Mahkemesi :İş Mahkemesi

Dava, rücuan tazminat istemine ilişkindir.
Mahkemece, ilamında belirtildiği şekilde davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.
Hükmün, davacı Kurum vekili tarafından temyiz edilmesi üzerine, temyiz isteğinin süresinde olduğu anlaşıldıktan ve Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen raporla dosyadaki kâğıtlar okunduktan sonra işin gereği düşünüldü ve aşağıdaki karar tespit edildi.
Dava; Kurum Bağ-kur sigortalısı ...’ın 19.10.2005 tarihinde, davalılar tarafından kaçırılıp ateşli silahla vurulması suretiyle, vefatı şeklinde gerçekleşen olay sebebiyle hak sahiplerine bağlanan gelir ve yapılan cenaze yardımından oluşan kurum zararının tahsili istemine ilişkin olup, her ne kadar 5510 sayılı Kanunun 01.10.2008 tarihinde yürürlüğe giren 39. maddesinde; “Üçüncü bir kişinin kastı nedeniyle malül veya vazife malülü olan sigortalıya veya ölümü halinde hak sahiplerine, bu Kanun uyarınca bağlanacak aylığın başladığı tarihteki ilk peşin sermaye değerinin yarısı için Kurum zarara sebep olan üçüncü kişilere rücu edilir” düzenlemesi getirilmiş ise de, söz konusu düzenlemenin anılan kanunda, yürürlüğü öncesinde gerçekleşen olaylardan kaynaklanan rücuan tazminat davalarında uygulanmasına olanak veren bir düzenleme bulunmadığı ve genel olarak Kanunların geriye yürümemesi (geçmişe etkili olmaması) kuralı karşısında davanın yasal dayanağı 1479 sayılı Kanunun 63. maddesidir.
Eldeki davada, Mahkemece, olay nedeniyle ... 8. Ağır Ceza Mahkemesi nezdinde yapılan ceza yargılama sonucunda davalıların sigortalıyı yağma amacı ile kaçırarak suçun delillerini saklamak ve ortadan kaldırmak amacıyla kasten öldürdükleri, olay nedeniyle tüm kusurun davalılar arasında eşit olarak belirlendiği belirtilerek, davacı Kurumun hak sahiplerine bağladığı gelir ve yaptığı cenaze yardımından oluşan kurum zararının, davalıların 3. kişi olması sebebiyle, 1479 sayılı Yasanın 63. maddesine göre, yarısından müştereken müteselsilen sorumlu oldukları gerekçesiyle, davanın kısmen kabulüne karar verildiği anlaşılmaktadır.
1479 sayılı Kanunun 63. maddesinde "üçüncü bir kimsenin suç sayılır hareketi ile bu Kanunda sayılan yardımların yapılmasını gerektiren bir halin doğmasında, Kurum sigortalı veya hak sahiplerine gerekli bütün yardımları yapar. Ancak, Kurum, yapılan bu yardımların ilk peşin değeri için üçüncü kişilere, istihdam edenlere, 3. ve diğer sorumlulara rücu eder. Bu kimselerin hak sahiplerine yaptıkları ödemeler dolayısıyla Kurumun zarara uğraması halinde, hak sahiplerine rücu hakkı saklıdır." hükmü yer almaktadır.
Mahkemece; yukarıda açıklanan maddi ve hukuki ilkeler doğrultusunda, davanın yasal dayanağı gözetilmek suretiyle, talep konusu peşin sermaye değerli gelir ve cenaze masrafından oluşan kurum zararının tamamından, davalıların müştereken ve müteselsilen sorumlu tutulması gerekirken, eksik ve yanılgılı değerlendirme sonucu yazılı şekilde karar verilmesi isabetsiz bulunmuştur.
O hâlde, davacı Kurum vekilinin bu yönleri amaçlayan temyiz itirazları kabul edilmeli ve hüküm bozulmalıdır.
SONUÇ: Temyiz edilen hükmün yukarıda açıklanan nedenlerle BOZULMASINA, 14.01.2019 gününde oybirliğiyle karar verildi.