MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Hırsızlık
HÜKÜM : Mahkumiyet

Dosya incelenerek gereği düşünüldü;
Adana 9. Asliye Ceza Mahkemesinin 20.03.2014 tarihli ve 2013/312 E., 2014/189 K. sayılı kararı ile sanık hakkında hırsızlık suçundan hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına karar verildiği, kararın 04.04.2014 tarihinde kesinleşmesinin ardından denetim süresi içinde 12.05.2014 tarihinde “kullanmak için uyuşturucu veya uyarıcı madde bulundurma” suçunu işlediği ve bu suçtan yapılan kovuşturma sonucunda Adana 13. Asliye Ceza Mahkemesince 09.06.2016 tarihinde TCK"nın 191/1, 62. maddeleri gereğince 1 yıl 8 ay hapis cezası karar verilerek, hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına dair kararın açıklanması için ihbarda bulunulması nedeniyle önceki hükmün açıklandığı anlaşılmakla;
Hükmün açıklanmasına esas alınan mahkûmiyetin uyuşturucu madde bulundurmak suçuna ilişkin olup, 28/06/2014 tarihinde yürürlüğe giren 6545 sayılı Kanun ile değişik 5237 sayılı TCK"nın 191. maddesi ile 5320 sayılı Kanun"a eklenen geçici 7/2 maddesi uyarınca koşulları oluştuğu takdirde "davanın düşmesi" ve "hükmün açıklanmasının geri bırakılması" seçeneklerine de yer verilmesi" nedeniyle, öncelikle hükmün açıklanmasına esas alınan bu ilam sebebiyle uyarlama yargılaması yapılarak sonucuna göre sanık hakkındaki hükmün açıklanıp açıklanmayacağının değerlendirilmesi gerekmekte ise de; sanığın güncel adli sicil kaydının incelenmesinde, deneme süresi içinde 17.08.2015 tarihinde işlediği TCK’nın 292/1, 62/1 maddelerine uyan suçtan Diyarbakır 3. Asliye Ceza Mahkemesinin 21.09.2017 tarihli ve 2015/1226 E., 2017/271 K. sayılı ilamı nedeniyle hükmün açıklanması koşulları oluştuğundan, hükmün açıklanmasını gerektirmeyen karar nedeniyle hükmün açıklanmış olması sonuca etkili görülmemiş; TCK"nın 53. maddesinin bazı bölümlerinin iptaline ilişkin Anayasa Mahkemesinin 24/11/2015 tarihinde yürürlüğe giren 08/10/2015 tarihli ve 2014/140 E., 2015/85 K. sayılı kararı da nazara alınarak bu maddede öngörülen hak yoksunluklarının uygulanmasının infaz aşamasında gözetilmesi mümkün görülmüştür.
Yapılan duruşmaya, toplanan delillere, gerekçeye, hâkimin kanaat ve takdirine göre temyiz itirazları yerinde olmadığından reddiyle hükmün istem gibi ONANMASINA, 22.05.2019 gününde oy birliğiyle karar verildi.