MAHKEMESİ :SULH HUKUK MAHKEMESİ



Taraflar arasındaki tazminat davasının mahkemece yapılan yargılaması sonucunda, davanın kısmen kabulüne yönelik olarak verilen hükmün, süresi içinde taraflarca temyiz edilmesi üzerine; dosya içerisindeki kağıtlar okunup gereği düşünüldü:
Y A R G I T A Y K A R A R I
Davacı, dava dilekçesinde özetle; davalıya taşınmazını kiraya verdiğini, sözleşmedeki hükme rağmen davalının taşınmazı kira sözleşmesi sonunda kullanılamaz halde ve tarım yapmaya uygun olmayan şekilde teslim ettiğini belirterek taşınmazın yeniden tarıma uygun hale getirmek üzere yapılması gereken masrafın tazmini talep etmiştir.
Davalı, cevap dilekçesinde özetle; taşınmazın teslim alındığı haliyle teslim edildğini, davacının taşınmazın kira sözleşmesi öncesindeki durumunu isoat etmesi gerektiğini belirterek davanın reddini talep etmiştir.
İstanbul Dereli Asliye Hukuk Mahkemesi "nce verilen 17/04/2015 gün ve 2014/24 Esas 2015/127 K kısmen kabulüne dair hükmün Yargıtay 6. Hukuk Dairesi 10/12/2015 gün 2015/10901 Esas 2015/10914 Karar sayılı ilamı ile uyuşmazlık taraflar arasındaki kira ilişkisinden kaynaklandığından sulh hukuk mahkemesinin görevli olacağı gözetilerek mahkemece görevsizlik kararı verilmesi gerekirken işin esası incelenerek davanın esastan sonuçlandırılmasının doğru olmadığı gerekçesiyle bozulmasına karar verilmiştir. Mahkemece bozma ilamına uyulmasına karar verilerek, 2016/41 Esas 2016/102Karar sayılı karar ile görevsizlik kararı verilmiştir. Görevsizlik kararın kesinleşmesi üzerine, davanın yargılaması görevli dereli Sulh Hukuk Mahkemesi tarafından yürütülmüş ve 21.06.2018 gün 2016/193 Esas 2018/221 karar sayılı karar ile davanınkısmen kabulüne karar verilmiştir. İş bu kararın, taraflarca temyiz edilmesi üzerine dava dosyası temyiz incelemesi yapılmak üzere Dairemize gönderilmiştir.
6100 sayılı HMK"nun 373/4 maddesi; "Yargıtayın bozma kararı üzerine ilk derece mahkemesince bozmaya uygun olarak karar verildiği takdirde, bu karara karşı temyiz yoluna başvurulabilir." hükmünü, Geçici 3/2 maddesi; "Bölge adliye mahkemelerinin göreve başlama tarihinden önce verilen kararlar hakkında, kesinleşinceye kadar 1086 sayılı Kanunun 26/9/2004 tarihli ve 5236 sayılı Kanunla yapılan değişiklikten önceki 427 ilâ 454 üncü madde hükümlerinin uygulanmasına devam olunur. Bu kararlara ilişkin dosyalar bölge adliye mahkemelerine gönderilemez." hükmünü içermektedir.
Yukarıda açıklanan yasa maddelerinin düzenleniş amacı, Bölge Adliye Mahkemelerinin göreve başlama tarihinden önce verilen kararlara karşı Yargıtay yoluna başvurulmasını ve karar kesinleşinceye kadar kanun yolu denetiminin Yargıtay tarafından yapılmasını sağlamaktır.Diğer bir anlatımla, Yargıtay’ın verdiği bozma kararları üzerine verilen kararların tekrar Yargıtay denetiminden geçmesi, başka bir deyişle Yargıtay kararının istinaf yolu ile denetlenmesinin önüne geçilmesi amaçlanmıştır. Somut uyuşmazlıkta; Dereli Asliye Hukuk Mahkemesinin esasa dair verdiği karar Yargıtay ilamıyla görev yönünden bozularak Yargıtay dosyadan el çekmiştir. Bu aşamadan sonra, görevli Dereli Sulh Hukuk Mahkemesi tarafından esasa ilişkin yargılama yapılıp, karar verilmiştir. Aleyhine kanun yoluna gidilen karar, Dereli Sulh Hukuk Mahkemesinin kararı olup, bu karar ile ilgili olarak Yargıtay’ın bir denetimi söz konusu değildir.
Bu itibarla, 21.06.2018 tarihinde verilen ve daha önce Yargıtay denetiminden geçmeyen kararın kanun yolu denetimi “ İstinaf “ olup, görevli merciinin Samsun Bölge Adliye Mahkemesi olduğu anlaşıldığından, dosyanın Samsun Bölge Adliye Mahkemesine gönderilmek üzere ilk derece mahkemesine İADESİNE, 04/11/2019 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.