MAHKEMESİ : BURSA BÖLGE ADLİYE MAHKEMESİ 4. HUKUK DAİRESİ


Taraflar arasında ilk derece mahkemesinde görülen kira sözleşmesinden kaynaklanan alacak ve tahliye davasında verilen karar hakkında bölge adliye mahkemesi tarafından yapılan istinaf incelemesi sonucunda, davalı tarafın istinaf başvurusunun esastan reddine yönelik olarak verilen hükmün süresi içinde davalı tarafından temyiz edilmesi üzerine; temyiz dilekçesinin kabulüne karar verildikten sonra, dosya içerisindeki bütün kağıtlar okunup gereği düşünüldü:
Y A R G I T A Y K A R A R I
Davacı, davalı kiracı ile aralarında 01/05/2004 başlangıç tarihli 4 yıl süreli kira sözleşmesi bulunduğunu, aylık kira bedelinin 9.500 USD olduğunu, davalının ödenmemiş toplam 68.600 USD kira borcu bulunduğunu ve temerrüt şartlarının oluştuğunu belirterek 68.600 USD nin davalıdan tahsiline ve kiralananın temerrüt nedeniyle tahliyesine karar verilmesini talep ve dava etmiştir.
Davalı, taraflar arasında yapılan kira sözleşmesinde bir uyuşmazlığın bulunmadığını, kiracı tarafından fazla ödeme yapıldığını, nitekim sözleşmede herhangi bir artış şartının bulunmadığını belirterek davanın reddine karar verilmesini dilemiştir.
İlk Derece Mahkemesince; davalı kiracının taşınmazdan temerrüt nedeniyle tahliyesine, ödenmeyen 2017 yılı Kasım, Aralık ile 2018 yılı Ocak, Mart, Nisan ve Mayıs ayları kira bedeli toplamı 68.600 USD nin tahsil tarihindeki kur üzerinden Türk Lirası karşılığının davalıdan tahsiline karar verilmiştir. İlk derece mahkemesinin kararına karşı, davalı tarafından istinaf kanun yoluna başvurulmuştur.
Bölge Adliye Mahkemesince; ilk derece mahkemesi kararı hukuka uygun olduğundan HMK 353/1-b-1 maddesi gereğince istinaf başvurusunun esastan reddine, kararın 3 numaralı bendinin "Alacak davası yönünden kabul edilen miktar 431.631,20 TL üzerinden alınması gerekli 29.484,72TL harçtan peşin alınan 13.465,14TL harcın mahsubu ile bakiye 16.019,58 TL harcın davalıdan tahsiline, " kararın 4 numaralı bendinin ise "Tahliye davası yönünden alınması gerekli 48.997,94 TL harcın davalıdan tahsiline" şeklinde değiştirilerek hükmün düzeltilmesine karar verilmiş; Hüküm, davalı tarafından temyiz edilmiştir.
1-Dosyadaki yazılara, kararın dayandığı delillerle kanuni gerektirici sebeplere ve özellikle delillerin takdirinde bir isabetsizlik görülmemesine göre, davalı tarafın sair temyiz itirazlarının reddi gerekir.
2-Bölge Adliye mahkemelerinin duruşmasız olarak esas hakkındaki istinaf incelemesi yapmaları durumundaki karar verme usulü 6100 Sayılı HMK"nun 353 /1-b-2 maddesinde düzenlenmiş olup yargılamada eksiklik bulunmamakla beraber kanunun olaya uygulanmasında hata edilip de yeniden yargılama yapılmasına ihtiyaç duyulmadığı takdirde veya kararın gerekçesinde hata edilmiş ise düzelterek yeniden esas hakkında karar verilebilecektir.
Ayrıca Bölge Adliye Mahkemesi kararlarında yer alması gereken hususlar 6100 sayılı Hukuk Muhakemeleri Kanunu’nun 359. maddesinde belirtilmiştir. Maddeye göre, “Tarafların iddia ve savunmalarının özeti”, “İlk Derece Mahkemesi kararının özeti”, “İleri sürülen istinaf sebepleri” ve “Taraflar arasında uyuşmazlık konusu olan veya olmayan hususlarla bunlara ilişkin delillerin tartışması, ret ve üstün tutma sebepleri, sabit görülen vakıalarla bunlardan çıkarılan sonuç ve hukuki sebep” Bölge Adliye Mahkemesi kararında yer alması gereken zorunlu hususlardandır. Aynı kanunun 359/2 maddesinde ise "hükmün sonuç kısmında gerekçeye ait herhangi bir söz tekrar edilmeksizin, taleplerden her biri hakkında verilen hükümle taraflara yüklenen borç ve tanınan hakların, sıra numarası altında, açık, şüphe ve tereddüt uyandırmayacak şekilde gösterilmesi gereklidir" hükmü getirilmiştir. Oysa temyize konu kararda davalının istinaf talebinin reddine rağmen ilk derece mahkemesinin kararına atıf yapılarak bu kararın 3. ve 4. Bentlerinin değiştirilmesi suretiyle hüküm kurulmuş olup taleplerden hangilerinin kabul ve hangilerinin reddedildiğinin açık, şüphe ve tereddüt uyandırmayacak şekilde gösterildiğinden söz edilemez. Kaldı ki bu şekilde kurulan hükmün kesinleşmesi sonrasında hükmün infazında tereddütler de yaşanabilecektir. O halde, yukarıda açıklanan HMK’nin 359/2. ve 353/1-b-2 maddelerindeki düzenlemeler gözetilerek, esas hakkında taleplerin her biri hakkında tek tek hüküm kurulması gerekirken, eklenen bent dışında ilk derece mahkemesi kararına gönderme yapılmak suretiyle ilk derece mahkeme kararının diğer kısımlarına aynen geçerlilik tanıyacak ve kararın infazında tereddüt oluşmasına sebebiyet verecek şekilde karar verilmesi hatalı olup bozmayı gerektirmiştir
SONUÇ: Yukarıda birinci bentte açıklanan nedenlerle davalının sair temyiz itirazlarının reddine, 6100 sayılı HMK"nın 369/1,371. maddesi uyarınca ikinci bentte açıklanan nedenlerle temyiz olunan Bursa Bölge Adliye Mahkemesi 4. Hukuk Dairesinin kararının davalı taraf yararına BOZULMASINA, HMK"nın 373/2 maddesi uyarınca dava dosyasının Bölge Adliye Mahkemesine gönderilmesine, peşin alınan temyiz harcının istek halinde temyiz edene iadesine, 13.11.2019 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.