3. Hukuk Dairesi 2019/3696 E. , 2019/8193 K.
"İçtihat Metni"MAHKEMESİ :SULH HUKUK MAHKEMESİ
Taraflar arasındaki tazminat davasının mahkemece yapılan yargılaması sonucunda, davanın reddine yönelik olarak verilen hükmün, süresi içinde davacı tarafından temyiz edilmesi üzerine; temyiz dilekçesinin kabulüne karar verildikten sonra, dosya içerisindeki kağıtlar okunup gereği düşünüldü:
Y A R G I T A Y K A R A R I
Davacı vekili; davacı kiracı ile davalı kiralayan arasında 10.06.2014 başlangıç tarihli ve 1 yıl süreli kira sözleşmesi ile dava konusu taşınmazın işyeri olarak kiralandığını, taşınmazı iş yeri olarak kullanmak için belediyeye başvurduklarında, belediye tarafından yapılan incelemede, taşınmazın mimari projesine uygun olmadığı için işyeri ruhsatı alamadıklarını, bunun üzerine kira sözleşmesinin feshedildiğini ve taşınmazı tahliye ettiklerini, davalının sözleşmeye aykırı davranışı nedeni ile, davacı kiracı tarafından kiralanana yapılan faydalı ve zorunlu masraf tutarı 47.930TL, ayrıca yeni kiralanan taşınmaza yapılan masraflar ve taşınma giderleri olarak 42.200TL masraf yaptıklarını, taşınmazın kullanılmadığından üretim yapılamadığı için maddi zararlarının oluştuğunu beyan ederek, fazlaya dair hakları saklı kalmak üzere 10.000TL tazminatın tahsilini istemiştir.
Davalı kiralayan; kısmi dava açılamayacağını, davacının taşınmazı görerek ve inceleyerek kiraladığını, sözleşmeye göre ruhsat alma sorumluluğunun davacıda olduğunu sözleşmeye göre faydalı masrafların talep edilemeyeceğini belirterek, davanın reddini istemiştir.
Mahkemece; sözleşmede, ruhsat ve bunlar gibi her türlü sorumluluğun davacı kiracıya ait olacağının düzenlendiği gerekçesiyle davanın reddine karar verilmiş, hüküm davacı vekili tarafından temyiz edilmiştir.
1-Dosya kapsamına, toplanan delillere, mevcut deliller mahkemece takdir edilerek karar verilmiş olmasına ve takdirde de bir isabetsizlik bulunmamasına göre davacı vekilinin aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yerinde değildir.
2-Davacı kiracı vekilinin faydalı imalat bedellerine ilişkin temyiz itirazlarına gelince;
Davada dayanılan 10.06.2014 başlangıç tarihli ve 1 yıl süreli kira sözleşmeleri konusunda taraflar arasında uyuşmazlık bulunmamaktadır. Sözleşmenin özel şartlar 15 ve 20. maddelerinde; kiracı tarafından yapılacak masrafların tahliye durumunda istenmeyeceği, 21. maddesinde, belediyedeki her türlü sorumluluğun kiracıya ait olacağı (ruhsat izin belgesi) düzenlenmiş olup özgür irade ile düzenlenmiş bu şartlar tarafları bağlar. Her ne kadar sözleşmede yapılan imalatların, tahliye durumunda kiraya verenden istenemeyeceği öngörülmüş ise de, kira sözleşmesinin ruhsat alınamadığından fesh edilmiş olup ayrıca davalı tarafından tahliyeden sonra yapılan imalatların kaldırılması istenmeyip benimsenerek, taşınmaz mevcut haliyle teslim alınmıştır. Kira sözleşmesinde, kiracının, kiralanana yapacağı masrafları talep edemeyeceği düzenlenmiş ise de söz konusu hüküm kiralananın sözleşme süresini sonunda tahliye edilmesi halinde geçerli olacaktır. Bu durumda, kira sözleşmesinin süresi sona ermeden kiralananı tahliye eden davacı, tahliye tarihinden sözleşme sonuna kadar olan süre oranında kiralanan taşınmaza yapılan faydalı ve zaruri masrafların imalat tarihi itibarı ile saptanan bedellerinden yıpranma payı düşüldükten sonra kalan bedeli isteyebileceği hususu gözardı edilerek davacı kiracının faydalı ve zorunlu imalat bedellerinin tahsiline yönelik talebinin tümden reddine karar verilmesi doğru görülmediğinden hükmün bozulması gerekmiştir.
SONUÇ: Yukarıda 1 nolu bentte açıklanan nedenlerle davacının sair temyiz itirazlarının reddine, 2 nolu bentte açıklanan nedenlerle davacının temyiz itirazlarının kabulü ile 6100 sayılı HMK.ya 6217 Sayılı Kanunla eklenen geçici 3.madde hükmü gözetilerek HUMK"nın 428.maddesi uyarınca hükmün davacı yararına BOZULMASINA ve peşin alınan temyiz harcının istek halinde temyiz edene iadesine, 6100 sayılı HMK"nın geçici madde 3 atfıyla 1086 sayılı HUMK"nın 440.maddesi gereğince kararın tebliğinden itibaren 15 günlük süre içerisinde karar düzeltme yolu açık olmak üzere, 22.10.2019 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.