... vekili avukat ... ile 1-..., 2-... .... ... Malları İnş. Tur. San. Ve Tic. Ltd. Şti. Temsilen ..., 3-.. ... ... San. Tic. A.Ş. vekili avukat ... ... aralarındaki dava hakkında ... 5. Tüketici Mahkemesinden verilen 20/10/2015 gün ve 2015/9-2015/2149 sayılı hükmün davacı avukatı tarafından temyiz edilmesi üzerine dosya incelendi gereği konuşuldu.
K A R A R
Davacı, 14.01.2014 tarihinde davalı .. ... .... Malları İnşaat Turizm Sanayi ve Ticaret Ltd. Şti.’den toplam değeri 11.300,00 TL olan sekiz adet ... marka ürün satın aldığını, davalı şirketin satın almış olduğu ürünleri evine halen teslim etmediğini ve ödemiş olduğu bedelin iade etmediğini bu nedenle satın alınan ürünlerin davalı şirketlerden tarafına teslimine, bu mümkün olmadığı takdirde ödenen 11.300,00 TL’nin 14.01.2014 tarihinden itibaren ticari faizi ile birlikte davalılardan müştereken ve müteselsilen tahsiline karar verilmesini istemiştir.
Davalı ... San. ve Tic. A.Ş. davanın reddini savunmuştur.
Davalı ... ... ... Malları İnş.Turizm San. ve Tic. Ltd. Şti., davaya cevap vermemiştir.
Mahkemece, dava konusuz kaldığından hüküm kurulmasına yer olmadığına karar verilmiş; hüküm, davacı tarafından temyiz edilmiştir.
14.07.2004 günlü ve 5219 sayılı yasa ile HUMK’un 427/2 maddesindeki temyiz ile ilgili parasal sınır 1.000.000.000 TL, 5236 sayılı yasanın 19. maddesi uyarınca 01.01.2015 tarihinden itibaren 2.080,00 TL"ye çıkarılmıştır. Anılan yasada derdest davalar yönünden ne şekilde uygulanacağı yönünde açık bir uygulama hükmü bulunmamakta ise de Yargıtay Hukuk Genel Kurulunun 23.02.2005 gün ve esas 2005/13-32, karar 2005/85 sayılı kararı uyarınca yerel mahkemelerce kurulan hükümlerin temyizinin ve temyiz incelemesi sonucunda Yargıtay Daireleri ya da Hukuk Genel Kurulunca verilen kararlara karşı karar düzeltme yoluna gidilmesi durumunda temyiz ya da karar düzeltme istemi hangi karara yönelik ise, o karar tarihinde yürürlükte bulunan kanun hükmünün esas alınacağı belirtilmiştir. Davacı tarafından temyiz edilen bölüm karar tarihi itibariyle 2.080,00 TL’yi geçmediğinden HUMK’un 5219 sayılı yasa ile değiştirilen 427.maddesinin 2.fıkrası gereğince davacının temyiz hakkı bulunmamaktadır. O nedenle miktar itibariyle kesin olan karara ilişkin temyiz dilekçesinin reddine karar verilmesi gerekmiştir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenle temyiz dilekçesinin REDDİNE, 03/10/2017 gününde oybirliğiyle karar verildi.