MAHKEMESİ :AİLE MAHKEMESİ

Taraflar arasında görülen alacak davasının mahkemece yapılan yargılaması sonucunda, davanın kısmen kabulüne yönelik olarak verilen hükmün, süresi içinde davalı vekili tarafından temyiz edilmesi üzerine; temyiz dilekçesinin kabulüne karar verildikten sonra, dosya içerisindeki bütün kağıtlar okunup gereği düşünüldü:
Y A R G I T A Y K A R A R I
Davacı; Almanya"da çalışıp, orada ikamet ettiğini, yıllık izin ve tatillerinde Antalya"ya geldiğini, davalı ile Antalya"da tanıştığını ve arkadaşlıklarını ilerlettiklerini, nihayetinde evlilik birliği kurmak istediklerini; birlikte yaşayabilecekleri bir ev satın almak üzere harekete geçtiklerini, kredi çekerek evi satın aldığını, yine tüm ev eşyalarının da kendisi tarafından satın alındığını, sadece beyaz eşya alınırken kredi kartı limitinin yetmemesi nedeniyle 3.000,00 TL lik kısmın davalının kredi kartı ile ödendiğini ve davalı ile birliktelikleri sona erdiğinde 3.000,00 TL yi davalıya iade ettiğini, toplam 10.930,00 TL tutarında ev eşyaları için harcama yaptığını; davalının bahse konu taşınmazın tapusunun kendi adına yapılmasını istediğini, gerek eşya gerekse taşınmaz alımı nedeniyle ağır yük altına girdiğini, bu sebeple davalının bu teklifini kabul etmediğini, bunun üzerine ayrıldıklarını; içinde eşyalar bulunan evinin kapısını kilitleyerek 22/10/2009 tarihinde Almanya"ya döndüğünü, davalının çilingir vasıtasıyla dairenin kapısını açtırarak, içindeki tüm eşyaları alıp götürdüğünün kendisine bu daireyi satın almış olduğu müteahhit tarafından bildirildiğini, Antalya"ya döndüğünde evin boşaltıldığını gördüğünü, savcılığa şikayette bulunduğunu, bahse konu olay nedeniyle ulaşım ve konaklama masrafı da yaptığını ileri sürerek; 10.930,00 TL eşya bedeli ile fazlaya ilişkin hakları saklı kalmak kaydıyla şimdilik 100,00 TL ulaşım ve konaklama bedelinin davalıdan tahsiline karar verilmesini talep ve dava etmiştir.
Davalı; davanın reddini istemiştir.
Mahkemece; davanın, nişanlılığın sona ermesinden sonraki 1 yıllık zamanaşımı süresi içinde açılmadığı gerekçesiyle, zamanaşımı nedeniyle reddine karar verilmiş; hükmün davacı vekili tarafından temyiz edilmesi üzerine; Dairemizin, 25.02.2013 tarihli ve 2013/1753 E. - 2013/2927 K. Sayılı ilamı ile;"...Mahkemece; davalının eyleminin aynı zamanda suç teşkil ettiği göz önüne alınarak, olaya uzamış ceza zamanaşımının uygulanması gerekirken, yazılı ve yanılgılı gerekçe ile davanın zamanaşımından reddine karar verilmesi usul ve yasaya aykırıdır..." gerekçesiyle bozulmuştur.
Mahkemece, bozmaya uyularak yapılan yargılama neticesinde; davalı aleyhine başlatılan soruşturma neticesinde kovuşturmaya yer olmadığına dair karar verildiği, dolayısıyla 1 yıllık zamanaşımı süresinin geçtiği gerekçesiyle, zamanaşımı nedeniyle davanın reddine karar verilmiş; hükmün, davacı vekili tarafından temyiz edilmesi üzerine; Dairemizin, 23.01.2017 tarihli ve 2017/619 E. - 2017/457 K. Sayılı ilamı ile, " ...C. Savcılığı tarafından verilen takipsizlik kararlarının uzamış ceza zamanaşımı süresinin uygulanmasına engel olmadığı ve somut olaya uzamış ceza zamanaşımının uygulanması gerektiği gözetilmek suretiyle inceleme ve değerlendirme yapılması gerekirken, eksik inceleme ve yanılgılı değerlendirme ile yazılı şekilde hüküm tesisi doğru görülmemiştir..." gerekçesiyle bozulmuştur.
Mahkemece ikinci bozma ilamına uyularak yapılan yargılama neticesinde ve alınan bilirkişi raporu doğrultusunda ; davanın kısmen kabulü ile 7.958,00 TL nin davalıdan tahsiline karar verilmiş; hüküm, süresi içinde davalı vekili tarafından temyiz edilmiştir.
Dava; nişanın bozulması nedeniyle alacak istemine ilişkindir.
1-) Dosyadaki yazılara, kararın bozmaya uygun olmasına ve delillerin takdirinde bir isabetsizlik bulunmamasına göre, davalı vekilinin sair temyiz itirazlarının reddi gerekir.
2-) Davalı vekilinin vekalet ücretine ilişkin temyiz itirazına gelince;
Karar tarihinde yürürlükte bulunan Avukatlık Asgari Ücret Tarifesinin 13. maddesi uyarınca; konusu para olan veya para ile değerlendirilebilen bir şey olan davalarda avukatlık ücreti, davanın görüldüğü mahkeme için Tarifenin ikinci kısmında belirtilen maktu ücretlerin altında olmamak kaydıyla nispi olarak belirlenir. Ancak, hükmedilen ücret kabul veya reddedilen miktarı geçemez.
Somut olayda; mahkemece, dava değerinin 11.030,00 TL olduğu gözetilerek, davalı lehine reddedilen miktar üzerinden 2.180,00 TL maktu vekalet ücreti takdir edilmesi gerekirken, davalı lehine vekalet ücretine hükmedilmemiş olması usul ve yasaya aykırıdır.
Ne var ki, bu yanlışlığın giderilmesi yeniden yargılama yapılmasını gerektirmediğinden hükmün düzeltilerek onanması HUMK"nun 438/7 maddesi hükmü gereğidir.
SONUÇ: Yukarıda birinci bentte açıklanan nedenlerle davalı vekilinin sair temyiz itirazlarının REDDİNE, ikinci bentte açıklanan nedenlerle hüküm fıkrasına 7. bent olarak "Davalı yargılama sırasında kendisini vekille temsil ettirdiğinden karar tarihinde yürürlükte bulunan A.A.Ü.T."nin 13. maddesinin 2. fıkrası gereğince hesaplanan 2.180,00 TL maktu vekalet ücretinin davacıdan tahsili ile davalıya verilmesine," ifadesinin yazılması suretiyle hükmün düzeltilmesine ve düzeltilmiş bu şekliyle ONANMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde temyiz edene iadesine, 6100 sayılı HMK"nun Geçici Madde 3 atfıyla 1086 sayılı HUMK"nun 440. maddesi gereğince karar düzeltme yolu kapalı olmak üzere, 31.10.2019 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.