
Esas No: 2016/2070
Karar No: 2017/2022
Kasten öldürmeye teşebbüs - kasten yaralama - tehdit - 6136 sayılı Kanuna muhalefet - Yargıtay 1. Ceza Dairesi 2016/2070 Esas 2017/2022 Karar Sayılı İlamı
"İçtihat Metni"
MAHKEMESİ :Ağır Ceza Mahkemesi
SUÇ : Kasten öldürmeye teşebbüs, kasten yaralama, tehdit, 6136 sayılı Kanuna muhalefet.
HÜKÜM : 1- Mağdure ..."ye yönelik yaralama suçundan beraat,
2- Mağdurlar ... ve ..."ye yönelik tehdit suçundan beraat,
3- TCK.nun 81/1, 35/2, 62/1, 58/6, 53/1. maddeleri uyarınca 8 yıl 4 ay hapis cezası (..."ye yönelik öldürmeye kalkışmak suçundan),
4- 6136 sayılı Kanunun 13/1, TCK.nun 62/1, 52/2, 58/6, 53/1. maddeleri uyarınca 1 yıl 3 ay hapis ve 500.TL adli para cezası,
5- TCK.nun 106/1, 62/1, 53/1. maddeleri uyarınca 5 ay hapis cezası (...ye yönelik tehdit suçundan).
TÜRK MİLLETİ ADINA
Toplanan deliller karar yerinde incelenip, sanık ...’ın, katılan ...’ye yönelik tehdit, katılan ...’e yönelik öldürmeye teşebbüs, 6136 sayılı Yasaya aykırılık suçlarının sübutu kabul, oluşa ve soruşturma sonuçlarına uygun şekilde suç niteliklerini tayin, takdire ilişkin cezayı azaltıcı sebeplerin nitelik ve derecesi takdir kılınmış, savunması inandırıcı gerekçelerle reddedilmiş, sanık ...’ın, katılan ...’ye yönelik kasten yaralama, katılan ...’e yönelik tehdit suçlarından, sanığın yüklenen suçları işlediği sabit olmadığı, gerekçeleri gösterilerek, mahkemece kabul ve takdir kılınarak beraatine hükmedilmiş, sanığın, katılan ...’e yönelik öldürmeye teşebbüs, 6136 sayılı Yasaya aykırılık hükümlerinde düzeltme nedeni, sanığın, ...’ye yönelik tehdit suçundan düzeltme nedenleri dışında, sanığın, katılan ...’ye yönelik kasten yaralama, katılan ...’e yönelik tehdit suçlarından verilen beraat hükümlerinde ise bir isabetsizlik görülmediğinden, Cumhuriyet savcısının, katılan ..."e yönelik eylemde suç vasfına, sanık müdafiinin sübuta, katılanlar vekilinin, katılan ..."ye yönelik eylemin öldürmeye kalkışmak olduğuna, katılan ... vekilinin, sanığın beraat ettiği suçlarda sübuta ilişkin yönelen yerinde görülmeyen temyiz itirazlarının reddiyle,
A- Sanık ..."ın, adli sicil kayıtlarına göre tekerrüre esas sabıkalarının bulunduğu anlaşılmasına rağmen, katılan ...’ye yönelik almış olduğu mahkumiyet yönünden, sanık hakkında TCK"nun 58. maddesinin uygulanmaması ile,
B- 24.11.2015 günlü Resmi Gazetede yayımlanan Anayasa Mahkemesinin 08.10.2015 tarih, 2014/140 esas ve 2015/85 sayılı kararı ile 5237 sayılı TCK"nun 53. maddesinin iptal edilen bölümleri nazara alındığında, mahkemenin bu maddeyle yaptığı uygulamaların hukuka aykırı olduğu anlaşılmakta ise de;
Bu hususlar yeniden yargılama yapılmasını gerektirmediğinden, CMUK’nun 322. maddesindeki yetkiye dayanılarak; hüküm fıkrasının mahsus bölümüne "Sanığın Büyükçekmece 4. Sulh Ceza Mahkemesinin 2012/789 esas, 2013/18 karar sayılı ilamı ile 6.bin TL adli para cezası ile cezalandırıldığı, kararın 05.03.2013 tarihinde kesinleştiği anlaşıldığından, TCK.nun 58/6. maddesi gereğince mükerrirlere özgü infaz rejiminin ve infazdan sonra denetimli serbestlik tedbirinin uygulanmasına" ibaresinin eklenmesine hüküm fıkralarında yer alan 5237 sayılı TCK"nun 53. maddesinin uygulanmasına ilişkin bölümlerin "Anayasa Mahkemesinin iptal kararındaki hususlar gözetilerek 5237 sayılı TCK"nun 53/1-2-3. maddelerinin tatbikine" şeklinde değiştirilmesine karar verilmek suretiyle DÜZELTİLEN hükümlerin tebliğnamedeki düşünceye uygun olarak ONANMASINA, hükmolunan cezaların miktarı ve temyiz incelemesi dışında tutuklulukta geçen süre göz önüne alınarak, sanık ...’ın tahliye talebinin REDDİNE, 31/05/2017 gününde oybirliği ile karar verildi.