MAHKEMESİ :Asliye Hukuk Mahkemesi

Taraflar arasındakitrafik kazası sonucu oluşan araç hasarı nedeniyle maddi tazminat davasının yapılan yargılaması sonunda; kararda yazılı nedenlerden dolayı davanın kabulüne dair verilen hükmün süresi içinde davalı vekili tarafından temyiz edilmesi üzerine dosya incelendi gereği düşünüldü:
-K A R A R-
Davacı vekili; 11/01/2013 tarihinde, müvekkili şirkete ait aracın, dava dışı sürücü yönetiminde iken karayolu üzerinde bulunan çukura sol ön lastiğinin girmesi sonucu araç tekerinin patladığını, aracın takla atarak hasarlandığını, davalı kurumun %100 kusurlu olduğunu belirterek fazlaya ilişkin haklarını saklı tutarak 10.000,00 TL"nin kaza tarihinden işleyecek yasal faiziyle davalıdan tahsilini talep etmiş; 12/09/2018 tarihli ıslah dilekçesiyle maddi tazminat talebini 24.033,75 TL’ye yükseltmiştir.
Davalı vekili; müvekkili kurumun kusurunun bulunmadığını, mevsim şartları nedeniyle çukurun oluştuğunu, müvekkili kurum tarafından yol üzerinde gerekli işaretlemelerin yapıldığını, dava dışı araç sürücüsünün kusurlu olduğunu belirterek davanın reddini savunmuştur.
Mahkemece iddia, savunma, toplanan deliller ve benimsenen bilirkişi raporlarına göre davanın kabulüne ve taleple bağlı kalınarak 24.033,75 TL maddi tazminatın olay tarihi olan 11/01/2013 tarihinden itibaren işleyecek yasal faizi ile birlikte davalıdan tahsiline karar verilmiş; hüküm, davalı vekilince temyiz edilmiştir.
Mahkeme gerekçeli karar başlığında, dava tarihinin 22/04/2013 tarihi olarak yazılması gerekirken 26/07/2016 tarihi olarak yazılması mahallinde düzeltilebilir maddi hata olarak görülmekle bozma sebebi yapılmamıştır.
Dosya içerisindeki bilgi ve belgelere, mahkeme kararının gerekçesinde dayanılan delillerin tartışılıp değerlendirilmesinde bir isabetsizlik görülmemesine göre davalı vekilinin yerinde görülmeyen tüm temyiz itirazlarının reddiyle usul ve kanuna uygun bulunan hükmün ONANMASINA ve 492 Sayılı Harçlar Yasasının 13/J maddesi uyarınca davalıdan harç alınmamasına 15/06/2021 gününde oybirliğiyle karar verildi.