.986.768,41 TL alacağın dava tarihinden işleyecek yasal faiziyle; ıslaha konu olan 1.897.261,41 TL alacağın ıslah tarihi 12.04.2016 tarihinden işleyecek yasal faiziyle birlikte davalıdan tahsiline karar verilmiş, hüküm davalı tarafından temyiz edilmiştir.
1- Dosyadaki yazılara, kararın dayandığı delillerle kanuni gerektirici sebeplere, özellikle delillerin takdirinde bir isabetsizlik bulunmamasına göre davalının sair temyiz itirazlarının reddi gerekir.
2- Davalının, eski hale getirme süresine ait hükmedilen bedele yönelik temyiz itirazlarının incelenmesinde;
Davacılar ile davalı arasında imzalanan 09/08/2012 tarihli on yıl süreli kira sözleşmesine ilişkin, uyuşmazlık bulunmamakta olup sağlık tesisi olarak kullanımı kararlaştırılan kiralanana ilişkin kira bedeli aylık net 300.000TL olarak kararlaştırılmıştır. Mahkemece hükme esas alınan 11/04/2016 tarihli bilirkişi kurulu raporunda; kiralananda meydana gelen hasarların giderilmesi, kiralananın eski hale getirilmesi için altı aylık süreye ihtiyaç olacağı, bu sürede doğacak kira kaybının ise 1.897.380TL olacağı belirlenmiş olup, bu alacak kalemine yönelik ıslah dilekçesinde bildirilen rakam olan 1.897.261,41TL"ye hükmedilmiştir. Davalı savunmalarında; sözleşmesinin 12. maddesinde " Kiracı, herhangi bir uzlaşma sağlanmadan sözleşme süresinden önce kira sözleşmesini tek taraflı olarak feshe ve kiralananların tamamını tahliye etmesi halinde kalan aylar -yıllar kira bedelinin tamamını cezai şart olarak kiralayana öder. " düzenlemesi bulunduğuna, buna istinaden davalının sözleşmeyi tek taraflı feshetmesi nedeniyle sözleşmenin 12. maddesi uyarınca kalan aylar kira bedeline ilişkin Ankara 8. Sulh Hukuk Mahkemesi"nin 2014/ 1006 Esas sayılı dosyası ile alacak talebinde bulunulduğunu, davacıların talebi doğrultusunda 23.724.877,50 TL "ye hükmedildiğini, bu itibarla talebe konu 6 aylık sürenin sebepsiz zenginleşmeye neden olacağı savunmasında bulunmuştur. Mahkemece bu savunma üzerinde durulmamış olması, hatalı
olmuştur. O halde yapılacak iş, davalının delil listesinde bildirdiği Ankara 8. Sulh Hukuk Mahkemesi"nin 2014/1006 Esas sayılı dosyası incelenmek suretiyle hükmedilen cezai şart alacağı kapsamı ve iş bu dosyada hüküm altına alınan eski hale getirme süresine yönelik bedel yönünden inceleme ve değerlendirme yapılmak suretiyle, mükerrer bir talep olup olmadığı tartışılarak sonucuna göre bir karar verilmesi gerekirken, yazılı şekilde karar verilmesi hatalı olmuştur.
3- Hükmedilen asansör bedeline yönelik temyiz itirazlarının incelenmesine gelince;
Taraflar arasındaki sözleşmenin 6. maddesinde " Kiralananın 2. bodrum katından her iki bloğun birleştiği orta noktadan yukarıya 7. katına kadar yapılacak 2 adet ayrı hasta sedyesi asansörleri yapım işi tamamen mal sahibi tarafından yapılacaktır. Ruhsat gerekiyorsa, talebini ilgili belediyesinden kiracı talep edecektir. Giderleri mal sahipleri ödeyecektir. " hususu kararlaştırılmıştır. Bahse konu sözleşme davalı tarafından 30/04/2014 tarihinde feshedilerek anahtarların notere 08/05/2014 tarihinde teslim edildiği anlaşılmaktadır. Kira sözleşmesinin süresi sona ermeden sözleşmenin feshedilmesi nedeniyle asansör işleri için hesaplanan 484.886,24TL + kdv toplamı harcamanın sözleşmenin kalan süresi dikkate alınarak, süre ile orantılı masraf iadesine karar verilmesi gerekirken, masrafın tamamına hükmedilmesi de doğru olmamıştır.
Hüküm bu nedenlerle bozulmalıdır.
SONUÇ: Yukarıda birinci bentte açıklanan nedenlerle davalı tarafın sair temyiz itirazlarının reddine, ikinci ve üçüncü bentlerde açıklanan nedenlerle hükmün davalı yararına BOZULMASINA ve peşin alınan temyiz harcının istek halinde temyiz edene iadesine, 6100 sayılı HMK"nun geçici madde 3 atfıyla 1086 sayılı HUMK.nun 440.maddesi gereğince kararın tebliğinden itibaren 15 günlük süre içerisinde karar düzeltme yolu açık olmak üzere, 16/10/2019 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.