Yargıtay 5. Hukuk Dairesi 2022/5742 Esas 2022/15990 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ : İzmir Bölge Adliye Mahkemesi 5. Hukuk Dairesi

İLK DERECE
MAHKEMESİ : Turgutlu 2. Asliye Hukuk Mahkemesi

Taraflar arasındaki davanın yapılan yargılaması sonunda; ilk derece mahkemesince verilen kararın istinaf incelemesi üzerine bölge adliye mahkemesinin yukarıda gün ve sayıları yazılı hükmünün Yargıtayca incelenmesi davacı idare vekilince istenilmiş olmakla, dosyadaki belgeler okunup uyuşmazlık anlaşıldıktan sonra gereği görüşülüp düşünüldü;

- K A R A R -
Dava, 4650 sayılı Kanun'la değişik 2942 sayılı Kamulaştırma Kanunu'nun 10. maddesine dayanan kamulaştırma bedelinin tespiti ve kamulaştırılan taşınmazın davacı idare adına tescili istemine ilişkindir.
İlk derece mahkemesince davanın kabulüne ilişkin olarak verilen karara karşı, davacı idare vekili ve davalı ... tarafından yapılan istinaf başvurusunun İzmir Bölge Adliye Mahkemesi 5. Hukuk Dairesince kısmen kabulü ile HMK’nın 353/1-b-3 maddesi uyarınca yeniden esas hakkında hüküm kurulmasına dair verilen karar, davacı idare vekilince temyiz edilmiştir.
Dosyada bulunan kanıt ve belgelere, kararın dayandığı gerekçelere göre; kapama erik bahçesi niteliğindeki Manisa İli, Turgutlu İlçesi, 2. Mıntıka Mahallesi 80 ada 25 parsel sayılı taşınmaza 2942 sayılı Kamulaştırma Kanunu'nun 11/1-f maddesi uyarınca gelir metodu esas alınarak değer biçilmesine ilişkin ilk derece mahkemesinden verilen karara karşı davacı idare vekili ve davalı ... tarafından yapılan istinaf başvurusunun kısmen kabulü ile Turgutlu 2. Asliye Hukuk Mahkemesinin 2019/113 Esas, 2019/364 Karar sayılı kararın kaldırılarak, İlçe Tarım Müdürlüğünün değerlendirme tarihi olan 2019 yılı verileri esas alınıp, üretim gideri, brüt gelirin 1/3'ü oranında uygulanarak tespit edilen çıplak m² birim bedeline %50 oranında objektif değer artırıcı unsur ilave edilmek suretiyle taşınmazın değerinin tespit edilmesi ve 2942 sayılı Kanun'un 10. maddesinin 8. fıkrasının 4. cümlesinin Anayasa Mahkemesince iptal edilmesi nedeniyle hükmün faize ve ödemeye ilişkin bentleri düzeltilmek suretiyle 6100 sayılı HMK'nın 353/1-b-3 maddesi uyarınca yeniden esas hakkında karar verilmesinde bir isabetsizlik görülmemiştir.
Davacı idare vekilinin temyiz itirazları yerinde olmadığından usul ve yasaya uygun olan hükmün HMK'nın 370. maddesi gereğince ONANMASINA, davacı idareden peşin alınan temyiz harcının Hazineye irad kaydedilmesine, 14.11.2022 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.