11. Hukuk Dairesi 2019/811 E. , 2019/7693 K.
"İçtihat Metni"MAHKEMESİ : ANKARA BÖLGE ADLİYE MAHKEMESİ 20. HUKUK DAİRESİ
TÜRK MİLLETİ ADINA
Taraflar arasında görülen davada Ankara 1. Fikri ve Sınaî Haklar Hukuk Mahkemesince verilen 09/05/2017 tarih ve 2015/405 E- 2017/184 K. sayılı kararın davalı kurum vekili tarafından istinaf edilmesi üzerine, istinaf isteminin esastan reddine dair Ankara Bölge Adliye Mahkemesi 20. Hukuk Dairesi"nce verilen 27/09/2018 tarih ve 2018/267 E- 2018/971 K. sayılı kararın Yargıtay"ca incelenmesi davalı kurum vekili tarafından istenmiş ve temyiz dilekçesinin süresi içinde verildiği anlaşılmış olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen rapor dinlendikten ve yine dosya içerisindeki dilekçe, layihalar, duruşma tutanakları ve tüm belgeler okunup, incelendikten sonra işin gereği görüşülüp, düşünüldü:
Davacı vekili; müvekkilinin "NIVEA" asıl unsurlu tanınmış markaların sahibi olduğunu, davalı şirketin 2014/55033 sayılı "NIVIA" ibareli marka başvurusunda bulunduğunu, anılan başvuruya müvekkilince yapılan itirazın YİDK kararıyla nihai olarak reddedildiğini, dava konusu başvuru ile müvekkili markaları arasında 556 sayılı KHK"nın 8/1-b maddesi anlamında iltibas tehlikesinin bulunduğunu, dava konusu başvurunun tescil ettirilmek istendiği 14. sınıf malların da müvekkiline ait markaların kapsamındaki 03. sınıf mallar ile benzer olduğunu, kozmetik sektöründe tanınan birçok markanın aynı zamanda takı ve saat ürettiğini, bu malları bir arada satışa sunduğunu, müvekkili markalarının tanınmış olduklarını, başvuru markasının 556 sayılı KHK’nın 8/4 maddesi uyarınca tescil edilemeyeceğini ileri sürerek YİDK"nın 2015-M-8185 sayılı kararının iptalini, başvuru markasının tescili halinde hükümsüzlüğünü talep ve dava etmiştir.
Davalı kurum vekili; markaların benzer olmadığından karıştırılma ihtimalinin bulunmadığını, kapsamlarındaki malların farklı olduklarını, kurum kararının usul ve yasaya uygun olduğunu savunarak davanın reddini istemiştir.
Davalı şirket vekili cevap dilekçesi sunmamıştır.
İlk derece mahkemesince, iddia, savunma, bilirkişi raporu ve tüm dosya kapsamına göre; davacı markaları ile başvuru markasının benzer olmakla beraber emtia listelerinde aynı veya benzer mal/hizmetler bulunmadığından markalar arasında 556 sayılı KHK’nın 8/1-b hükmü anlamında benzerlik ve iltibas riski olmadığı, davacı markasının kozmetik ürünlerinde tanınmış olduğu, dava konusu başvurunun emtia listesindeki mallar bakımından davalının davacı markasının tanınmışlığından haksız yarar sağlayabileceği, tanınmış markanın ayırt edici karakterinin ve itibarının zarar görme ihtimalinin bulunduğu, 556 sayılı KHK’nın 8/4 maddesi uyarınca davalı şirketin başvurusunun tescil edilemeyeceği, YİDK kararının iptali koşullarının oluştuğu gerekçesiyle davanın kabulüne, YİDK"nın 2015-M-8185 sayılı kararının iptaline, dava konusu marka tescil edilmediğinden hükümsüzlük konusunda karar verilmesine yer olmadığına karar verilmiştir.
Karara karşı davalı kurum vekili tarafından istinaf yoluna başvurulmuştur.
Ankara Bölge Adliye Mahkemesince, tüm dosya kapsamına göre; davalı kurum vekilinin istinaf başvurusunun, ilk derece mahkemesince verilen kararın usul ve esas yönünden kanuna uygun olduğu gerekçesiyle esastan reddine karar verilmiştir.
Bölge Adliye Mahkemesi kararı, davalı kurum vekili tarafından temyiz edilmiştir.
Yapılan yargılama ve saptanan somut uyuşmazlık bakımından uygulanması gereken hukuk kuralları gözetildiğinde İlk Derece Mahkemesince verilen kararda bir isabetsizlik olmadığının anlaşılmasına göre yapılan istinaf başvurusunun HMK"nın 353/b-1 maddesi uyarınca Bölge Adliye Mahkemesince esastan reddine ilişkin kararın usul ve yasaya uygun olduğu kanısına varıldığından Bölge Adliye Mahkemesi kararının onanmasına karar vermek gerekmiştir.
SONUÇ: Yukarda açıklanan nedenlerle, davalı kurum vekilinin temyiz isteminin reddi ile Bölge Adliye Mahkemesince verilen kararın HMK"nın 370/1. maddesi uyarınca ONANMASINA, HMK"nın 372. maddesi uyarınca işlem yapılmak üzere dava dosyasının Bölge Adliye Mahkemesine gönderilmesine, aşağıda yazılı bakiye 8,50 TL temyiz ilam harcının temyiz eden davalı kurumdan alınmasına, 02/12/2019 tarihinde kesin olarak oybirliğiyle karar verildi.