Abaküs Yazılım
22. Hukuk Dairesi
Esas No: 2016/23536
Karar No: 2019/20311
Karar Tarihi: 05.11.2019

Yargıtay 22. Hukuk Dairesi 2016/23536 Esas 2019/20311 Karar Sayılı İlamı

Özet: (Bu özet Yapay Zeka tarafından yazılmıştır. Hukuki olarak geçerliliği yoktur.)


Davacı işçi, fazla çalışma ve ulusal bayram genel tatil alacakları ile çocuk yardımı alacaklarının davalı işverenden tahsili için dava açmıştır. Mahkeme, davanın kısmen kabulüne karar vermiştir. Temyiz durumunda mahkeme, davalının bazı itirazlarını reddederek, fazla çalışma ve ulusal bayram genel tatil alacaklarına ilişkin uyuşmazlıkta işçinin ispat yükümlülüğü olduğunu ve imzalı bordrolarda tahakkuk bulunması durumunda işçinin gerçekte daha fazla çalışma yaptığının ileri sürülemeyeceğini düşünmüştür. Ancak, davalı tarafın sunduğu puantaj kayıtlarının eksiksiz olmadığı, afaki tanıklara göre hesaplama yapıldığı ve işveren kayıtları dikkate alınmadan hüküm verildiği tespit edilerek karar bozulmuştur. Kararda, 4857 sayılı İş Kanunu'nun 68. maddesine atıfta bulunularak, fazla çalışmanın belirlenmesinde ara dinlenme sürelerinin dikkate alınması gerektiği ve ulusal bayram genel tatil alacakları için de aynı kuralların geçerli olduğu açıklanmıştır.
22. Hukuk Dairesi         2016/23536 E.  ,  2019/20311 K.

    "İçtihat Metni"

    MAHKEMESİ:Asliye Hukuk (İş) Mahkemesi
    DAVA TÜRÜ: ALACAK

    Taraflar arasında görülen dava sonucunda verilen kararın, temyizen incelenmesi davalı vekili tarafından istenilmekle, temyiz talebinin süresinde olduğu anlaşıldı. Dava dosyası için Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:
    Y A R G I T A Y K A R A R I
    Davacı İsteminin Özeti:
    Davacı vekili, fazla çalışma yaptığını, hafta sonu ve dini, milli bayramlarda çalıştığını ancak karşılığının ödenmediğini ileri sürerek fazla çalışma, ulusal bayram genel tatil, hafta tatili ile çocuk yardımı alacaklarının davalıdan tahsilini talep etmiştir.
    Davalı Cevabının Özeti:
    Davalı vekili, davanın reddini savunmuştur.
    Mahkeme Kararının Özeti:
    Mahkemece, davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.
    Temyiz:
    Karar davalı vekilince temyiz edilmiştir.
    Gerekçe:
    1-Dosyadaki yazılara toplanan delillerle kararın dayandığı kanuni gerektirici sebeplere göre, davalının aşağıdaki bendin kapsamı dışındaki temyiz itirazlarının reddine karar vermek gerekmiştir.
    2- Taraflar arasında, davacının fazla çalışma ve ulusal bayram genel tatil alacak taleplerine ilişkin uyuşmazlık bulunmaktadır.Fazla çalışma yaptığını iddia eden işçi bu iddiasını ispatla yükümlüdür. İşçinin imzasını taşıyan bordro sahteliği ispat edilinceye kadar kesin delil niteliğindedir. Bir başka anlatımla bordronun sahteliği ileri sürülüp ispatlanmadıkça, imzalı bordroda görünen fazla çalışma alacağının ödendiği varsayılır.Fazla çalışmanın ispatı konusunda iş yeri kayıtları, özellikle işyerine giriş çıkışı gösteren belgeler, iş yeri iç yazışmaları delil niteliğindedir. Ancak, fazla çalışmanın bu tür yazılı belgelerle ispatlanamaması durumunda tarafların dinletmiş oldukları tanık beyanları ile sonuca gidilmesi gerekir. Bunun dışında herkesçe bilinen genel bazı vakıalar da bu noktada gözönüne alınabilir. İşçinin fiilen yaptığı işin niteliği ve yoğunluğuna göre de fazla çalışma olup olmadığı araştırılmalıdır.İmzalı ücret bordrolarında fazla çalışma ücreti ödendiği anlaşılıyorsa, işçi tarafından gerçekte daha fazla çalışma yaptığının ileri sürülmesi mümkün değildir. Ancak, işçinin fazla çalışma alacağının daha fazla olduğu yönündeki ihtirazi kaydının bulunması halinde, bordroda görünenden daha fazla çalışmanın ispatı her türlü delille söz konusu olabilir. Buna karşın, bordroların imzalı ve ihtirazi kayıtsız olması durumunda dahi, işçinin geçerli bir yazılı belge ile bordroda yazılı olandan daha fazla çalışmayı yazılı delille ispatlaması gerekir. Bordrolarda tahakkuk bulunmasına rağmen bordroların imzasız olması halinde ise, varsa ilgili dönem banka ve tüm ödeme kayıtları celp edilmeli ve ödendiği tespit edilen miktarlar yapılan hesaplamadan mahsup edilmelidir.Fazla çalışmanın yazılı delil ya da tanıkla ispatı imkan dahilindedir. İşyerinde çalışma düzenini bilmeyen ve bilmesi mümkün olmayan tanıkların anlatımlarına değer verilemez.
    Fazla çalışmanın belirlenmesinde 4857 sayılı İş Kanunu"nun 68. maddesi uyarınca ara dinlenme sürelerinin dikkate alınması gerekir. Aynı kurallar ulusal bayram genel tatil alacakları için de geçerlidir. Somut olayda, dosyaya davalı işveren tarafından puantaj kayıtları ve davacıya ait ücret bordroları ibraz edilmiştir. Hükme esas alınan bilirkişi raporunda, ücret bordrolarında tahakkuk bulunan 2011-2012 yıllarındaki bir kısım aylar hesaplama dışı bırakılmış tahakkuk bulunmayan aylar yönünden ise yargılama sırasında dinlenen tanıkların beyanları dikkate alınarak fazla çalışma ve ulusal bayram genel tatil alacakları hesaplanmış ve hüküm altına alınmıştır. Dosya içeriğine göre, davacının farklı tarihlerde farklı işlerde çalıştığı anlaşılmaktadır. Ancak hangi tarihlerde hangi işleri yaptığı ve çalışma saatleri tam olarak belirlenmeden afaki tanık anlatımlarına göre hesaplama yapıldığı görülmektedir. Dosyada davalı işverence sunulan ancak tüm dönemi içermeyen puantaj kayıtları mevcuttur. Buna göre, mahkemece yapılacak iş; öncelikle davacının hangi tarihlerde hangi işi yaptığı somut olarak belirlenerek söz konusu dönemlerde puantaj kayıtlarına göre, kayıt olmayan dönemlerde ise tanık beyanları dikkate alınarak fazla çalışma ve ulusal bayram genel tatil alacakları hesaplanmalıdır. Sadece soyut tanık anlatımlarına itibar edilerek işveren kayıtları dikkate alınmadan yapılan hesaplamaya göre hüküm kurulması hatalı olup bozma nedenidir.
    SONUÇ: Hükmün yukarıda açıklanan sebepten BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek olması halinde ilgiliye iadesine, 05.11.2019 tarihinde oybirliği ile karar verildi.











    Sayın kullanıcılarımız, siteden kaldırılmasını istediğiniz karar için veya isim düzeltmeleri için bilgi@abakusyazilim.com.tr adresine mail göndererek bildirimde bulunabilirsiniz.

    Son Eklenen İçtihatlar   AYM Kararları   Danıştay Kararları   Uyuşmazlık M. Kararları   Ceza Genel Kurulu Kararları   1. Ceza Dairesi Kararları   2. Ceza Dairesi Kararları   3. Ceza Dairesi Kararları   4. Ceza Dairesi Kararları   5. Ceza Dairesi Kararları   6. Ceza Dairesi Kararları   7. Ceza Dairesi Kararları   8. Ceza Dairesi Kararları   9. Ceza Dairesi Kararları   10. Ceza Dairesi Kararları   11. Ceza Dairesi Kararları   12. Ceza Dairesi Kararları   13. Ceza Dairesi Kararları   14. Ceza Dairesi Kararları   15. Ceza Dairesi Kararları   16. Ceza Dairesi Kararları   17. Ceza Dairesi Kararları   18. Ceza Dairesi Kararları   19. Ceza Dairesi Kararları   20. Ceza Dairesi Kararları   21. Ceza Dairesi Kararları   22. Ceza Dairesi Kararları   23. Ceza Dairesi Kararları   Hukuk Genel Kurulu Kararları   1. Hukuk Dairesi Kararları   2. Hukuk Dairesi Kararları   3. Hukuk Dairesi Kararları   4. Hukuk Dairesi Kararları   5. Hukuk Dairesi Kararları   6. Hukuk Dairesi Kararları   7. Hukuk Dairesi Kararları   8. Hukuk Dairesi Kararları   9. Hukuk Dairesi Kararları   10. Hukuk Dairesi Kararları   11. Hukuk Dairesi Kararları   12. Hukuk Dairesi Kararları   13. Hukuk Dairesi Kararları   14. Hukuk Dairesi Kararları   15. Hukuk Dairesi Kararları   16. Hukuk Dairesi Kararları   17. Hukuk Dairesi Kararları   18. Hukuk Dairesi Kararları   19. Hukuk Dairesi Kararları   20. Hukuk Dairesi Kararları   21. Hukuk Dairesi Kararları   22. Hukuk Dairesi Kararları   23. Hukuk Dairesi Kararları   BAM Hukuk M. Kararları   Yerel Mah. Kararları  


    Avukat Web Sitesi