Kayseri Ceza Kararları - Taksirle yaralama - mala zarar verme - Yargıtay 12. Ceza Dairesi 2017/4599 Esas 2019/51 Karar Sayılı İlamı

12. Ceza Dairesi
Esas No: 2017/4599
Karar No: 2019/51
Karar Tarihi: 07.01.2019

Taksirle yaralama - mala zarar verme - Yargıtay 12. Ceza Dairesi 2017/4599 Esas 2019/51 Karar Sayılı İlamı

Özet: (Bu özet Yapay Zeka tarafından yazılmıştır. Hukuki olarak geçerliliği yoktur.)

Asliye Ceza Mahkemesi’nde görülen bir davada, sanıklar Taksirle yaralama ve Mala zarar verme suçlarından yargılanmıştır. Mahkeme, Taksirle yaralama suçundan sanıkın beraatına, Mala zarar verme suçundan ise sanığın mahkumiyetine karar vermiştir. Müşteki’nin sanık hakkında verilen beraat kararına yönelik temyiz başvurusu reddedilirken, katılanların temyiz itirazları reddedilmiştir. Kararda Anayasa Mahkemesi’nin iptal hükmü uyarınca 5237 sayılı TCK’nın 50 ve 52. maddeleri ve 765 sayılı TCK hükümleri uyarınca doğrudan hükmedilen 2000 TL’ye kadar adli para cezalarına ilişkin mahkumiyet hükümlerinin kesin nitelikte olduğu ve bu cezaların 5320 sayılı Kanun’un Geçici 2. maddesi uyarınca temyize konu edilemeyeceği hatırlatılmıştır. Kararda CMK’nın 223/2-c maddesi uyarınca beraat kararı verilen sanık ve CMK’nın 151/1, 62/1, 52/2. maddeleri uyarınca mahkumiyet kararı verilen sanık hakkında detaylı açıklama yapılmamıştır.

12. Ceza Dairesi 2017/4599 E. , 2019/51 K.

"İçtihat Metni"

Mahkemesi :Asliye Ceza Mahkemesi
Suç : Taksirle yaralama, mala zarar verme
Hüküm : a) Katılan sanık ... bakımından CMK"nın 223/2-c maddesi uyarınca beraat
b) Katılan sanık ... bakımından TCK"nın 151/1, 62/1, 52/2. maddeleri uyarınca mahkumiyet
c) Katılan sanık ..."ün temyiz başvurusunun reddi

Taksirle yaralama suçundan katılan sanık ..."ın beraatine, mala zarar verme suçundan katılan sanık ..."ün mahkumiyetine ilişkin hüküm, katılan ... vekili, katılan sanık ... ve müşteki ... tarafından temyiz edilmekle dosya incelenerek gereği düşünüldü:
A)Müşteki ..."ün, katılan sanık ... hakkında verilen beraat kararına yönelik temyiz başvurusu bakımından yapılan incelemede;
Müşteki ..."ün dosya kapsamında katılan sıfatının bulunmaması karşısında, temyiz başvuru hakkının olmaması nedeniyle temyiz isteminin 5320 sayılı Kanunun 8. maddesi uyarınca halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK"un 310 ve 317. maddesi gereğince isteme uygun olarak REDDİNE,
B) Katılan ... vekili ve katılan sanık ..."ün, sanık ... hakkında verilen beraat kararına yönelik temyiz başvurusu bakımından yapılan incelemede;
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre, katılan vekilinin ve katılan sanığın kusur durumuna ve sair nedenlere ilişkin temyiz itirazlarının reddi ile hükmün isteme uygun olarak ONANMASINA,
C) Katılan sanık ..."ün, mala zarar verme suçu bakımından verilen mahkumiyet kararı bakımından yapılan incelemede;
Anayasa Mahkemesinin 07.10.2009 gün ve 27369 sayılı Resmi Gazete"de yayınlanıp, yayımından itibaren bir yıl sonra 07.10.2010 tarihinde yürürlüğe giren, 23.07.2009 gün ve 2006/65 Esas, 2009/114 karar sayılı iptal hükmünün yürürlüğe girdiği tarihe kadar 5237 sayılı TCK"nın 50 ve 52. maddeleri ve 765 sayılı TCK hükümleri uyarınca doğrudan hükmedilip, başkaca hak mahrumiyeti içermeyen 2000 TL"ye kadar (2000 TL. Dahil) adli para cezalarına ilişkin mahkumiyet hükümleri 5320 sayılı Kanunun 8. maddesi uyarınca halen uygulanmakta olan 1412 sayılı Kanunun 305. maddesi gereğince kesin nitelikte olup, 07.10.2010 ila 6217 sayılı Kanunun yürürlüğe girdiği 14.04.2011 tarihine kadar ise mahkumiyet hükümlerinin hiçbir istisna öngörülmeksizin temyizinin mümkün olduğu, 14.04.2011 ve sonrasında ise, doğrudan hükmedilen 3000 TL’ye kadar 3000 TL Dahil) para cezalarının 5320 sayılı Kanunun Geçici 2. maddesi uyarınca kesin nitelikte olduğu, 05/03/2015 tarihinde verilen 2.000 TL adli para cezasından ibaret mahkumiyet hükmüne karşı suç niteliğine ilişkin de herhangi bir temyiz istemi bulunmadığından sanığın temyiz isteminin reddine ilişkin 26/09/2014 tarihli ek kararın isteme uygun olarak ONANMASINA, 07/01/2019 tarihinde oy birliği ile karar verildi.