MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Hırsızlık
HÜKÜM : Mahkumiyet

Yerel mahkemece sanıklar ..., ... ve ... hakkında hırsızlık suçundan verilen hükümler temyiz edilmekle, başvuruların süresi ve kararların niteliği ile suç tarihine göre dosya görüşüldü:
I) Sanık ... hakkında hırsızlık suçundan kurulan hükmün temyiz incelemesinde;
Sanığın yokluğunda verilen kararın 02.03.2015 tarihinde usulüne uygun olarak tebliğ edildiği, ancak hükmü 5320 sayılı Yasa"nın 8/1. maddesi yollamasıyla 1412 sayılı CMUK"nun 310. maddesinde öngörülen bir haftalık yasal süresinden sonra 10.03.2015 tarihinde temyiz ettiği anlaşıldığından, sanık ...’in temyiz isteminin anılan Yasa"nın 317. maddesi uyarınca tebliğnameye uygun olarak REDDİNE,
II)Sanıklar ... ve ... hakkında hırsızlık suçundan kurulan hükümlerin temyiz incelemesinde;
Sanık ... yüzüne karşı verilen hükmü yasal süresinde temyiz etmemiş ise de; hüküm fıkrasında temyiz süresinin tebliğ ile başlayacağının belirtilmesi yoluyla sanığın yanıltılması ve 5271 sayılı CMK"nın 263/1. maddesinde belirtildiği üzere "Sanığa tutuklu bulunduğu ceza infaz kurumu ve tutukevi müdürüne beyanda bulunmak suretiyle veya bu hususta bir dilekçe vererek kanun yollarına başvurabileceği" şeklindeki yasa yolu bildiriminde de bulunulmadığı anlaşılmakla sanığın 04.03.2015 havale tarihli temyiz isteminin süresinde olduğu kabulü ile yapılan incelemede;
Dosya ve duruşma tutanakları içeriğine, toplanıp karar yerinde incelenerek tartışılan hukuken geçerli ve elverişli kanıtlara, gerekçeye ve hakimin takdirine göre; suçun sanıklar tarafından işlendiğini kabulde ve nitelendirmede usul ve yasaya aykırılık bulunmadığı anlaşılmış, diğer temyiz nedenleri yerinde görülmemiştir.
Ancak;
1)Müştekinin soruşturma ve kovuşturma aşamalarındaki beyanlarında, olayın ertesi günü çalınan deri montların iade edildiğini, bu nedenle zararlarının olmadığını beyan etmesi nedeniyle sanıklar hakkında TCK’nun 168/1. maddesinin uygulanması gerektiğinin gözetilmemesi,
2)Sanık ... hakkında tekerrüre esas alınan ilamın, TCK"nun 191/1. maddesi uyarınca hükmolunan kullanmak için uyuşturucu madde bulundurma suçuna ilişkin olduğu, 28.06.2014 tarihli Resmi Gazete"de yayımlanarak yürürlüğe giren 6545 sayılı Kanun"la 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu’nun 191. maddesinin değiştirilmiş olması ve anılan Kanun"un 85. maddesi ile 5320 sayılı Kanun"a eklenen geçici 7. maddesindeki düzenleme karşısında; bu suç yönünden uyarlama yargılaması yapılıp yapılmadığı araştırılıp tekerrüre esas olmaması halinde adli sicil kaydındaki diğer ilamlar incelenerek tekerrür hükümlerinin uygulanıp uygulanmayacağının tartışılması zorunluluğu,
3)Sanık ... hakkında tekerrüre esas alınan ilamda mahkumiyetine konu suçun 5237 sayılı TCK"nun 141/1. maddesinde yazılı hırsızlık suçuna ait olduğu ve CMK"nun 253. maddesinde 6763 sayılı Kanun ile yapılan değişiklik sonrası uzlaşma kapsamına alındığının anlaşılması karşısında; tekerrüre esas alınan bu ilam sebebi ile uyarlama yargılaması yapılarak sonucuna göre, sanık hakkında bu ilam sebebiyle tekerrür hükümlerinin uygulanıp uygulanmayacağına karar verilmesi zorunluluğu,
4)Bilirkişi tarafından düzenlenen CD inceleme raporunda sanıkların olay günü saat 18:34’te eylemlerini tamamlayarak çıktıklarının tespit edildiği olay günü gecenin 17:47’de başladığının anlaşılması nedeniyle sanıklar hakkında TCK’nun 143. maddesinin uygulanması gerektiğinin gözetilmemesi,
5) Anayasa Mahkemesinin hükümden sonra 24/11/2015 gün ve 29542 sayılı Resmi Gazete"de yayımlanan 08/10/2015 tarih, 2014/140 Esas ve 2015/85 sayılı kararı ile TCK"nın 53. maddesinin (1) numaralı fıkrasının (b) bendine yönelik olarak vermiş olduğu iptal kararlarının değerlendirilmesinde zorunluluk bulunması,
Bozmayı gerektirmiş, sanık ... ve müdafiinin, sanık ...’un temyiz nedenleri bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan, hükümlerin açıklanan nedenlerle tebliğnameye uygun olarak BOZULMASINA, aleyhe temyiz bulunmadığından 5320 sayılı Yasa"nın 8/1. maddesi yollamasıyla 1412 sayılı CMUK"nun 326/son maddesi uyarınca sanıkların kazanılmış haklarının gözetilmesine, bozmanın temyiz isteminin reddine karar verilen sanık ...’e de aynı Yasa"nın 325. maddesi uyarınca sirayet ettirilmesine, 10.06.2019 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.