MAHKEMESİ :İcra Hukuk Mahkemesi

Yukarıda tarih ve numarası yazılı mahkeme kararının müddeti içinde temyizen tetkiki borçlu tarafından istenmesi üzerine bu işle ilgili dosya mahallinden daireye gönderilmiş olup, dava dosyası için Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen rapor dinlendikten ve dosya içerisindeki tüm belgeler okunup incelendikten sonra işin gereği görüşülüp düşünüldü :
İİK."nun 82. maddesinin birinci fıkrasının 12. bendi gereğince, borçlunun “haline münasip” evi haczedilemez. Bir meskenin borçlunun haline uygun olup olmadığı, adı geçenin haciz anındaki sosyal durumuna ve borçlu ile ailesinin ihtiyaçlarına göre belirlenir. Buradaki “aile” terimi, geniş anlamda olup, borçlu ile birlikte aynı çatı altında yaşayan, bakmakla yükümlü olduğu kişileri kapsar. İcra mahkemesince, borçlunun sözü edilenlerle birlikte barınması için zorunlu olan haline münasip meskeni temin etmesi için gerekli bedel bilirkişilere tespit ettirildikten sonra, haczedilen yerin kıymeti bundan fazla ise satılmasına karar verilmeli ve satış bedelinden yukarıda nitelikleri belirlenen mesken için gerekli olan miktar borçluya bırakılmalı, kalanı alacaklıya ödenmelidir.
Bu kıstasları aşan nitelik ve evsaftaki yerlerle, makul ölçüleri geçen oda ve salonu kapsayan ve ikamet için zorunlu öğeleri içeren bir meskenin dışındaki yerler, İİK."nun 82/2. maddesinde öngörülen amaca aykırıdır. Borçlunun görev ve sıfatı, kendisinin yukarıda belirlenenden daha görkemli bir meskende ikamet etmesini gerektirmez.
Somut olayda, meskeniyet şikayetine konu taşınmazla ilgili olarak mahkemece yapılan keşif sonucu düzenlenen 22.10.2015 tarihli bilirkişi raporunda; şikayete konu 7817 ada 16 sayılı parseldeki 2 numaralı bağımsız bölümün değerinin 70.000 TL olarak belirlendiği, raporun sonuç bölümünün 4. bendinde şikayete konu taşınmazın davacının haline münasip sınırlar içinde olduğunun belirtilmesine rağmen 5. bendinde haline münasip ev alabileceği miktarın tespit edildiği, bu haliyle raporun kendi içinde çelişkili olduğu görülmektedir.
Öte yandan hükme esas alınan aynı raporda “davaya konu taşınmazın satılması halinde davacının tek başına oturabileceği haline münasip evi ...Mahallesi gibi daha mütevazi semtlerden ya da yine Meydankavağı Mahallesinde daha eski binalardan, aynı şekilde zemin katta ve 45-50m2 olması kaydıyla yaklaşık 60.000,00-65.000,00 TL"ye satın alınabileği” şeklinde değerlendirme yapıldığı, borçlunun haline uygun ev alabileceği miktarın net olarak belirlenmediği, alınan raporun bu hali ile de hüküm kurmaya elverişli olmadığı anlaşılmaktadır.
O halde, mahkemece hiçbir tereddüte yer bırakmayacak şekilde çelişki ihtiva etmeyen, hüküm kurmaya ve denetime elverişli ek rapor alınarak oluşacak sonuca göre karar verilmesi gerekirken, yetersiz bilirkişi raporuna dayanılarak yazılı şekilde hüküm tesisi isabetsizdir.
SONUÇ : Borçlunun temyiz itirazlarının kabulü ile mahkeme kararının yukarıda yazılı nedenlerle İİK"nun 366. ve HUMK’nun 428. maddeleri uyarınca (BOZULMASINA), peşin alınan harcın istek halinde iadesine, ilamın tebliğinden itibaren 10 gün içinde karar düzeltme yolu açık olmak üzere, 10/10/2018 gününde oybirliğiyle karar verildi.