Danıştay 4. Daire 2022/1391 Esas 2022/3414 Karar Sayılı İlamı

T.C.
D A N I Ş T A Y
DÖRDÜNCÜ DAİRE
Esas No : 2022/1391
Karar No : 2022/3414

TEMYİZ EDEN (DAVACI) : …
VEKİLİ : Av. …

KARŞI TARAF (DAVALI) : … Bakanlığı
… Başkanlığı
VEKİLİ : Av. …

İSTEMİN KONUSU : …Bölge İdare Mahkemesi ... Vergi Dava Dairesinin … tarih ve E:…, K:… sayılı kararının temyizen incelenerek bozulması istenilmektedir.

YARGILAMA SÜRECİ :
Dava konusu istem: Almanya da mukim davacı şirketin iştiraki olduğu … Gayrimenkul Yatırım A.Ş.'nin 2013, 2014, 2015 ve 2016 vergilendirme döneminde yararlandığı "yatırım indirimi'" tutarları üzerinden 193 Sayılı Gelir Vergisi Kanunu'nun geçici 61. maddesi uyarınca %19,8 oranında yapılan vergi kesintisi oranı yerine, Türkiye Cumhuriyeti ile Almanya arasında imzalanan "Çifte Vergilendirmeyi Önleme Anlaşması"nın 10. maddesinde belirlenen %5 oranının uygulanması gerektiği ileri sürülerek, aradaki farka isabet eden verginin iadesi istemiyle yapılan düzeltme ve şikayet başvurusunun reddine ilişkin işlemin iptali ve fazladan ödenen tutarın ödemenin yapıldığı tarihten itibaren işleyecek tecil faiziyle iadesi istenilmiştir.
İlk Derece Mahkemesi kararının özeti: … Vergi Mahkemesince verilen … tarih ve E:…, K:… sayılı kararda; Almanya Federal Cumhuriyeti'nde mukim davacı şirketin %100 oranında ortağı olduğu … Gayrimenkul Yatırım A.Ş.'nin 2013, 2014, 2015 ve 2016 vergilendirme döneminde yararlandığı "yatırım indirimi" tutarlarının davacı şirkete dağıtılması sırasında, Çifte Vergilendirmeyi Önleme Anlaşması hükümlerine göre %5 oranında tevkifata tabi tutulması gerekirken, Gelir Vergisi Kanununun geçici 61. maddesi gereğince %19,8 oranında tevkifata tabi tutulmasında ve buna ilişkin olarak yapılan düzeltme şikayet başvurusunun reddine ilişkin işlemde hukuka uyarlık bulunmadığı, bu sebeple fazladan ödenen tutarın davacıya iadesi gerektiği, davacının faiz istemine gelince; Vergi Usul Kanunu'nun 112/4. maddesindeki, fazla ve yersiz olarak tahsil edilen vergilerin iadesinde, "tecil faizi" uygulanacağı yolundaki açık hüküm uyarınca, davacıdan tahsil edilen ve hukuka aykırı olduğu tespit edilen verginin, 6183 sayılı Kanun'a göre belirlenen tecil faizi oranında hesaplanan faizi ile birlikte davacıya iadesi gerektiği sonucuna varılmıştır. Belirtilen gerekçelerle davanın kabulüne karar verilmiştir.
Bölge İdare Mahkemesi kararının özeti: Bölge İdare Mahkemesince; Olayda, davacının iddiaları ve bu iddialar çerçevesinde ortaya çıkan uyuşmazlığın herhangi bir kuşku ya da hukuki tartışmaya meydan bırakmayacak şekilde ilk bakışta anlaşılabilecek vergilendirme yanlışlığı niteleliğinde açık bir vergi hatası kapsamında olmadığı, hukuki yorum gerektiren bir sorun niteliğinde olduğundan, ihtilafın çözümünün maddi olayların ve mevzuatın değerlendirilmesini ve yorumlanmasını gerekli kıldığından, davacının iddiaları düzeltme ve şikayet kapsamında değerlendirilemeyecek olup, şikayet başvurusunun zımnen reddine ilişkin işlemde hukuka aykırılık bulunmadığı sonucuna varılmıştır. Belirtilen gerekçelerle istinaf başvurusunun kabulüne, Mahkeme kararının kaldırılmasına, davanın reddine karar verilmiştir.

TEMYİZ EDENİN İDDİALARI : Tam mükellef kurumların yatırım indiriminden yararlanan kazançlarının Türkiye ile arasında Çifte Vergilendirmeyi Önleme Anlaşması bulunan ülkelerde mukim ortaklara dağıtımı halinde, bu kazançlara yatırım indirimi stopajı için yerel mevzuatta öngörülen oran olan %19,8 yerine, söz konusu anlaşmalarda temettü vergilemesi için öngörülen düşük vergi oranlarının uygulanması gerektiği, yatırım indirimi stopajının nitelik itibariyle aslında bir temettü vergilemesi olduğu, kar payının dağıtıldığı aşamada aynı kazancın yeniden stopaja tabi tutulmasının çifte vergilendirme anlamına geleceği, İYUK 10.madde kapsamında dava açıldığı, merciine tevdi kararı üzerine düzeltme şikayet yoluna başvurulduğu, kararın hukuka aykırı olduğu bozulması gerektiği ileri sürülerek ileri sürülmektedir.

KARŞI TARAFIN SAVUNMASI: Temyiz isteminin reddi gerektiği savunulmuştur.

TETKİK HÂKİMİ: …
DÜŞÜNCESİ: Temyiz isteminin kabulü gerektiği düşünülmektedir.

TÜRK MİLLETİ ADINA
Karar veren Danıştay Dördüncü Dairesince, Tetkik Hâkiminin açıklamaları dinlendikten ve dosyadaki belgeler incelendikten sonra, 2577 sayılı İdari Yargılama Usulü Kanunu'nun 17. maddesinin 2. fıkrası uyarınca duruşma istemi yerinde görülmeyerek ve dosya tekemmül ettiğinden yürütmenin durdurulması istemi hakkında ayrıca bir karar verilmeksizin işin gereği görüşüldü:

İNCELEME VE GEREKÇE :
213 sayılı Vergi Usul Kanunu'nun 116. maddesinde, vergi hatasının, vergiye müteallik hesaplarda veya vergilendirmede yapılan hatalar yüzünden haksız yere fazla veya eksik vergi istenmesi veya alınması olarak tanımlanmış, 117. maddesinde “Hesap hataları”, 118. maddesinde ise “Vergilendirme hataları” sayılmak suretiyle belirtilmiştir. Aynı Kanun'un 122. maddesinde, mükelleflerin, vergi muamelelerindeki hataların düzeltilmesini vergi dairesinden yazı ile isteyebilecekleri, 124. maddesinde de, vergi mahkemesinde dava açma süresi geçtikten sonra yaptıkları düzeltme talepleri reddolunanların şikayet yoluyla Maliye Bakanlığına müracaat edebilecekleri hükmüne yer verilmiştir.
Yasa, düzeltme istemine konu yapılabilecek hesap hatalarının; matrah hataları, vergi miktarında hatalar, verginin mükerrer olması şeklinde, vergilendirme hatalarının ise mükellefin şahsında, mükellefiyette, mevzuda, vergilendirme ve muafiyet döneminde yapılan hatalar olabileceğini düzenlemiştir.
Dosyanın incelenmesinden; Almanya Federal Cumhuriyeti'nde mukim davacı şirketin %100 oranında ortağı olduğu … Gayrimenkul Yatırım A.Ş.'nin 11/09/2018 tarihli Olağanüstü Genel Kurulu Kararı ile 2013, 2014, 2015 ve 2016 yılları kurum kazançlarına istinaden yararlandığı yatırım indirimine tabi kazançlarının ortaklara dağıtılmasına karar verildiği, yatırım indirimine tabi davacı şirket kazancının dağıtılması sırasında, 193 sayılı Gelir Vergisi Kanunu'nun Geçici 61'inci maddesi uyarınca %19,8 oranında vergi tevkifatı yapıldığı, davacı şirket tarafından, dağıtıma konu edilen temettüler üzerinden Türkiye Cumhuriyeti ile Almanya Federal Cumhuriyeti arasında imzalanan "Çifte Vergilendirmeyi Önleme Anlaşması"nın 10'uncu maddesinde belirlenen %5 oranında gelir vergisi tevkifatı yapılması gerekirken, %19,8 oranında yapılan tevkifat nedeniyle fazladan ödenmek durumunda kalınan toplam 53.413.561,20-TL tutarındaki stopajın iadesi istemiyle 11/10/2018 tarihinde Büyük Mükellefler Vergi Dairesi Müdürlüğü'ne başvuruda bulunulduğu, anılan başvurunun idarece cevap verilmemek suretiyle zımnen reddi üzerine bu işleme karşı doğrudan … Vergi Mahkemesi'nin E:… esasında dava açıldığı, … Vergi Mahkemesince 24.09.2019 tarihinde verilen K:… sayılı karar ile "2577 sayılı İdari Yargılama Usulü Kanunu’nun 15/1-e maddesi uyarınca dava dilekçesi ve eklerinin Gelir İdaresi Başkanlığı'na tevdiine" karar verildiği, bu kararın "13/12/2019" tarihinde Gelir İdaresi Başkanlığına tebliğ edilmesinin ardından oluşan zımni ret işleminin iptali ve fazladan ödenen 53.413.561,20-TL'nin ödemenin yapıldığı tarihten itibaren işleyecek tecil faiziyle birlikte iadesi istemiyle bakılmakta olan davanın açıldığı anlaşılmıştır.
Uyuşmazlığın, 213 sayılı Vergi Usul Kanunu'nun "Vergi Hatalarını düzeltme ve Reddiyat" ile ilgili 116 ila 126. maddelerinde öngörülen düzeltme ve şikayet kapsamında bulunduğunun kabulü gerektiğinden, uyuşmazlığı yukarıda değinilen yasa maddeleri uyarınca bir inceleme ve değerlendirme yapmaksızın yazılı gerekçeyle sonuçlandıran Vergi Dava Dairesi kararının işin esası hakkında bir karar verilmek üzere bozulması gerekmiştir.

KARAR SONUCU :
Açıklanan nedenlerle;
1.Temyiz isteminin kabulüne,
2.Temyize konu … Bölge İdare Mahkemesi … Vergi Dava Dairesinin … tarih ve E:…, K:… sayılı kararının BOZULMASINA,
3.Yeniden bir karar verilmek üzere dosyanın Vergi Dava Dairesine gönderilmesine, 30/05/2022 tarihinde oyçokluğuyla karar verildi.

(X) KARŞI OY :
Temyiz dilekçesinde öne sürülen iddialar temyize konu mahkeme kararının dayandığı hukuksal nedenler ve gerekçe karşısında kararın bozulmasını sağlayacak nitelikte görülmediğinden temyiz isteminin reddi gerektiği görüşüyle karara katılmıyorum.