Danıştay 13. Daire 2016/3061 Esas 2022/2354 Karar Sayılı İlamı

T.C.
D A N I Ş T A Y
ONÜÇÜNCÜ DAİRE
Esas No:2016/3061
Karar No:2022/2354

TEMYİZ EDEN (DAVACI) : ... Televizyon Yayıncılığı A.Ş.
VEKİLLERİ : ...
KARŞI TARAF (DAVALI) : ... Kurulu
VEKİLİ : Av. ...

İSTEMİN KONUSU : ... İdare Mahkemesi'nin ... tarih ve E:..., K:... sayılı kararının temyizen incelenerek bozulması istenilmektedir.

YARGILAMA SÜRECİ :
Dava konusu istem: Davacı tarafından, kablo televizyon yayın lisansını aldığı tarihte yürürlükte bulunan hâliyle 6112 sayılı Radyo ve Televizyonların Kuruluş ve Yayın Hizmetleri Hakkında Kanun'un 42. maddesi uyarınca 6 taksit hâlinde ödemekte olduğu lisans bedelinin henüz ödenmeyen 3 taksidinin, anılan maddede 6552 sayılı İş Kanunu ile Bazı Kanun ve Kanun Hükmünde Kararnamelerde Değişiklik Yapılması ile Bazı Alacakların Yeniden Yapılandırılmasına Dair Kanun'un 135. maddesi uyarınca yapılan değişikliğin kendisine de uygulanması suretiyle kalan taksitlerinin 10 yıla bölünerek, taksit miktarı ve ödeme tarihlerinin bildirilmesi talebiyle yapılan başvurunun reddine ilişkin ... tarih ve ... sayılı Radyo ve Televizyon Üst Kurulu İdari ve Mali İşler Dairesi Başkanlığı işleminin iptali istenilmiştir.
İlk Derece Mahkemesi kararının özeti: ... İdare Mahkemesi'nce verilen kararda; davacı şirkete Radyo ve Televizyon Üst Kurulu Uydu Yayın Yönetmeliği'nin 9. maddesinin birinci fıkrası gereğince 02/05/2014 tarihinden itibaren geçerli olmak üzere 10 yıl süre ile kablo televizyon yayın lisansı verildiği, anılan Yönetmeliğin Geçici 1. maddesi uyarınca lisans bedelinin tahakkuk ettirildiği, taksit miktarları ve ödeme tarihlerinin belirtilerek davacıya tebliğ edildiği, sonrasında 6552 sayılı Kanun'un 135. maddesiyle, 6112 sayılı Kanun'un 42. maddesinde değişiklik yapılarak “Yayın lisans ücreti birinci taksiti lisans belgesinin verilmesinden önce ödenmek koşuluyla kalan taksitler takip eden her yılın Şubat ayının son gününe kadar ödenecek şekilde on eşit taksitte; yayın iletim yetkilendirme ücreti, yetki belgesinin verilmesini müteakip altı ay içinde eşit taksitlerle alınır.” kuralının getirildiği, bunun üzerine davacı şirket tarafından anılan maddede yapılan değişikliğin kendisine de uygulanması suretiyle kalan 3 taksitinin 10 yıla bölünerek ödeme miktar ve takviminin gönderilmesi talebiyle 16/10/2014 tarihli dilekçe ile davalı idareye başvuru yapıldığı, anılan başvurunun reddi üzerine bakılan davanın açıldığı, 6552 sayılı Kanun'un 145. maddesinde, 6112 sayılı Kanun'un 42. maddesinde yapılan söz konusu değişikliğin Kanun'un yayımı tarihinde yürürlüğe gireceğinin hükme bağlandığı ve Kanun'un geçmişe yönelik olarak uygulanmasına ilişkin geçiş hükümlerine yer verilmediği, dolayısıyla anılan düzenlemenin geçmişe yönelik olarak uygulanma imkânı olmadığı anlaşıldığından, dava konusu işlemde hukuka aykırılık bulunmadığı sonucuna varılmıştır.
Belirtilen gerekçelerle dava konusu işlem hukuka uygun bulunarak davanın reddine karar verilmiştir.

TEMYİZ EDENİN İDDİALARI : Davacı tarafından, 6552 sayılı Kanun'un 135. maddesi uyarınca yapılan söz konusu değişikliğin "lehe hüküm" niteliğinde olduğu, kendilerine de yeni düzenlemenin uygulanması gerektiği, diğer kuruluşların büyük çoğunluğunun 10 yıl içerisinde ödediği bedelin kendilerinden 6 ay içerisinde ödenmesinin istenmesinin eşitlik ilkesine ve serbest piyasa şartlarına aykırı olduğu ileri sürülmektedir.

KARŞI TARAFIN SAVUNMASI : Davalı idare tarafından, hukuk kurallarının yürürlükte bulundukları zaman zarfında ortaya çıkan olaylara ve ilişkilere uygulanmasının esas olduğu, 6552 sayılı Kanun'un 145. maddesi ile yapılan düzenlemelerin yürürlük tarihlerinin belirlendiği, buna göre, 6112 sayılı Kanun'un 42. maddesinin birinci fıkrasında yapılan söz konusu değişikliğin, Kanun'un yayımı tarihinde yürürlüğe gireceğinin anlaşıldığı, dolayısıyla anılan Kanun'un geriye yürümesinin söz konusu olmadığı, temyize konu Mahkeme kararının hukuka uygun olduğu belirtilerek istemin reddi gerektiği savunulmuştur.

DANIŞTAY TETKİK HÂKİMİ ...'IN DÜŞÜNCESİ : Temyiz isteminin reddi ile usul ve yasaya uygun olan İdare Mahkemesi kararının onanması gerektiği düşünülmektedir.

TÜRK MİLLETİ ADINA
Karar veren Danıştay Onüçüncü Dairesi'nce, Tetkik Hâkiminin açıklamaları dinlendikten ve dosyadaki belgeler incelendikten sonra gereği görüşüldü:

HUKUKİ DEĞERLENDİRME :
İdare ve vergi mahkemelerinin nihai kararlarının temyizen bozulması, 2577 sayılı İdari Yargılama Usulü Kanunu'nun 49. maddesinde yer alan sebeplerden birinin varlığı hâlinde mümkündür.
Temyizen incelenen karar usul ve hukuka uygun olup, dilekçede ileri sürülen temyiz nedenleri kararın bozulmasını gerektirecek nitelikte görülmemiştir.

KARAR SONUCU :
Açıklanan nedenlerle;
1. Davacının temyiz isteminin reddine,
2. Davanın yukarıda özetlenen gerekçeyle reddi yolundaki ... İdare Mahkemesi'nin ... tarih ve E:... , K:... sayılı temyize konu kararında, 2577 sayılı İdari Yargılama Usulü Kanunu'nun 49. maddesinde sayılan bozma nedenlerinden hiçbirisi bulunmadığından anılan Mahkeme kararının ONANMASINA,
3. Temyiz giderlerinin istemde bulunan üzerinde bırakılmasına,
4. Dosyanın anılan Mahkeme'ye gönderilmesine,
5. 2577 sayılı Kanun'un Geçici 8. maddesi uyarınca, bu kararın tebliğ tarihini izleyen 15 (on beş) gün içerisinde kararın düzeltilmesi yolu açık olmak üzere, 30/05/2022 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.