İstanbul Ceza Kararları - Yargıtay 3. Ceza Dairesi 2019/9859 Esas 2019/18104 Karar Sayılı İlamı

3. Ceza Dairesi
Esas No: 2019/9859
Karar No: 2019/18104
Karar Tarihi: 09.10.2019

Yargıtay 3. Ceza Dairesi 2019/9859 Esas 2019/18104 Karar Sayılı İlamı

Özet: (Bu özet Yapay Zeka tarafından yazılmıştır. Hukuki olarak geçerliliği yoktur.)

Mahkeme, bir suçlama sebebiyle sanığın mahkumiyetine karar vermiş ancak karar temyiz edilerek Yargıtay'a taşınmıştır. Yargıtay, sanığa ek savunma hakkı tanınmadan ve iddianamede belirtilmeyen bir kanun maddesine uygun davranılarak hüküm verilmesi gibi sebepler nedeniyle kararı bozmuştur. Ayrıca, olayın gerçekleştiği koşulların detaylı bir şekilde ele alınmadığı, mağdurun haksız eylemlerinin ölçüsünün de dikkate alınmadığı için sanık hakkında makul bir oranda haksız tahrik indirimi uygulama gerekliliğinin tartışmasız bırakıldığı belirtilmiştir. Kararın bozulması gerektiğine ve hükümde değişiklik yapılması gerektiğine karar verilmiştir.
Kararda, 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu'nun 87/1-son maddesi, 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu'nun 226. maddesi ve 29. maddesi, TCK'nin 3. maddesi, 6723 sayılı Kanun'un 33. maddesiyle değişik 5320 sayılı Kanun'un 8/1. maddesi ve 1412 sayılı CMUK'un 321. maddesi geçmektedir. Bu maddeler, suçlamanın yapılması, adil yargılanma hakkı, haksız tahrik indirimi, orantılılık ilkesi gibi konuları düzenlemektedir.

3. Ceza Dairesi 2019/9859 E. , 2019/18104 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
HÜKÜM : Mahkumiyet

Mahalli mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle evrak okunarak;
Gereği görüşülüp düşünüldü:
Yerinde görülmeyen diğer temyiz sebeplerinin reddine, ancak;
1) Yargıtay Ceza Genel Kurulunun 25.04.2017 gün, 2015/1167 Esas - 2017/247 sayılı kararında da belirtildiği üzere, sanığa ek savunma hakkı tanınmadan, iddianamede gösterilmeyen 5237 sayılı TCK"nin 87/1-son maddesinin uygulanması suretiyle 5271 sayılı CMK"nin 226. maddesine aykırı davranılması,
2) Oluşa ve tüm dosya içeriğine göre, olay günü mağdurun, babası ile birlikte sevk ve idaresindeki araçla, sanığın bulunduğu büfenin önünden geçerlerken, büfenin önüne çöp atmaları nedeniyle sanığın tepki gösterdiği, mağdurun yola devam ettiği ancak; kısa süre sonra tekrar büfenin önüne dönerek elindeki kurusıkı tabanca ile havaya ateş ederek sanığın üzerine yürüdüğü ve yine bu tabanca ile sanığın koluna vurması üzerine, sanığın üzerine atılı suçu işlediği olayda, olayın çıkış sebebi ve gelişimi üzerinde durularak, mağdurdan kaynaklanan haksız eylemlerin ulaştığı boyut da dikkate alınarak, TCK"nin 3. maddesindeki orantılılık ilkesinin gözetilmesi suretiyle, sanık hakkında 5237 sayılı TCK"nin 29. maddesi gereğince makul bir oranda haksız tahrik indirimi uygulanması gerekirken, bu hususun tartışmasız bırakılması,
Bozmayı gerektirmiş, sanığın temyiz sebepleri bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan, hükmün bu nedenlerle 6723 sayılı Kanun"un 33. maddesiyle değişik 5320 sayılı Kanun"un 8/1. maddesi ile yürürlükte bulunan 1412 sayılı CMUK’un 321. maddesi uyarınca istem gibi BOZULMASINA, 09.10.2019 gününde oy birliğiyle karar verildi.