MAHKEMESİ : ANTALYA BÖLGE ADLİYE MAHKEMESİ 11. HUKUK DAİRESİ

TÜRK MİLLETİ ADINA


Taraflar arasında görülen davada Denizli Asliye Ticaret Mahkemesince verilen 10/11/2017 tarih ve 2017/350 E. - 2017/1090 K. sayılı kararın davacı vekili tarafından istinaf edilmesi üzerine, istinaf isteminin esastan reddine dair Antalya Bölge Adliye Mahkemesi 11. Hukuk Dairesi"nce verilen 22/10/2018 tarih ve 2018/326 E. - 2018/1596 K. sayılı kararın Yargıtay"ca incelenmesi davacı vekili tarafından istenmiş ve temyiz dilekçesinin süresi içinde verildiği anlaşılmış olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen rapor dinlendikten ve yine dosya içerisindeki dilekçe, layihalar, duruşma tutanakları ve tüm belgeler okunup, incelendikten sonra işin gereği görüşülüp, düşünüldü:
Davacı vekili, taraflar arasındaki 25/03/2015 tarihli devir satış sözleşmesi ile davalıdan devralınan mermer işletmesi işyeri ve menkulleri karşılığında toplamda 236.000,00 TL değerinde toplam 11 adet çek verildiğini ancak devralınan işyerinin ruhsatsız olduğu gerekçesiyle Belediye tarafından mühürlendiğini, bu durumun devralınan işyeri için gizli ayıp niteliğinde olduğunu, durumun derhal davalıya bildirildiğini, davalının ayıplı işyerini devretmekte ağır kusurlu olduğunu ileri sürerek, ayıplı satış sözleşmesinin iptali ile şimdilik 10.000,00 TL" nin istirdadını talep ve dava etmiştir.
Davalı vekili husumet itirazında bulunmuş ve davanın reddini istemiştir.
Mahkemece, davacının aynı hukuki neden ve iddialarla davalıya 24/03/2016 tarihinde Denizli Asliye Ticaret Mahkemesinin 2016/434 Esas, 207/71 Karar sayılı dosyasında sözleşme iptali, çek iadesi davasının açıldığı ve reddine karar verildiği, kararın istinaf incelemesinde olduğundan kesinleşmediği, her iki dosyanın dava taraflarının, konusunun ve talep sonucunun aynı nitelikte olup aynı hukuki nedenle dava açıldığından dava tarihi itibariyle derdestlik olduğu gerekçesiyle, davanın derdestlik nedeniyle dava şartı yokluğundan usulden reddine karar verilmiştir.
Karar davacı vekili tarafından istinaf edilmiştir.Antalya Bölge Adliye Mahkemesince, eldeki davada HMK"nın 114. maddesinde olumsuz dava şartı olarak düzenlenen "derdest olmama"ya ilişkin dava şartının bulunmadığı, bu nedenle mahkemece davanın derdestliğe ilişkin dava şartı yokluğundan reddine karar verilmesinin usul ve yasaya uygun olduğu gerekçesiyle istinaf başvurusunun esastan reddine karar verilmiştir.
Kararı, davacı vekili temyiz etmiştir.
Dava, devir sözleşmesine konu işyeri ve menkullerin ayıplı olması nedeniyle sözleşmenin iptali ve ödenen 10.000,00 TL"nin istirdadı istemine ilişkindir. İlk Derece Mahkemesince davanın derdestlik nedeniyle dava şartı yokluğundan usulden reddine karar verilmiş olup davacı vekilinin istinaf başvurusunun ise Bölge Adliye Mahkemesince esastan reddine karar verilmiştir.Ancak, incelemeye konu dava ayıp nedeniyle seçimlik hakların kullanılması ve uğranılan zararın giderilmesine ilişkin olup, derdestlik itirazına dayanak olan, Denizli Asliye Ticaret Mahkemesinin 2016/434 Esas sayılı dosyasında görülen dava ise hileye dayalı olarak sözleşmenin iptali ve uğranılan zararın giderilmesine ilişkindir. Dolayısıyla incelemeye konu davanın ve derdestlik itirazına mesnet davanın sebeplerinin ve hukuki dayanaklarının farklı olduğu hususu gözetilerek davanın esasının incelenmesi ve sonucuna göre bir karar verilmesi gerekirken, derdestliğe dayalı olarak dava şartı yokluğundan davanın usulden reddine karar verilmesi doğru olmamış, kararın davacı yararına bozulmasını gerektirmiştir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerle, davacı vekilinin temyiz isteminin kabulü ile İlk Derece Mahkemesince verilen karara yönelik istinaf başvurusunun esastan reddine ilişkin Bölge Adliye Mahkemesi kararının BOZULARAK KALDIRILMASINA, HMK"nın 373/1. maddesi uyarınca dava dosyasının İlk Derece Mahkemesine, kararın bir örneğinin Bölge Adliye Mahkemesine gönderilmesine, ödediği peşin temyiz harcının isteği halinde temyiz eden davacıya iadesine, 25/11/2019 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.