MAHKEMESİ :FİKRİ VE SINAÎ HAKLAR HUKUK MAHKEMESİ

Taraflar arasında görülen davada Bakırköy 1. Fikri ve Sınaî Haklar Hukuk Mahkemesince bozmaya uyularak verilen 13/11/2018 tarih ve 2018/352-2018/334 sayılı kararın Yargıtayca incelenmesinin davalı vekili tarafından istenildiği ve temyiz dilekçesinin süresi içinde verildiği anlaşılmış olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen rapor dinlendikten ve yine dosya içerisindeki dilekçe, layihalar, duruşma tutanakları ve tüm belgeler okunup, incelendikten sonra işin gereği görüşülüp, düşünüldü:
Davacı vekili, davalı adına nezdinde tescilli 99/012958 sayılı "MERHABA" ibareli markasının 25. sınıfta yer alan emtialar yönünden ciddi ve kesintisiz kullanımının olmadığını, davalının gıda sektöründe faaliyet gösterdiğini ileri sürerek davalıya ait 99/012958 sayılı "MERHABA" ibareli markanın 25. sınıf mal ve hizmetler yönünden kullanmama nedeniyle kısmen hükümsüzlüğünü talep ve dava etmiştir.
Davalı vekili, husumet itirazında bulunarak davanın süresinde açılmadığını, müvekkil ""MERHABA" esas unsurlu başka markalarının da var olduğunu ve dava konusu markayı kullandığını savunarak davanın reddini istemiştir.
Mahkemece, bozma ilamına uyularak yapılan yargılamaya göre; davaya dayanak 556 sayılı KHK"nın 14. maddesinin Anayasa Mahkemesinin 2016/148 Esas, 189 Karar sayılı ilamıyla 14.12.2016 tarih ve 06.03.2017 tarihinde Resmi Gazetede yayınlanan hükmü ile iptal edilmiş olup yeni 6769 sayılı Sınai Mülkiyet Kanunu"nun 10.01.2017 tarihinde yürürlüğe girdiğinden dava tarihi itibariyle dava konusu uyuşmazlığa uygulanamayacağı, dava konusunun mülkiyeti sınırlandırmaya ilişkin bir nedene dayalı olup yasal boşluğun hakim tarafından doldurulmasının söz konusu olmadığından ve yasal dayanak ortadan kalktığından dava şartı yokluğundan davanın usulden reddinin gerektiği gerekçesiyle davanın reddine karar verilmiştir.
Kararı, davalı vekili temyiz etmiştir.
Dosyadaki yazılara, mahkemece uyulan bozma kararı gereğince hüküm verilmiş olmasına, delillerin takdirinde bir isabetsizlik bulunmamasına ve her ne kadar mahkemece, Anayasa Mahkemesinin 14.12.2016 tarihli, 2016/148 esas 2016/189 karar sayılı ilamıyla davanın hukuken dayanağı olan 556 sayılı KHK"nın 14. maddesinin iptal edilmesi nedeniyle dava hakkında karar verilmesine yer olmadığına karar verilmesi gerekir ise de temyiz edenin sıfatı itibariyle bu hususun bozma nedeni sayılamayacak olmasına, HMK 331.maddesi gereğince yargılama giderlerine tarafların haklılık durumuna göre hükmedilmiş bulunmasına göre davalı vekilinin tüm temyiz itirazları yerinde değildir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerden dolayı, davalı vekilinin bütün temyiz itirazlarının reddiyle usul ve kanuna uygun bulunan hükmün ONANMASINA, temyiz harcı peşin alındığından başkaca harç alınmasına mahal olmadığına, 02/12/2019 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.