Ankara Kira Kararları - Yargıtay 22. Hukuk Dairesi 2017/24443 Esas 2019/19703 Karar Sayılı İlamı

22. Hukuk Dairesi
Esas No: 2017/24443
Karar No: 2019/19703
Karar Tarihi: 23.10.2019

Yargıtay 22. Hukuk Dairesi 2017/24443 Esas 2019/19703 Karar Sayılı İlamı

Özet: (Bu özet Yapay Zeka tarafından yazılmıştır. Hukuki olarak geçerliliği yoktur.)

İş Mahkemesi'nde görülen bir alacak davasında, davacı ücretlerinin ödenmemesi nedeniyle iş sözleşmesini haklı sebeple feshetmiş ve kıdem tazminatı, yıllık izin, fazla çalışma ücreti ve ulusal bayram/genel tatil ücreti alacaklarını davalıdan talep etmiştir. Mahkeme, toplanan deliller ve bilirkişi raporu doğrultusunda davanın kabulüne karar vermiştir. Ancak davalı vekili, kararı temyiz etmiş ve Yargıtay 22. Hukuk Dairesi kararı vermiştir. Kararın gerekçesi şöyledir:
1. Davalının sair temyiz itirazları reddedilmiştir.
2. Taraflar arasındaki uyuşmazlık işçilik alacaklarının zamanaşımına uğrayıp uğramadığı konusundadır.
3. Zamanaşımı, alacak hakkının belli bir süre kullanılmaması yüzünden dava edilebilme niteliğinden yoksun kalmasını ifade eder.
4. Mahkeme, davacının fazla çalışma yaptığı kabul ederek bu alacağı hüküm altına almıştır.
5. Ancak davalı, davacının ıslah dilekçesine karşı kanuni süre içerisinde zamanaşımı savunmasında bulunmuştur.
6. Bu nedenle, dava dilekçesinde talep edilen miktar dışındaki kısmın zamanaşımına uğradığı değerlendirilerek bir karar verilmesi gerekmektedir ve zamanaşımı savunması hatalı reddedilmiştir.
7. Sonuç olarak, temyiz olunan karar bozulmuş ve davacının fazla çalışma ücret alacağına ilişkin talebi yeniden değerlendirilecektir.
Kararda geçen kanun maddeleri şunlardır: İş Kanunu’nun 17, 60, 62, 64, 65, 66, 67, 72. ve 97. maddeleri.

22. Hukuk Dairesi 2017/24443 E. , 2019/19703 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :İş Mahkemesi
DAVA TÜRÜ : ALACAK

Taraflar arasında görülen dava sonucunda verilen kararın, temyizen incelenmesi davalı vekili tarafından istenilmekle, temyiz talebinin süresinde olduğu anlaşıldı. Dava dosyası için Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:

Y A R G I T A Y K A R A R I

Davacı İsteminin Özeti:
Davacı vekili, davacının iş sözleşmesini ücretlerinin ödenmemesi nedeniyle haklı sebeple feshettiğini beyan ederek kıdem tazminatı, yıllık izin, fazla çalışma ile ulusal bayram ve genel tatil ücret alacaklarının davalıdan tahsilini talep etmiştir.
Davalı Cevabının Özeti:
Davalı vekili, davanın reddini savunmuştur.
Mahkeme Kararının Özeti:
Mahkemece, toplanan delillere göre ve bilirkişi raporu doğrultusunda, yazılı gerekçe ile davanın kabulüne karar verilmiştir.
Temyiz:
Kararı davalı vekili temyiz etmiştir.
Gerekçe:
1-Dosyadaki yazılara toplanan delillerle kararın dayandığı kanuni gerektirici sebeplere davalının aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan sair temyiz itirazlarının reddine,
2-Taraflar arasındaki uyuşmazlık işçilik alacaklarının zamanaşımına uğrayıp uğramadığı, ıslaha karşı ileri sürülen zamanaşımı itirazının değerlendirilmesi gerekip gerekmediği konusundadır.
Zamanaşımı, alacak hakkının belli bir süre kullanılmaması yüzünden dava edilebilme niteliğinden yoksun kalmasını ifade eder. Bu tanımdan da anlaşılacağı üzere zamanaşımı, alacak hakkını sona erdirmeyip sadece onu "eksik bir borç" haline dönüştürür ve "alacağın dava edilebilme özelliğini ortadan kaldırır.
Bu itibarla zamanaşımı savunması ileri sürüldüğünde, eğer savunma gerçekleşirse hakkın dava edilebilme niteliği ortadan kalkacağından, artık mahkemenin işin esasına girip onu incelemesi mümkün değildir.
Uygulamada, fazlaya ilişkin hakların saklı tutulması, dava açma tekniği bakımından, tümü ihlal ya da inkâr olunan hakkın ancak bir bölümünün dava edilmesi, diğer bölümüne ait dava ve talep hakkının bazı sebeplerle geleceğe bırakılması anlamına gelir. Yargıtay Hukuk Genel Kurulunca benimsenmiş ilkeye göre, kısmi davada fazlaya ilişkin hakların saklı tutulmuş olması, saklı tutulan kesim için zamanaşımını kesmez, zamanaşımı, alacağın yalnız kısmi dava konusu yapılan miktar için kesilir.
Somut olayda, Mahkemece, davacının fazla çalışma yaptığı kabul edilerek 08.06.2009-31.10.2014 tarihleri arasındaki fazla çalışma ücret alacağı hüküm altına alınmıştır. Ancak davalı taraf davacının ıslah dilekçesine karşı kanuni süre içerisinde zamanaşımı savunmasında bulunmuştur. Bu durumda, davacının hak kazandığı fazla çalışma ücret alacağının yöntemine uygun biçimde ileri sürülen ıslaha karşı zamanaşımı itirazı gözetilerek, dava dilekçesinde talep edilen miktar dışındaki kısmın zamanaşımına uğradığı değerlendirilerek bir karar verilmesi gerekirken, Mahkemece davalı vekilinin zamanaşımı itirazının öninceleme aşamasında ileri sürülmemiş olması nedeniyle reddine karar verilmesi hatalı olup bozmayı gerektirmiştir.
SONUÇ: Temyiz olunan kararın yukarıda yazılı nedenle BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının talep halinde davalıya iadesine, 23.10.2019 gününde oybirliği ile karar verildi.