Edirne Kaçakçılık Kararları - Hırsızlık - Yargıtay 17. Ceza Dairesi 2018/7870 Esas 2019/8907 Karar Sayılı İlamı

17. Ceza Dairesi
Esas No: 2018/7870
Karar No: 2019/8907
Karar Tarihi: 11.06.2019

Hırsızlık - Yargıtay 17. Ceza Dairesi 2018/7870 Esas 2019/8907 Karar Sayılı İlamı

Özet: (Bu özet Yapay Zeka tarafından yazılmıştır. Hukuki olarak geçerliliği yoktur.)

Mahkeme, hırsızlık suçundan sanıklar hakkında verilen kararın temyiz edilmesi üzerine görüşmüştür. Birinci sanığın temyiz talebi, zamanında başvurulmadığı için reddedilirken, ikinci sanığın hırsızlık suçundan mahkumiyeti doğru bulunmuştur. Ancak, mahkeme üç sebepten dolayı kararı bozmuştur. İlk olarak, sanığın müştekiye ait kamyonun benzin deposundan benzin çalmaya teşebbüs eyleminin yargılamada doğru şekilde değerlendirilmediği ve suçu nitelendirmede yanlışlık yapıldığı belirtilmiştir. İkinci olarak, suçu teşebbüs aşamasında kalan sanık için ceza indirimi yapılması gerektiği gözetilmemiştir. Son olarak, TCK'nun 53. maddesi hakkında Anayasa Mahkemesi tarafından yapılan iptal kararı nedeniyle, hak yoksunluklarının yeniden değerlendirilmesi gerektiği belirtilmiştir. Bu sebeplerle, karar bozulmuş ve kanun maddeleri 5237 sayılı TCK, 141/1. maddesi, 142/1-e maddesi, 35/2. maddesi, 53. maddesi, 5320 sayılı Kanun'un 8/1. maddesi ve 1412 sayılı CMUK'un 310, 317, 325 ve 326/son maddeleri olarak belirtilmiştir.

17. Ceza Dairesi 2018/7870 E. , 2019/8907 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Hırsızlık
HÜKÜM : Mahkumiyet

Yerel mahkemece sanıklar hakkında hırsızlık suçundan verilen hüküm temyiz edilmekle, başvuruların süresi ve kararın niteliği ile suç tarihine göre dosya görüşüldü:
I-Sanık ... hakkında hırsızlık suçundan kurulan hükme yönelik temyiz talebi yönünden yapılan incelemede;
Sanık ...’ün yokluğunda verilen hükmün, sanığın yargılama aşamasında bildirdiği adresine usulüne uygun olarak 14/01/2015 tarihinde tebliğ edildiği, 11/02/2015 tarihinde de yeniden iş yeri adresine tebliğ edildiği, usulüne uygun tebligat bulunması nedeni ile ikinci tebligat yok hükmünde kabul edilerek, 5320 sayılı Yasa"nın 8/1. madde yollamasıyla 1412 sayılı CMUK"nun 310. maddesinde öngörülen bir haftalık yasal süresinden sonra 04/02/2015 tarihinde temyiz edildiğinden sanık ..."ün temyiz talebinin 5320 sayılı Kanun"un 8/1. maddesi delaletiyle halen yürürlükte bulunan 1412 sayılı CMUK"nun 317. maddesi uyarınca tebliğnameye aykırı olarak REDDİNE,
II-Sanık ... hakkında hırsızlık suçundan kurulan hükme yönelik temyiz talebi yönünden yapılan incelemede;
Dosya ve duruşma tutanakları içeriğine, toplanıp karar yerinde incelenerek tartışılan hukuken geçerli ve elverişli kanıtlara, gerekçeye ve hakimin takdirine göre; suçun sanık tarafından işlendiğini kabulde ve nitelendirmede usul ve yasaya aykırılık bulunmadığı anlaşılmış, diğer temyiz nedenleri de yerinde görülmemiştir.
Ancak;
1-Sanığın müştekiye ait kamyonun benzin deposundan benzin çalmaya teşebbüs eyleminin 5237 sayılı TCK"nun 142/1-e maddesine uyduğu gözetilmeden, aynı Yasa"nın 141/1. maddesi uyarınca uygulama yapılması,
2-Kolluk tarafından düzenlenen 27/02/2014 tarihli tutanakta müştekiye ait aracın deposu altında bulunan su bidonuna benzin aktığı sırada sanığın yakalandığının belirtilmesi karşısında, sanığın teşebbüs aşamasında kalan eylemi nedeni ile hakkında TCK’nun 35/2. maddesi uyarınca indirim yapılması gerektiğinin gözetilmemesi,
3-T.C. Anayasa Mahkemesi"nin, TCK"nun 53. maddesine ilişkin olan, 2014/140 Esas ve 2015/85 Karar sayılı iptal kararının, 24.11.2015 gün ve 29542 sayılı Resmi Gazete"de yayımlanmış olması nedeniyle iptal kararı doğrultusunda TCK"nun 53. maddesindeki hak yoksunluklarının yeniden değerlendirilmesinde zorunluluk bulunması,
Bozmayı gerektirmiş sanık ...’ün temyiz nedenleri bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükmün açıklanan nedenlerle tebliğnameye aykırı olarak BOZULMASINA, 5320 sayılı Yasa"nın 8/1. maddesi yollamasıyla 1412 sayılı CMUK"nun 326/son maddesi uyarınca kazanılmış hakkının gözetilmesine, 2 nolu bozmadan temyiz talebi süresinde olmadığı için reddedilen sanık ..."ün anılan Yasa"nın 325. maddesi uyarınca yararlandırılmasına, 11/06/2019 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.