MAHKEMESİ :ASLİYE HUKUK MAHKEMESİ

TÜRK MİLLETİ ADINA


Taraflar arasında görülen davada Antalya 4. Asliye Hukuk Mahkemesi"nce verilen 28/03/2016 gün ve 2014/32 - 2016/181 sayılı kararı bozan Daire"nin 01/03/2018 gün ve 2016/12018 - 2018/1590 sayılı kararı aleyhinde davalılar vekili tarafından karar düzeltilmesi isteğinde bulunulmuş ve karar düzeltme dilekçesinin süresi içinde verildiği de anlaşılmış olmakla, dosya için düzenlenen rapor dinlenildikten ve yine dosya içerisindeki dilekçe, layihalar, duruşma tutanakları ve tüm belgeler okunup, incelendikten sonra gereği konuşulup düşünüldü:
Davacı vekili, müvekkilinin dava konusu bononun keşide edildiği tarihte, tahditli plaka sınıfına giren "M" plakalı minibüs sahibi ve aynı zamanda Minibüsçüler Esnaf Odası üyesi, davalı gerçek kişinin, tahdide tabi olmayan, serbest plaka kullanabilen halk otobüsü sahibi, diğer davalının ise, halk otobüsçüleri tarafından kurulan, amaçları arasında halk otobüsü işletmeciliği de olan ve Kooperatifler Kanununa göre faaliyet gösteren bir kooperatif olduğunu, UKOME tarafından alınan 2007/10 sayılı karar gereğince müvekkillerinin aracını satarak ve borçlanarak 18+1+9 kapasiteli araç almak zorunda kaldığını, 2007 tarihli UKOME kararının iptali için açılan dava sonunda verilen red kararının 2010 yılında Danıştay tarafından bozulması üzerine gerek kooperatif gerekse oda yöneticileri ile belediye yetkililerinin bir araya gelerek görüşmeler yaptığını, bu görüşmeler sonunda taraflar arasında birden fazla protokol imzalandığını ve protokolle tarafların idari yargıda açtıkları davalardan feragat edileceği, ortak gelir havuzu oluşturulacağı, tek çatı altında birleşileceği ve kooperatif üyelerinin uğradığı zarara karşılık oda üyelerin 38.100 TL ödeyeceği konusunda uzlaşmaya varıldığını, taahhütlerin yerine getirileceği inancı ile ekonomik olarak zor durumda bulunan müvekkilinin 38.100 TL bedelli senet düzenleyerek kooperatif yetkililerine teslim ettiğini, daha sonra bedelini ödeyerek senedi geri aldığını, "M" plakaların tahditli olmasına rağmen kooperatif araçlarının serbest plaka olduğunu, Büyükşehir Belediyesince gerekli görüldüğü kadar otobüs işletilmesine karar verebileceğini, bu duruma kooperatifin itiraz etme hakkı bulunmadığı gibi zarara uğradığı gerekçesiyle talepte de bulunamayacağını, kooperatif üyelerinin protokol ile üstlendikleri yükümlülüklerini yerine getirmediklerini, gelir havuzunun oluşturulmadığını, eşit koşullarda çalışma imkanının oluşturulmadığını, davalardan feragat edilmediğini, bu nedenle müvekkilinin sözleşmeden dönme hakkını kullanarak sözleşme gereğince ödediği bedeli geri talep ettiğini ileri sürerek, 38.100 TL’nin ödeme tarihinden itibaren değişen oranlarda avans faiziyle davalılardan müştereken ve müteselsilen tahsilini talep ve dava etmiştir.
Davalılar vekili, davanın usul ve esastan reddini istemiştir.
Mahkemece iddia, savunma, toplanılan deliller ve tüm dosya kapsamına göre, davanın reddine dair verilen kararın davacı vekilince temyizi üzerine karar Dairemizce bozulmuştur.
Davalılar vekili, bu kez karar düzeltme isteminde bulunmuştur.
Yargıtay ilamında benimsenen gerektirici sebeplere göre, davalılar vekilinin HUMK 440. maddesinde sayılan hallerden hiçbirini ihtiva etmeyen karar düzeltme isteğinin reddi gerekir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerden dolayı, davalılar vekilinin karar düzeltme isteğinin HUMK 442. maddesi gereğince REDDİNE, aşağıda yazılı bakiye 17,70 TL karar düzeltme harcının ve 3506 sayılı Yasa ile değiştirilen HUMK 442/3. maddesi hükmü uyarınca takdiren 389,49 TL para cezasının karar düzeltilmesini isteyen davalılardan alınarak Hazine"ye gelir kaydedilmesine, 05/12/2019 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.