MAHKEMESİ :İş Mahkemesi

Davacı, 01.12.2008-28.01.2015 tarihleri arasında 5510 sayılı Yasa"nın 4/1-b maddesi kapsamında Tarım Bağ-Kur sigortalısı olduğunun tespitiyle 6552 sayılı Yasa"dan yararlandırılmasına karar verilmesini istemiştir.
Mahkeme ilamında belirtildiği şekilde, isteğin kısmen kabulüne karar vermiştir.
Hükmün taraf vekillerince temyiz edilmesi üzerine temyiz isteğinin süresinde olduğu anlaşıldıktan ve Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen raporla dosyadaki kağıtlar okunduktan sonra işin gereği düşünüldü ve aşağıdaki karar tesbit edildi.

K A R A R
1-Dosyadaki yazılara, toplanan delillere, hükmün dayandığı yasal gerektirici nedenlere göre davacının tüm, davalı Kurumun aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazlarının reddine,
2-Dava, davacının 01/12/2008-28/01/2015 tarihleri arasında Tarım Bağ-Kur sigortalısı olduğunun tespiti ile 6552 sayılı Yasadan yararlandırılması istemine ilişkindir.
Mahkemece, davanın kısmen kabulü ile, savacının 01/12/2008-27/01/2015 tarihler arası dönemde 5510 sayılı kanunun 4/1-b maddesi kapsamında tarım bağkur sigortalısı olduğunun tespitine, aksine kurum işlemlerinin iptaline, davanın 27/01/2015-28/01/2015 tarihleri arası dönem yönünden hukuki menfaat yokluğu nedeniyle reddine, davacının 6552 sayılı yasadan yararlanma hakkının saklı tutulmasına karar verilmiştir.
Yargıtay"ın ve giderek Dairemizin yerleşmiş kararları; Kurumun prim alacaklarını Bakanlar Kurulu kararı ile ürün bedellerinden tevkifat suretiyle tahsil etmesi halinde, Bağ-Kur’un prim ödenmesine rağmen, sigortalıyı re’sen kayıt ve tescil etmemesi, yasanın kendisine yüklediği re’sen tescil yükümlülüğüne aykırılık teşkil ettiğinden, prim tevkifatının yapıldığı tarihi izleyen aybaşından itibaren sigortalı olarak kabulü gerektiği yönündedir.
İlk prim kesintisini izleyen yıllarda prim kesintisi veya ürün tesliminin gerçekleştiğinin belirlendiği durumlarda, bu yıllar için de tespit kararı verilmesi gerekmektedir.
Tarım Bağ-Kur sigortalılığının temel koşulu 2926 sayılı Yasanın 2/1 ve 3/b maddelerinde belirtildiği gibi, tarımsal faaliyette bulunmaktır. Prim tevkifatına dayalı tespit davasında, salt ziraat odası ve kooperatif kaydı gibi belgelerin bulunması, davanın kabulü için yeterli değildir. Tarımsal faaliyetin sürdüğünün, faaliyete ilişkin olarak hangi tarımsal ürünlerin üretildiği, nereye satıldığı veya teslim edildiği gibi hususlar da somutlaştırılarak belirlenmelidir. Prim tevkifatı ve ürün tesliminin, iki yıla kadar olan süre dışında süreklilik arzettiği hallerde de, tarımsal faaliyetin sürekli olduğu kabul edilebilir.
Somut olayda, davacının teslim ettiği ürünlerden 2008/11. ayda prim kesintisi yapıldığı, başkaca prim kesintisi veya ürün teslimi bulunmadığı halde Mahkemece davacının 01/12/2008-31/12/2008 tarihleri arasında Tarım Bağ-Kur sigortalısı olduğunun tespitine karar verilmesi gerekirken yazılı şekilde karar verilmesi hatalı olmuştur.
Ne var ki, bu yanlışlığın giderilmesi yeniden yargılama yapılmasını gerektirmediğinden hüküm bozulmamalı, HMK’nın geçici 3. maddesi delaletiyle HUMK"un 438/7. maddesi gereğince düzeltilerek onanmalıdır.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerle; hüküm fıkrasının 1 numaralı bendi silinerek yerine "1-Davacının 01/12/2008-31/12/2008 tarihleri arasında 5510 sayılı kanunun 4/1-b maddesi kapsamında tarım bağkur sigortalısı olduğunun tespitine, aksine kurum işlemlerinin iptaline," rakam ve sözcüklerinin yazılmasına ve hükmün bu düzeltilmiş şekliyle ONANMASINA, aşağıda yazılı temyiz harcının temyiz edenlerden davacıya yükletilmesine
18/04/2017 gününde oybirliği ile karar verildi.