Kadastro Kararları - Yargıtay 14. Hukuk Dairesi 2021/1134 Esas 2021/2320 Karar Sayılı İlamı

14. Hukuk Dairesi
Esas No: 2021/1134
Karar No: 2021/2320

Yargıtay 14. Hukuk Dairesi 2021/1134 Esas 2021/2320 Karar Sayılı İlamı

Özet: (Bu özet Yapay Zeka tarafından yazılmıştır. Hukuki olarak geçerliliği yoktur.)

İzmir Bölge Adliye Mahkemesi 22. Hukuk Dairesi, davacı vekilinin davalılardan geçit hakkı talebine ilişkin olarak verilen ilk derece mahkemesi kararının, bir kısım davalıların istinaf talebi üzerine kaldırılarak reddine karar vermiştir. Davacı vekilinin temyiz isteminin reddine ilişkin olan ek karar da 25/12/2020 tarihinde verilmiştir. Buna göre, davacının temyiz talebinin reddedilmesinde bir isabetsizlik olmadığından, ek kararın onanması gerektiği belirtilmiştir. Kararda 6100 sayılı Hukuk Muhakemeleri Kanunu'nun (HMK) 353/1-b-2 ve 362/1-a maddeleri de açıkça belirtilmiştir. 353/1-b-2 madde, istinaf yoluyla ilk derece mahkemesi kararının kaldırılmasına ilişkin hükümler içerirken, 362/1-a madde ise kesinleşen kararlara ilişkin hükümler içermektedir.

14. Hukuk Dairesi 2021/1134 E. , 2021/2320 K.

"İçtihat Metni"

14. Hukuk Dairesi

MAHKEMESİ : İzmir Bölge Adliye Mahkemesi 22. Hukuk Dairesi

Davacı vekili tarafından, davalılar aleyhine 13/10/2015 tarihinde verilen dilekçeyle geçit hakkı talep edilmesi üzerine yapılan duruşma sonunda; davanın kabulüne dair verilen 05/09/2018 tarihli hükmün istinaf yoluyla incelenmesi bir kısım davalılar vekili tarafından talep edilmiştir. İzmir Bölge Adliye Mahkemesi 22. Hukuk Dairesince istinaf talebinin kabulüne, ilk derece mahkemesi kararının kaldırılmasına, davanın reddine dair verilen karar davacı vekili tarafından temyiz edilmiştir. İzmir Bölge Adliye Mahkemesi 22. Hukuk Dairesince 25/12/2020 tarihli ek karar ile temyiz dilekçesinin reddine karar verilmiş olup bu ek kararın davacı vekili tarafından temyiz edilmesi üzerine süresinde olduğu anlaşılan temyiz dilekçesinin kabulüne karar verildikten sonra dosya ve içeriğindeki tüm kağıtlar incelenerek gereği düşünüldü:
KARAR
Davacı vekili, geçit hakkı talebinde bulunmuştur.
Davalı vekili, davanın reddini savunmuştur.
Yerel mahkemece davanın kabulüne karar verilmiş, bir kısım davalılar vekili istinaf talebinde bulunmuştur.
İzmir Bölge Adliye Mahkemesi 22. Hukuk Dairesince 20/11/2020 tarihinde bir kısım davalılar vekilinin istinaf başvurusunun kabulüne, Kiraz Asliye Hukuk Mahkemesinin 05/09/2018 gün ve 2015/216 Esas, 2018/262 sayılı Kararının, 6100 sayılı HMK"nın 353/1-b-2 maddesi uyarınca kaldırılmasına, davanın reddine karar verilmiştir.
6100 sayılı Hukuk Muhakemeleri Kanununun 362/1-a maddesi gereğince, miktar itibariyle kesin olmak üzere karar verilmiştir.
Davacı vekilinin temyiz talebi üzerine İzmir Bölge Adliye Mahkemesi 22. Hukuk Dairesinin 25/12/2020 tarihli ek kararı ile davacı avukatının 21.12.2020 tarihli temyiz dilekçesinin, HMK"nin 362/1-a maddesi uyarınca reddine karar verilmiştir.
Davacı vekili temyiz isteminin reddine ilişkin ek kararı temyiz etmiştir.
Somut olayda; İzmir Bölge Adliye Mahkemesi 22. Hukuk Dairesinin 20/11/2020 tarihli kararıyla, yerel mahkeme kararının HMK 362/1-a maddesi gereğince kesin olarak karar verildiği anlaşılmaktadır. HMK 362/1-a maddesinde de açıkça belirtildiği üzere verilen karar kesin nitelikte olduğundan davacı vekilinin temyiz talebinin ilgili bölge adliye mahkemesince reddedilmesine dair verilen ek kararda bir isabetsizlik bulunmadığından, 25/12/2020 tarihli ek kararın onanması gerekmiştir.
SONUÇ: Yapılan yargılamaya, dosya içeriğine ve temyiz olunan ek kararda yazılı gerekçelere göre yerinde olmayan temyiz itirazlarının reddiyle usul ve yasaya uygun Bölge Adliye Mahkemesi ek kararının ONANMASINA, onama harcı peşin alındığından yeniden alınmasına yer olmadığına, dosyanın İLK DERECE MAHKEMESİNE, kararın bir örneğinin ilgili Bölge Adliye Mahkemesine GÖNDERİLMESİNE, 30/03/2021 tarihinde oy birliği ile karar verildi.