MAHKEMESİ :Asliye Hukuk Mahkemesi

Davacı ... vekili Avukat ... tarafından, davalı ... aleyhine 22/03/2012 gününde verilen dilekçe ile kişilik haklarına saldırı nedeniyle manevi tazminat istenmesi üzerine mahkemece yapılan yargılama sonunda; davanın kısmen kabulüne dair verilen 25/03/2014 günlü kararın Yargıtay’ca incelenmesi davalı tarafından süresi içinde istenilmekle temyiz dilekçesinin kabulüne karar verildikten sonra tetkik hakimi tarafından hazırlanan rapor ile dosya içerisindeki kağıtlar incelenerek gereği görüşüldü.
1-Dosyadaki yazılara, kararın dayandığı kanıtlarla yasaya uygun gerektirici nedenlere göre davalı-karşı davacının karşı davaya yönelik temyiz itirazlarının reddi gerekmiştir.
2- Davalı-karşı davacının asıl davaya yönelik temyiz itirazlarına gelince;
Asıl ve karşı dava kişilik haklarına saldırı nedeniyle manevi tazminat istemlerine ilişkindir.
Mahkemece, asıl davanın kısmen kabulüne, karşı dava konusunda hüküm kurulmadan verilen karar taraflarca temyiz edilmiş, Dairemizin 07/11/2013 günlü ve 2012/18495 esas 2013/17173 karar sayılı ilamı ile karşı davaya ilişkin hüküm kurulmaması nedeniyle tarafların diğer temyiz itirazları incelenmeksizin bozulmuş, bozma sonrası yapılan yargılama sonucunda karşı davanın açılmamış sayılmasına, asıl dava konusunda verilen ilk hükmün bozma kapsamı dışında kaldığından kesinleştiği gerekçesiyle asıl dava konusunda yeniden karar verilmesine yer olmadığına karar verilmiş; hüküm, davalı-karşı davacı ... tarafından temyiz edilmiştir.
Davacı-karşı davalı, davalının basın ve yayın kuruluşlarına verdiği demeçlerde, üniversite idaresine ve yargı makamlarına verdiği dilekçelerde iftira, hakaret ve kişilik haklarını ihlal eden isnatlarda bulunduğunu belirterek manevi tazminata hükmedilmesini istemiştir.
Davalı-karşı davacı ise, davacı-karşı davalı hakkındaki iddiaların doğru olduğunu ve belgelerinin bulunduğunu belirterek davanın reddini savunmuş; aynı dilekçe ile ""adli yardım talepli"" olarak yönelttiği karşı davasında davacı-karşı davalı ve ekibinin kendisini hedef alarak, kendisine yönelik hukuka aykırı birçok eylem ve işlem gerçekleştirdiğini ve bu suretle kişilik haklarına saldırıda bulunduğunu beyanla uğradığı manevi zararının davacı- karşı davalıdan tazminini istemiştir.
Mahkemece, bozma sonrası yapılan yargılama sonucunda davalı-karşı davacının kendisine verilen kesin süreye rağmen dava harç ve masrafı süresi içerisinde mahkeme veznesine yatırmamış olduğundan davalı-karşı davacının
davasının açılmamış sayılmasına karar verilmiş, asıl dava konusunda verilen ilk kararın kesinleştiği gerekçesiyle karar verilmesine yer olmadığına karar verilmiştir.
Dosya içeriğinden, asıl davanın kısmen kabulüne dair verilen ilk karar taraflarca temyiz edilmiş, Dairemizce yalnızca karşı dava yönünden hüküm kurulmadığından hüküm bozulmuş, diğer temyiz itirazlarının şimdilik incelenmesine yer olmadığına karar verilmiştir. Bu haliyle asıl dava yönünden kurulan önceki hüküm kesinleşmemiştir. Şu durumda, mahkemece asıl dava yönünden yeniden karar verilmesi gerekir. Kararın bu nedenle bozulması gerekmektedir.
SONUÇ: Temyiz edilen kararın (2) numaralı bentte açıklanan nedenlerle BOZULMASINA, davalı-karşı davacının karşı davaya yönelik temyiz itirazlarının (1) numaralı bentte gösterilen nedenlerle reddine ve peşin alınan harcın istek halinde geri verilmesine 04/05/2017 gününde oybirliğiyle karar verildi.