MAHKEMESİ : İSTANBUL BÖLGE ADLİYE MAHKEMESİ 35. HUKUK DAİRESİ

Taraflar arasında ilk derece mahkemesinde görülen istirdat davasının reddine dair verilen hüküm hakkında bölge adliye mahkemesi tarafından yapılan istinaf incelemesi sonucunda; davacı tarafın istinaf başvurusunun kabulüne, ilk derece mahkemesi kararının kaldırılmasına yönelik olarak verilen hükmün, süresi içinde davalı tarafından temyiz edilmesi üzerine; Bölge Adliye Mahkemesi tarafından temyiz isteminin reddine yönelik verilen ek kararın davalı tarafça temyizi üzerine, temyiz dilekçesinin kabulüne karar verildikten sonra, dosya içerisindeki bütün kağıtlar okunup gereği düşünüldü:
Y A R G I T A Y K A R A R I
Dava; mükerrer tahsil edildiği iddia edilen kira bedelleri nedeni ile uğranılan zararın giderilmesine ilişkin olup, davalı tarafından davanın reddine karar verilmesi istenmiştir.
Mehkemece; davanın zamanaşımı nedeniyle reddine karar verilmiş, hüküm; davacı tarafından istinaf edilmiş, Bölge Adliye Mahkemesi 27.09.2017 tarihli kararı ile; İlk derece mahkemesi kararı yerinde olmadığından HMK 353/1-a/6 maddesi gereğince İstinaf başvurusunun kabulüne, ilk derece mahkemesi kararının kaldırılmasına, yargılamanın eksikler tamamlanarak kaldığı yerden devamı için dosyanın ait olduğu mahkemeye iadesine dair kararını HMK 362/1-b maddesi gereğince kesin olarak vermiştir.
Bölge Adliye Mahkemesinin kararı davalı tarafça temyiz edilmiş, Bölge Adliye Mahkemesi 27.09.2017 tarihli ek kararı ile; “Kesin olan bir karara ilişkin temyiz başvurusunun usulden reddine” karar verilmiş, iş bu ek karar da davalı tarafça temyiz edilmiştir.
Öncelikle; her ne kadar Bölge Adliye Mahkemesince kararın HMK 362/1-b maddesi gereğince kesin olarak verildiği belirtilmiş ise de; 7035 sayılı Kanun 20.07.2017 tarihinde yürürlüğe girmiş olup, iş bu kanunun 32. maddesi ile; HMK’nın 362. maddesinin 1. fıkrasının ‘b’ bendinin başına “Kira ilişkisinden doğan ve miktar veya değeri itibariyle temyiz edilebilen alacak davaları hariç olmak üzere” ibaresi eklenerek, kira sözleşmesinden kaynaklanan davalar için de temyiz kanun yolu açılmış bulunmaktadır. Bölge Adliye Mahkemesince karar tarihi ise 27.09.2017 olup, miktar itibariyle de (139.957,76 TL) temyizi kabil olduğu anlaşılmaktadır.
Buna göre; hükmün yukarıda yapılan açıklamalara göre kesin olmadığı anlaşılmakla mahkemece verilen, temyiz talebinin reddine ilişkin 20.11.2017 tarihli ek karar kaldırılarak işin esasına girildi;
Dosyadaki yazılara, kararın dayandığı bilgi ve belgelere, özellikle temyiz olunan Bölge Adliye Mahkemesi kararında yazılı gerekçelere göre, yerinde bulunmayan bütün temyiz itirazlarının reddi ile usul ve kanuna uygun olan Bölge Adliye Mahkemesi kararının 6100 sayılı HMK’nun 370/1. maddesi uyarınca ONANMASINA, 13,00 TL bakiye temyiz harcının temyiz edene yükletilmesine, dosyanın İlk Derece Mahkemesine, kararın bir örneğinin de Bölge Adliye Mahkemesine gönderilmesine, 23.10.2019 gününde oybirliği ile karar verildi.