MAHKEMESİ :TİCARET MAHKEMESİ

Taraflar arasında görülen davada İzmir 5. Asliye Ticaret Mahkemesi"nce verilen 03/12/2015 gün ve 2014/452 - 2015/1009 sayılı kararı reddeden-düzelterek onayan Daire"nin 23/01/2018 gün ve 2016/6650 - 2018/553 sayılı kararı aleyhinde ihbar olunan vekili ve davalı ... Defterdarlık vekili tarafından karar düzeltilmesi isteğinde bulunulmuş ve karar düzeltme dilekçesinin süresi içinde verildiği de anlaşılmış olmakla, dosya için düzenlenen rapor dinlenildikten ve yine dosya içerisindeki dilekçe, layihalar, duruşma tutanakları ve tüm belgeler okunup, incelendikten sonra gereği konuşulup düşünüldü:
Davacı vekili, davalı Riga Ltd. Şt. tarafından ithal edilen akaryakıtın 17.08.2012 ve 06.09.2012 tarihlerinde 23 adet konteyner ile Alsancak Limanına taşındığını, müvekkili şirket tarafından ardiye ve liman hizmetleri verildiğini, bu konteynerlere İzmir Emniyet Müdürlüğünce 01.12.2012 tarihinde el konulduğunu, müvekkiline yediemin olarak bırakıldığını, daha sonra İzmir 8. Sulh Ceza Mahkemesinin 2013/188 D. İş sayılı dosyasında verilen 11.03.2013 tarihli tasfiye kararına istinaden Tüpraş İzmir Rafinerisi’nde tasfiye edilmek üzere 07.05.2013 ve 16.05.2013 tarihleri arasında partiler halinde 23 konteynerin liman sahasından çıkarıldığını, konteynerlerin limanda kaldıkları sürece ardiye, terminal, muayene, tam tespit, yükleme, boşaltma hizmetleri verildiğini, bunun karşılığında toplam 231.320,60TL ücret alacaklarının doğduğunu, 17.08.2012 ve 06.09.2012 tarihlerinden 01.12.2012 el koyma tarihlerine kadar verilen liman hizmetlerinin 74.101,00.-TL olduğu ve bu miktardan sadece davalı şirketin sorumlu olduğunu, 01.12.2012 tarihinden liman sahasından çıkarıldığı 07-16.05.2013 tarihine kadar verilen hizmetlerden dolayı bu dönemde tahakkuk eden kuruluş alacağı 157.219,60TL olduğunu ve bu miktardan davalıların müştereken ve müteselsilen sorumlu olduklarını, belirterek fazlaya ilişkin hakları saklı kalmak kaydı ile 231.320,60.-TL liman hizmetleri alacağının davalılardan ...’nin 157.219,60.-TL ile sınırlı olacak şekilde müteselsilen tahsiline, asıl alacağa 16.05.2013 tarihinden itibaren avans faizinin uygulanmasına karar verilmesini talep etmiştir.
Davalılar vekilleri, davanın reddini istemiştir.
Mahkemece davanın kısmen kabulüne dair verilen kararın ihbar olunan vekili, davalı Defterdarlık vekili, davacı vekilince temyizi üzerine karar Dairemizce düzeltilerek onanmıştır.
Bu kez ihbar olunan vekili ve davalı Defterdarlık vekili karar düzeltme talebinde bulunmuştur.
1-İhbar olunan T.C. Gümrük ve Ticaret Bakanlığı ... vekili karar düzeltme dilekçesinde kararın bozulmasını istemişse de, davada ihbar olunan sıfatı dışında başkaca bir sıfatı bulunmadığı, aleyhine hüküm oluşturulmadığı, temyiz isteminin reddine karar verildiği görülmekle, Dairemiz ilamı aleyhine karar düzeltme yoluna başvurmakta hukuki yararı bulunmadığı anlaşıldığından ihbar olunan vekilinin karar düzeltme dilekçesinin reddine karar verilmesi gerekmiştir.
2-Yargıtay ilamında benimsenen gerektirici sebeplere göre, davalı ... Bakanlığı’na İzafeten İzmir Defterdarlığı vekilinin HUMK 440. maddesinde sayılan hallerden hiçbirini ihtiva etmeyen karar düzeltme isteğinin reddi gerekir.
SONUÇ: Yukarıda (1) numaralı bentte açıklanan nedenlerle ihbar olunan T.C. Gümrük ve Ticaret Bakanlığı ... vekilinin karar düzeltme dilekçesinin REDDİNE, (2) numaralı bentte açıklanan nedenlerle davalı ... Bakanlığı’na İzafeten İzmir Defterdarlığı vekilinin karar düzeltme isteğinin HUMK 442. maddesi gereğince REDDİNE, davalı ... Bakanlığı"na izafeten İzmir Defterdarlığı"dan harç ve caza alınmasına yer olmadığına, 02/12/2019 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.