MAHKEMESİ :ASLİYE HUKUK MAHKEMESİ

Taraflar arasındaki alacak davasının mahkemece yapılan yargılaması sonucunda, asıl ve karşı davanın reddine yönelik olarak verilen hükmün, süresi içinde taraf vekillerince temyiz edilmesi üzerine; dosya içerisindeki kağıtlar okunup gereği düşünüldü:

Y A R G I T A Y K A R A R I

Asıl davada davacı-karşı davalı, Fethiye 2. Sulh Hukuk Mahkemesinde açtığı dava ile, davalıya ait taşınmaza yapmış olduğu muhdesat bedelinin tahsilini istemiş, davalı-karşı davacı ise haksız işgat tazminatı talebinde bulunmuştur.
Mahkemece; her ne kadar taraflar arasında davalıya ait otelin davacıya kiralanmasına ilişkin kira sözleşmesi akdedilmiş olsa dahi, asıl davanın konusu oluşturan ve davacı tarafından yapılan inşaatın iş bu kira sözleşmesinin kapsamında olmadığı, buna göre asıl ve karşı davadaki taleplerin kira ilişkisinden kaynaklanmadığı ve davaya bakma görevinin Asliye Hukuk Mahkemesine ait olduğu gerekçesiyle 15.01.2015 tarih ve 2014/621 E. 2015/33 K. sayılı kararı ile görevsizlik kararı verilmiş; iş bu görevsizlik kararı Yargıtay 6. Hukuk Dairesinin 22.06.2016 tarih ve 2015/7686 E. 2016/1165 K. sayılı ilamı ile onanmıştır.
Görevsizlik kararının kesinleşmesi üzerine, davanın yargılaması görevli Fethiye 3. Asliye Hukuk Mahkemesi tarafından yürütülmüş ve 02.10.2018 tarih ve 2016/94 E. 2018/281 K. sayılı karar ile davanın reddine karar verilmiştir.
İş bu kararın, taraf vekillerince temyiz edilmesi üzerine dava dosyası temyiz incelemesi yapılmak üzere Dairemize gönderilmiştir.
6100 sayılı HMK"nun 373/4 maddesi; "Yargıtayın bozma kararı üzerine ilk derece mahkemesince bozmaya uygun olarak karar verildiği takdirde, bu karara karşı temyiz yoluna başvurulabilir." hükmünü, Geçici 3/2 maddesi; "Bölge adliye mahkemelerinin göreve başlama tarihinden önce verilen kararlar hakkında, kesinleşinceye kadar 1086 sayılı Kanunun 26/9/2004 tarihli ve 5236 sayılı Kanunla yapılan değişiklikten önceki 427 ilâ 454 üncü madde hükümlerinin uygulanmasına devam olunur. Bu kararlara ilişkin dosyalar bölge adliye mahkemelerine gönderilemez." hükmünü içermektedir.
Yukarıda açıklanan yasa maddelerinin düzenleniş amacı, Bölge Adliye Mahkemelerinin göreve başlama tarihinden önce verilen kararlara karşı Yargıtay yoluna başvurulmasını ve karar kesinleşinceye kadar kanun yolu denetiminin Yargıtay tarafından yapılmasını sağlamaktır. Diğer bir anlatımla, Yargıtay’ın verdiği bozma kararları üzerine verilen kararların tekrar Yargıtay denetiminden geçmesi, başka bir deyişle Yargıtay kararının istinaf yolu ile denetlenmesinin önüne geçilmesi amaçlanmıştır.
Somut uyuşmazlıkta; Fethiye 2. Sulh Hukuk Mahkemesinin görevsizlik kararı Yargıtay 6. Hukuk Dairesinin yukarıda belirtilen ilamı ile onanarak kesinleşmiş, Yargıtay dosyadan elini çekmiştir. Bu aşamadan sonra, görevli Fethiye 3. Asliye Hukuk Mahkemesi tarafından esasa ilişkin yargılama yapılıp, karar verilmiştir.
Aleyhine kanun yoluna gidilen karar, Fethiye 3. Asliye Hukuk Mahkemesinin kararı olup, bu karar ile ilgili olarak Yargıtay’ın bir denetimi söz konusu değildir.
Bu itibarla, 02/10/2018 tarihinde verilen ve daha önce Yargıtay denetiminden geçmeyen kararın kanun yolu denetimi "İstinaf" olup, görevli mercinin Bölge Adliye Mahkemesi olduğu anlaşıldığından, dosyanın Bölge Adliye Mahkemesine gönderilmek üzere ilk derece mahkemesine İADESİNE, peşin alınan temyiz harcının istek halinde temyiz edene iadesine, 05/11/2019 tarihinde oy birliği ile karar verildi.