MAHKEMESİ :İş Mahkemesi




Davacı, 01.11.2008-28.02.2011 tarihleri arasında Tarım Bağ-Kur sigortalılığının iptaline, bu tarihlerde 4/a kapsamında geçen hizmetinin tespitine ve 506 sayılı Yasaya göre 31.05.2012 tarihi itibariyle yaşlılık aylığına hak kazandığına karar verilmesini istemiştir.
Mahkeme ilamında belirtildiği şekilde, isteğin kısmen kabulüne karar vermiştir.
Hükmün taraf vekillerince temyiz edilmesi üzerine temyiz isteğinin süresinde olduğu anlaşıldıktan sonra düzenlenen raporla dosyadaki kağıtlar okundu, işin gereği düşünüldü ve aşağıdaki karar tesbit edildi.

K A R A R




Dava, davacının 01.11.2008-28.02.2011 tarihleri arasında Tarım Bağ-Kur sigortalılığının iptali, bu tarihler arasında 5510 sayılı Yasa"nın 4/1-(a) bendi kapsamında sigortalı olduğunun ve tahsis talep tarihi itibariyle yaşlılık aylığına hak kazandığının tespiti istemine ilişkindir.
Mahkemece, "Davacının 01.11.2008-28.02.2011 tarihleri arasında 4/1-b bendi kapsamında tarım Bağ-Kur sigortalısı olacağından bu yöndeki kurum işleminin iptaline yönelik davacının talebinin reddine;
2-a)01.11.2008-28.02.2011 tarihleri arasında 5510 Sayılı Yasanın 5754 Sayılı Yasa ile değişik 53.maddesi gereğince 4/1-b bendi uyarınca tarım Bağ-Kur,
b)5510 Sayılı Yasanın 53.maddesinin 1.fıkrasını değiştiren 6111 Sayılı Yasanın 33.maddesinin yürürlüğe girdiği 01.03.2011 tarihi ile tahsis talep tarihi olan 04.06.2012 tarihleri arasında ise 4/1-a sigortalısı olduğununun TESPİTİNE,
3- Davacının tahsis talep tarihi olan 04.06.2012 tarihi itibariyle tabi olduğu 5510 Sayılı Yasanın 4/1-b bendi uyarınca sigortalılık statüsüne göre yaşlılık aylığı bağlanması şartlarına haiz olmadığından yaşlılık aylığına hak kazandığnın tespitine karar verilmesi yönündeki talebinin REDDİNE" karar verilmiştir.
4.4.2015 tarihli 6645 sayılı Kanunun 56. maddesi ile 5510 sayılı Yasa’ya eklenen ve 23.4.2015 tarihinde yürürlüğe giren Geçici 63. maddede; "kendi adına ve hesabına bağımsız çalışanlarla tarımda kendi adına ve hesabına bağımsız çalışanlardan, Kuruma kayıt ve tescilleri yapıldığı hâlde, bu maddenin yayımlandığı ayın sonu itibarıyla 12 ay ve daha fazla süreye ilişkin prim borcu bulunanların, bu sürelere ilişkin prim borçlarını, bu maddenin yürürlüğe girdiği tarihi takip eden ay başından itibaren üç ay içinde ödememeleri veya ilgili kanunları uyarınca yapılandırmamaları hâlinde, prim ödemesi bulunan sigortalıların daha önce ödedikleri primlerin tam olarak karşıladığı ayın sonu itibarıyla, prim ödemesi bulunmayan sigortalıların ise tescil tarihi itibarıyla sigortalılığı durdurulur. Durdurulan süreler sigortalılık süresi olarak değerlendirilmez ve bu sürelere ilişkin Kurum alacakları takip edilmeyerek bunlara Kurum alacakları arasında yer verilmez. Sigortalılıkları durdurulanlardan bu Kanunun 4 üncü maddesinin birinci fıkrasının (b) bendi kapsamında çalışmaya devam edenlerin sigortalılıkları bu maddenin yayım tarihini takip eden ay başı itibarıyla yeniden başlatılır" şeklinde düzenleme getirilmiştir.
Somut olayda, mahkemece Dairemizin 16.02.2015 tarihli, 2014/5648E, 2015/2514K sayılı ilamında belirtildiği üzere 5510 sayılı Yasa"nın 6111 sayılı Yasa ile değişik 53.maddesi uyarınca davacının 01.11.2008-28.02.2011 tarihleri arasında Tarım Bağ-Kur sigortalısı olduğunun kabulüne karar verilmesi ve yaşlılık aylığı şartlarının buna göre değerlendirilmesi yerinde ise de yargılama sırasında yürürlüğe giren Geçici 63. maddenin dikkkate alınmamış olması hatalıdır.
Mahkemece yapılacak iş; davalı Kurum"dan, davacının 506 sayılı Yasa ( 5510 sayılı Yasa"nın 4/1-a maddesi ) kapsamında ödediği çakışan sigortalı döneme ilişkin primlerin, Tarım Bağ-Kur kapsamındaki sigortalılığına transfer edilip edilmediğini sormak, söz konusu primler transfer edilmiş ise bu transferler dikkate alınmadan, yukarıda anılan geçici 63. maddenin uygulanması halinde davacının geçici 63.maddeden yararlanıp yararlanmayacağını, yararlanabiliyorsa Tarım Bağ-Kur sigortalılığının hangi tarihler arasını kapsadığını sormak, bu itibarla davacının Tarım Bağ-Kur sigortalılığın hangi tarih itibari ile durdurulacağını tespit etmek ve yaşlılık aylığı şartlarını da buna göre değerlendirmek, şayet 5510 sayılı Yasa"nın geçici 63. maddesinin uygulama koşulları yok ise şimdiki gibi karar vermekten ibarettir.
Mahkemece bu maddi ve hukuki olgular gözetilmeksizin yazılı şekilde hüküm kurulmuş olması usul ve yasaya aykırı olup bozma nedenidir.
O halde, tarafların bu yönleri amaçlayan temyiz itirazları kabul edilmeli ve hüküm bozulmalıdır.
SONUÇ: Hükmün yukarıda açıklanan nedenlerle BOZULMASINA, temyiz harcının istek halinde davacıya iadesine 15.05.2017 gününde oybirliğiyle karar verildi.