Yaralama suçundan sanık ..."in, 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu"nun 86/1, 87/3 ve 62/1. maddesi gereğince 1 yıl 11 ay 10 gün hapis cezası ile cezalandırılmalarına, 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu"nun 231/5. maddesi gereğince hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına dair Küçükçekmece 13. Asliye Ceza Mahkemesinin 10.12.2018 tarihli ve 2016/181 Esas, 2018/512 Karar sayılı kararına karşı sanık müdafii tarafından yapılan itirazının reddine ilişkin mercii Bakırköy 3. Ağır Ceza Mahkemesinin 12.03.2019 tarihli ve 2019/340 değişik iş sayılı kararına karşı Adalet Bakanlığının 26.07.2019 tarihli ve 2019/7732 sayılı yazısıyla kanun yararına bozma isteminde bulunulduğundan bu işe ait dava dosyası Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığının 04.08.2019 tarihli ve 2019/81248 sayılı tebliğnamesi ile Dairemize gönderilmekle incelendi.
Mezkur ihbarnamede;
Yargıtay Ceza Genel Kurulunun 10.04.2018 tarihli ve 2014/15-487 Esas, 2018/151 sayılı kararında belirtildiği üzere, temyiz ve istinaf kanun yollarından geçmeksizin kesinleşen hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına ilişkin kararların ülke sathında uygulama birliğine ulaşmak ve ciddi boyutlara ulaşan hukuka aykırılıkların toplum ve birey açısından hukuk yararına giderilmesi amacıyla olağanüstü bir kanun yolu olan kanun yararına bozma konusu yapılabileceği nazara alınarak yapılan incelemede,
Dosya kapsamına göre,
1) Sanığın yüzüne kezzap atmak suretiyle katılanı yaraladığı somut olayda, Adlî Tıp Kurumu 2. İhtisas Kurulu"nun 08.01.2018 tarihli ve 8858 sayılı raporunda belirtildiği üzere, katılanda meydana gelen yaralanmanın basit tıbbî müdahale ile giderilemeyecek şekilde olduğu ancak, yaralanmanın kemik kırığına neden olmamakla birlikte, yüzde sabit eser de bırakmadığı anlaşılmakla, sanık hakkında 5237 sayılı Kanun"un 86/1 ile 86/3-e. maddeleri uyarınca hüküm kurulması gerektiği gözetilmeyerek, anılan Kanun"un 86/1 maddesinin tatbikinden sonra uygulama yeri bulunmayan 87/3. maddesiyle artırım yapılmak suretiyle ceza tayininde,
Kabule göre de;
2) Benzer olayla ilgili olarak, Yargıtay 7. Ceza Dairesinin 06.02.2012 tarihli ve 2010/6468 Esas, 2012/3206 Karar; 06.02.2012 tarihli ve 2011/850 Esas, 2012/3309 Karar; 16.01.2012 tarihli ve 2009/20772 Esas, 2012/2587 Karar; 21.06.2012 tarihli ve 2012/1548 Esas, 2012/19333 Karar; 27.02.2008 tarih, 2008/2218 Esas, 2008/2304 Karar sayılı ilamları ile Yargıtay 19. Ceza Dairesinin 22.02.2017 tarihli ve 2016/10606 Esas, 2017/1513 Karar; 14.04.2016 tarihli ve 2015/6294 Esas, 2016/15295 Karar; 09.03.2016
tarihli ve 2015/5403 Esas, 2016/6634 Karar ve 10.02.2016 tarihli ve 2015/10843 Esas, 2016/1561 Karar sayılı ilâmlarında da belirtildiği üzere; 5271 sayılı Kanun"un 231. maddesindeki düzenleme ile "suçun işlenmesiyle mağdurun veya kamunun uğradığı zararın aynen iade, suçtan önceki hale getirme veya tazmin suretiyle tamamen giderilmesi" ve diğer objektif ve sübjektif koşulların varlığı halinde, anılan Kanun"un 231/5. maddesi gereğince, sanık hakkında aynı yasanın 231/6-c maddesi de değerlendirilerek tespit edilen söz konusu zararın giderilmesi durumunda hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına karar verilebileceği,
Yargıtay Ceza Genel Kurulunun 03.02.2009 tarihli ve 2008/11-250 Esas, 2009/13 Karar sayılı ilâmında yer alan; "hükmün açıklanmasının geri bırakılmasının objektif koşullarından biri olan zarardan kast edilen maddi zarar olup, bu zararın belirlenmesinde teknik bilgiye ihtiyaç duyulmayan hallerde hakim, kanaat verici basit bir araştırma yaparak zararı belirlemelidir." şeklindeki açıklama da nazara alındığında, her olaya özgü ayrı bir değerlendirme yapılarak maddî zararın kanaat verici basit bir araştırma ile tespit edilmesi ve 5271 sayılı Kanun"un 231. maddesindeki diğer objektif ve subjektif şartların bulunması halinde, sonucuna göre hükmün açıklanmasının geri bırakılıp bırakılamayacağı hususunun tartışılması gerektiği, somut olayda mahkemesince yapılan yargılama sırasında, sanığın eylemi nedeniyle katılanda meydana gelen yaralanmaya ilişkin zarar araştırması yapılmadığı gibi, katılandan da bu hususun sorulmadığı, bu hâlde 5271 sayılı Kanun"un 231. maddesindeki şartların bulunduğundan bahisle, sanık hakkında hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına karar verilemeyeceğinin gözetilmemesinde, isabet görülmediğinden bahisle, 5271 sayılı CMK"nin 309. maddesi gereğince anılan kararın bozulması lüzumunun ihbar olunduğu anlaşıldı.
Gereği görüşülüp düşünüldü:
Adalet Bakanlığının kanun yararına bozma isteyen yazısına dayanan tebliğnamede ileri sürülen düşünceler yerinde görüldüğünden; Bakırköy 3. Ağır Ceza Mahkemesinin 12.03.2019 tarihli ve 2019/340 değişik iş sayılı kararının 5271 sayılı CMK"nin 309/4. maddesi gereğince kanun yararına BOZULMASINA, müteakip işlemlerin mahallinde yerine getirilmesine, dosyanın mahalline gönderilmek üzere Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına TEVDİİNE, 07.10.2019 gününde oy birliğiyle karar verildi.