MAHKEMESİ :ASLİYE HUKUK MAHKEMESİ


Taraflar arasındaki menfi tespit davasının mahkemece yapılan yargılaması sonucunda, davanın reddine yönelik olarak verilen hükmün süresi içinde taraflarca temyiz edilmesi üzerine; temyiz dilekçesinin kabulüne karar verildikten sonra, dosya içerisindeki kağıtlar okunup gereği düşünüldü:
Y A R G I T A Y K A R A R I
Davacı; davacının babasına ait işyerinde davalının kiracı iken kira bedeline karşılık çekler verdiğini, ancak kira süresi dolmadan taşınmazı tahliye ettiğinden fazla ödediği kira bedellerinin tahsili için icra takibi yaptığını ve davacının itiraz etmemesi üzerine takibin kesinleştiğini, davacının kiralayan olmadığı için iade etmesi gereken bir kira bedeli de olamadığını belirterek Antalya 3. İcra Müdürlüğünün 2012/615 sayılı dosyası alacağı nedeniyle borçlu olmadığının tespitine karar verilmesini istemiştir.
Davalı; taraflar arasında kira ilişkisi bulunmadığını davacının tahsil ettiği kira bedelini kiralayan babasına vermemesi nedeniyle sebepsiz zenginleşme nedeniyle davacı hakkında icra takibi yapıldığından asliye hukuk mahkemesinin görevli olduğunu ve davanın reddini dilemiştir.
Mahkemece davanın ispat edilemediğinden bahisle davanın reddine yönelik kararı, davalı tarafından temyizi üzerine Yargıtay 6. Hukuk Dairesinin 2015/3851-2015/4807 esas-karar sayılı, 12.05.2015 günlü ilamı ile “...Taraflar arasında kira ilişkisi bulunmamaktadır. Davalı davacıya ödenen çek bedelinin dava dışı kiralayana ödenmediğinden davacının sebepsiz zenginleşmesi nedeniyle icra takibi yapmış, davacı iş bu dava ile sebepsiz zenginleşmediği belirterek menfi tespit talebinde bulunmuştur. Taraflar arasında kira ilişkisi bulunmadığından davaya bakmakta Asliye Hukuk Mahkemesi görevlidir...” gerekçesiyle bozulmuş, Antalya 4. Sulh Hukuk Mahkemesince Asliye Hukuk Mahkemesine görevsizlik kararı verilmiş, görevli Mahkemece, davanın reddine karar verilmiş, hüküm davacı tarafından temyiz edilmiştir.
6100 sayılı HMK"nun 373/4 ve geçici 3. maddelerinin düzenleniş amacı, Bölge Adliye Mahkemelerinin göreve başlama tarihinden önce verilen kararlara karşı Yargıtay yoluna başvurulmasını ve karar kesinleşinceye kadar kanun yolu denetiminin Yargıtay tarafından yapılmasını sağlamaktır.
Diğer bir anlatımla, Yargıtay’ın verdiği bozma kararları üzerine verilen kararların tekrar Yargıtay denetiminden geçmesi, başka bir deyişle Yargıtay kararının istinaf yolu ile denetlenmesinin önüne geçilmesi amaçlanmıştır.
Somut uyuşmazlıkta; Antalya 4. Sulh Hukuk Mahkemesinin kararı hakkında; görev yönünden bozma kararı verilmiştir. Bu aşamadan sonra, görevli Antalya 5. Asliye Sulh Hukuk Mahkemesi tarafından esasa ilişkin yargılama yapılıp, karar verilmiştir.
Aleyhine kanun yoluna gidilen karar, Antalya 4. Sulh Hukuk Mahkemesinin kararı olup, bu karar ile ilgili olarak Yargıtay’ın bir denetimi söz konusu değildir.
Bu itibarla, 08.02.2018 tarihinde verilen ve daha önce Yargıtay denetiminden geçmeyen kararın kanun yolu denetimi “ İstinaf “ olup, görevli merciinin Antalya Bölge Adliye Mahkemesi olduğu anlaşıldığından, dosyanın Antalya Bölge Adliye Mahkemesine gönderilmek üzere ilk derece mahkemesine İADESİNE, 05.11.2019 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.